คำว่า "ข้า" ทุกคนต้องเคยได้ยินกันมาบ้าง อาจได้ยินมาจากละครจักรๆ วงศ์ๆ หรือบางคนก็ยังใช้กันอยู่บ้าง ซึ่งพจนานุกรมฉบับราชบัณฑิตยสถาน พ.ศ. 2554 นิยามไว้ดังนี้
ข้า (ส.) คำใช้แทนตัวผู้พูด พูดกับผู้ที่เสมอกันอย่างเป็นกันเองหรือผู้ใหญ่พูดกับผู้น้อย, สรรพนามบุรุษที่ 1
ข้า (น.) ประชาชน, ราษฎร, คน, บริวาร, ทาส
คำว่า ข้า (ส.) พบว่าใช้ในจารึกหลายหลัก ดังตัวอย่าง
"ครั้นข้ามล้างขันธ์ทั้ง 5 หื้อข้าได้เอาอารมณ์อันประเสริฐ หื้อข้าได้เมือเกิดในตาวติงสาเทวโลก หื้อข้าได้ประสบพบเจ้าราชบุตรลูกข้าตนชื่อพระยอดงำเมือง แล้วหื้อผู้ข้าทั้งหลายได้อยู่อุปัฎฐากพระเกศจุฬามณีเจ้าชู่วัน (
จารึกฐานปราสาทโลหะ ด้านที่ 2 บรรทัดที่ 2-4 )"
จากตัวอย่างที่ยกมานั้น พบว่ามีการใช้ "ผู้ข้า" เป็นคำแทนตัวผู้พูด และเมื่อลองค้นคำที่มีความหมายเหมือนกับ "ข้า" และ "ผู้ข้า" ยังพบว่าคำว่า "ตูข้า" อีกด้วย ดังตัวอย่าง
"แลตูข้าเกิดมาในภพใดๆ ให้เกิดในตระกูลทั้ง 3 เศรษฐีแล มหาพราหมณ์ มหากษัตรธิราช อันประเสริฐ แลจงเป็นพระพุทธเจ้า (
จารึกวัดโพธิ์หอม ด้านที่ 2 บรรทัด 10-14)"
นอกจากนี้ยังพบการประสมคำจนเกิดความหมายใหม่อีกหลายคำ ได้แก่
ข้าไท (น.) บริวารของผู้ใหญ่, คนรับใช้ที่ไม่ใช่ทาส
"..เราเล็งดูพระเยีย…ชระญานก็ว่าโสภางาม …พระพุทธรูปสีพดัง จักเจรจาแย้มหัวด้วย …..จึงถวายเบญจาคประดิษฐแล้วจึง…..ก็ว่าใน …..ช้างม้า ข้าไททั้งหลาย (
จารึกป้านางคำเยีย ด้านที่ 1 บรรทัดที่ 13-16)"
ข้าพระ (น.) ผู้ที่นายเงินทำหนังสือสำคัญยกให้เป็นคนใช้ของสงฆ์ คนที่พระเจ้าแผ่นดินพระราชทานแก่พระสงฆ์ เพื่อรักษาวัดและปฏิบัติพระสงฆ์
"ท้าวพรหมกันดาลอุทิศถวาย นายนากเสมียน นายมาพรรคพวกเป็นนายหมวด อ้ายบุญใหญ่ อ้ายบุญน้อย อ้ายชีย์ อ้ายเกิด อ้ายสน อ้ายสี อ้ายบุญมาก อีฉิม อีทองมาก อีกุ อีเขียว 13 ไว้ เป็นข้าพระ สำหรับอารามสืบๆ ไป ถ้าผู้ใด เอาไปเป็นบ่าวไพร่ ข้าไท ให้ตกนรกมหาวิจิแสนกัลปอนันตชาติ อย่าให้พระพุทธเจ้าโปรดได้เลย (
จารึกวัดใหม่ศรีโพธิ์ 2 บรรทัดที่ 1-3)"
ข้าโอกาส (น.) บุคคลที่ถูกยกให้เป็นผู้ดูแลวัด และพระสงฆ์ (หากมีลูกหลานก็ต้องเป็นข้าพระสืบต่อไป)
"มหาราชครูตน(ผู้)สร้าง จึงมีคำเหลิมใส จึงทอดน้องหญิงชื่อว่าแม่ยุ กับทั้งอียูหลานหญิงให้เป็นข้าโอกาสแก่ (พระ) พุทธรูปอินแปงเจ้าองค์นี้ (
จารึกพระเจ้าอินแปง บรรทัดที่ 9-10)"
สำหรับข้าพระ และข้าโอกาส ทั้งหมดต่างถูกยกให้แก่วัดเพื่อดูแลวัด ดูแลพระสงฆ์ และหน้าที่นี้จะตกทอดจากรุ่นสู่รุ่น เรียกได้ว่าหน้าที่เหมือนกันต่างกันเพียงคำเรียกเท่านั้น
----------------
อ้างอิงจาก
ศัพทานุกรมจารึก : https://db.sac.or.th/inscriptions/glossary/detail/5721
ภาพจาก :จิตรกรรมฝาผนัง วัดพระแท่นดงรัง กาญจนบุรี
ผู้เขียน : นิสา เชยกลิ่น
คำสำคัญ :
ศัพทานุกรมจารึก
คำศัพท์
ข้า
ผู้ข้า
ข้าพระ
ข้าโอกาส
ข้าไท