จารึกสูงเนิน

ชื่อจารึกแบบอื่นๆ

นม. 3, K. 1007, K. 1076,

อักษรที่มีในจารึก

ขอมโบราณ

ศักราช

พุทธศตวรรษ 16

ภาษา

สันสกฤต, เขมร

ด้าน/บรรทัด

จำนวนด้าน 2 ด้าน มี 13 บรรทัด ด้านที่ 1 มี 6 บรรทัด ด้านที่ 2 มี 7 บรรทัด

วัตถุจารึก

ศิลา ประเภทหินทราย

ลักษณะวัตถุ

หลักจารึกชำรุดแตกเป็นชิ้นเล็กชิ้นน้อย

ขนาดวัตถุ

กว้าง 25 ซม. สูง 20.5 ซม. หนา 6.3 ซม.

บัญชี/ทะเบียนวัตถุ

1) กองหอสมุดแห่งชาติ กำหนดเป็น “นม. 3”
2) ในหนังสือ จารึกในประเทศไทย เล่ม 3 กำหนดเป็น “จารึกสูงเนิน”

ปีที่พบจารึก

ไม่ปรากฏหลักฐาน

สถานที่พบ

อำเภอสูงเนิน จังหวัดนครราชสีมา

ผู้พบ

ไม่ปรากฏหลักฐาน

ปัจจุบันอยู่ที่

พิพิธภัณฑสถานแห่งชาติ พิมาย ตำบลในเมือง อำเภอพิมาย จังหวัดนครราชสีมา (สำรวจ 30 พฤศจิกายน 2563)

พิมพ์เผยแพร่

จารึกในประเทศไทย เล่ม 3 (กรุงเทพฯ : กรมศิลปากร, 2529), 244-248.

ประวัติ

เมื่อวันที่ 24 สิงหาคม พ.ศ. 2508 นายสวัสดิ์วงศ์ ปฏิทัศน์ ผู้ว่าราชการจังหวัดนครราชสีมา ได้มีหนังสือมาถึงกรมศิลปากร และได้ชี้แจงเกี่ยวกับจารึกนี้ว่า เศษจารึกหลักนี้พบอยู่ในที่เก็บเอกสารเก่าแก่ของอำเภอสูงเนิน จังหวัดนครราชสีมา และได้ทำการสอบถามเจ้าหน้าที่ที่อยู่ประจำอำเภอนี้มานาน ก็ไม่มีใครทราบความเป็นมาของเศษจารึกหลักนี้

เนื้อหาโดยสังเขป

ด้านที่ 1 เป็นการกล่าวสรรเสริญพระมหากษัตริย์พระองค์หนึ่ง ว่าทรงมีอำนาจทางการทหาร ทรงมีเกียรติยศ และทรงได้รับการฝึกฝนมาเป็นอย่างดี ด้านที่ 2 เป็นรายชื่อของทาส

ผู้สร้าง

ไม่ปรากฏหลักฐาน

การกำหนดอายุ

หอสมุดแห่งชาติได้กำหนดไว้ว่า จารึกหลักนี้เป็นจารึกอักษรขอมโบราณ อายุราวพุทธศตวรรษที่ 16

ข้อมูลอ้างอิง

เรียบเรียงข้อมูลโดย : นวพรรณ ภัทรมูล, โครงการฐานข้อมูลจารึกในประเทศไทย, ศมส., 2547, จาก :
อำไพ คำโท, “จารึกสูงเนิน,” ใน จารึกในประเทศไทย เล่ม 3 : อักษรขอม พุทธศตวรรษที่ 15-16 (กรุงเทพฯ : หอสมุดแห่งชาติ กรมศิลปากร, 2529), 244-248.

ภาพประกอบ

ภาพสำเนาจารึกจาก : ภาควิชาภาษาตะวันออก คณะโบราณคดี มหาวิทยาลัยศิลปากร, 2545 (เลขทะเบียน CD; INS-TH-06, ไฟล์; NM_035f1 และ NM_035f2)