จารึกบนตราดินเผา ในพิพิธภัณฑสถานแห่งชาติ อู่ทอง ทะเบียนเลขที่ ๑๗๒๑/๒๕๑๘

พราหมีสมัยราชวงศ์คุปตะ

พุทธศตวรรษ ๑๐-๑๑, ๑๑-๑๒

จำนวนด้าน ๒ ด้าน มี ๒ บรรทัด (ด้านละ ๑ บรรทัด)

ดินเผา

ตรา (sealings) ดินเผา สีน้ำตาล สภาพชำรุด

เส้นผ่าศูนย์กลาง ๓.๗ ซม. หนา ๒ ซม.

พิพิธภัณฑสถานแห่งชาติ สมเด็จพระนารายณ์ กำหนดเป็น “๑๗๒๑/๒๕๑๘”

ไม่ปรากฏหลักฐาน

เมืองโบราณอู่ทอง อำเภออู่ทอง จังหวัดสุพรรณบุรี

ไม่ปรากฏหลักฐาน

พิพิธภัณฑสถานแห่งชาติ สมเด็จพระนารายณ์ จังหวัดลพบุรี

การศึกษาความหมายและรูปแบบของตราประทับ สมัยแรกเริ่มประวัติศาสตร์ ในพิพิธภัณฑสถานแห่งชาติ อู่ทอง อำเภออู่ทอง จังหวัดสุพรรณบุรี (กรุงเทพฯ : บัณฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาลัยศิลปากร, ๒๕๔๗), ๑๓๖-๑๓๗.

จารึกนี้อยู่ทางด้านหน้าและด้านข้างของตราดินเผา โดยมีลักษณะเป็นรอยนูนต่ำขึ้นมาจากพื้นผิว  จารึกทางด้านหน้าเป็นอักษรพราหมีสมัยราชวงศ์คุปตะ อายุราวพุทธศตวรรษที่ ๑๐-๑๑ ภาษาสันสกฤต ด้านบนของข้อความจารึกมีภาพนูนต่ำ ซึ่งควรจะมีภาพโคนอนหมอบอยู่ทางด้านซ้าย  ด้านบนของรูปโคควรเป็นรูปพระจันทร์ ตรงกลางเป็นภาพตรีศูล ภาพส่วนที่กล่าวแล้วหักหายไป เหลือเพียงส่วนที่เป็นรูปครุฑทางขวาสุดของตราดินเผา
สำหรับจารึกทางด้านข้างซึ่งเป็นอักษรปัลลวะ สันนิษฐานว่าเป็นภาษาบาลี อายุราวพุทธศตวรรษที่ ๑๑-๑๒ จารึกทั้ง ๒ ด้านอ่านและแปลโดย Prof. Dr. Ravindra Vasishtha จากมหาวิทยาลัย Delhi ผศ. ดร. จิรพัฒน์ ประพันธ์วิทยา ผศ. กรรณิการ์ วิมลเกษม และอาจารย์ชัยณรงค์ กลิ่นน้อย จากภาควิชาภาษาตะวันออก คณะโบราณคดี มหาวิทยาลัยศิลปากร อย่างไรก็ตามคำอ่านและคำแปลดังกล่าวยังไม่เป็นที่ยุติ
ข้อมูลรวมทั้งคำอ่าน-คำแปลของจารึกนี้ปรากฏในวิทยานิพนธ์เรื่อง "การศึกษาความหมายและรูปแบบของตราประทับ สมัยแรกเริ่มประวัติศาสตร์ ในพิพิธภัณฑสถานแห่งชาติ อู่ทอง อำเภออู่ทอง จังหวัดสุพรรณบุรี" ของ อนันต์ กลิ่นโพธิ์กลับ ซึ่งเป็นการศึกษาความหมายและลักษณะทางประติมานวิทยา เพื่อศึกษาเปรียบเทียบและเชื่อมโยงความสัมพันธ์ของตราประทับ ที่พบในเมืองอู่ทอง จังหวัดสุพรรณบุรี กับเมืองโบราณอื่นๆ ตราประทับที่พบมีทั้งที่ปรากฏตัวอักษรและเป็นรูปภาพต่างๆ โดยแบ่งออกเป็น ๒ ประเภท ได้แก่ ตราประทับ (seals) คือตราที่ต้องนำไปประทับบนวัสดุอื่น จึงจะได้ภาพหรืออักษรที่เกิดจากการกดประทับในด้านกลับกัน และตรา (sealings) ซึ่งมีรูปหรืออักษรในด้านที่สามารถอ่านได้โดยไม่ต้องกดประทับ

เนื้อหาของจารึกทางด้านหน้ากล่าวถึงพระนามของพระศิวะผู้ยิ่งใหญ่ ส่วนจารึกทางด้านข้างเป็นข้อความที่อาจหมายถึง “บรรจุแล้ว”

ไม่ปรากฏหลักฐาน

กำหนดอายุจากรูปแบบอักษรพราหมีสมัยราชวงศ์คุปตะ และอักษรปัลลวะ ซึ่งมีอายุราวพุทธศตวรรษที่ ๑๐-๑๑ และ ๑๑-๑๒ ตามลำดับ

เรียบเรียงข้อมูลโดย : พันธุ์ทิพย์ ธีระเนตร, โครงการฐานข้อมูลจารึกในประเทศไทย, ศมส., ๒๕๔๙, จาก :
อนันต์ กลิ่นโพธิ์กลับ, การศึกษาความหมายและรูปแบบของตราประทับสมัยแรกเริ่มประวัติศาสตร์ใน พิพิธภัณฑสถานแห่งชาติ อู่ทอง อำเภออู่ทอง จังหวัดสุพรรณบุรี (กรุงเทพฯ : บัณฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาลัยศิลปากร, ๒๕๔๗), ๙๓-๑๙๔.