ยุคสมัย-จารึกสมัยรัตนโกสินทร์, วัตถุ-จารึกบนหินอ่อน, วัตถุ-จารึกบนหินอ่อนสีขาว, ลักษณะ-จารึกบนแผ่นรูปสี่เหลี่ยม, ลักษณะ-จารึกบนแผ่นรูปสี่เหลี่ยมผืนผ้า, ที่อยู่ปัจจุบัน-จารึกวัดมหาพฤฒาราม กรุงเทพมหานคร, ศาสนา-จารึกในพระพุทธศาสนา, เรื่อง-เวทมนตร์คาถาในพระพุทธศาสนา, เรื่อง-เวทมนตร์คาถาในพระพุทธศาสนา-ปิณฑิปาติกธุดงค์, ,
โพสต์เมื่อวันที่ 13 ก.พ. 2550 13:59:58 ( อัพเดทเมื่อวันที่ 28 เม.ย. 2567 17:49:24 )
ชื่อจารึก |
จารึกวัดมหาพฤฒาราม 3 |
ชื่อจารึกแบบอื่นๆ |
หลักที่ 214 จารึกบนหินอ่อน |
อักษรที่มีในจารึก |
ไทยธนบุรี-รัตนโกสินทร์ |
ศักราช |
ไม่ปรากฏศักราช |
ภาษา |
บาลี, ไทย |
ด้าน/บรรทัด |
จำนวนด้าน 1 ด้าน มี 7 บรรทัด |
วัตถุจารึก |
หินอ่อน สีขาว |
ลักษณะวัตถุ |
แผ่นสี่เหลี่ยมผืนผ้า |
ขนาดวัตถุ |
กว้าง 29 ซม. สูง 12 ซม. หนา 1 ซม. |
บัญชี/ทะเบียนวัตถุ |
ในหนังสือ ประชุมศิลาจารึก ภาคที่ 6 ตอนที่ 2 กำหนดเป็น “หลักที่ 214 จารึกบนหินอ่อน” |
ปีที่พบจารึก |
ไม่ปรากฏหลักฐาน |
สถานที่พบ |
ผนังด้านขวา ในพระอุโบสถวัดมหาพฤฒาราม แขวงมหาพฤฒาราม เขตบางรัก กรุงเทพมหานคร |
ผู้พบ |
ไม่ปรากฏหลักฐาน |
ปัจจุบันอยู่ที่ |
ผนังด้านขวา ในพระอุโบสถวัดมหาพฤฒาราม แขวงมหาพฤฒาราม เขตบางรัก กรุงเทพมหานคร |
พิมพ์เผยแพร่ |
ประชุมศิลาจารึกภาคที่ 6 ตอนที่ 2 (กรุงเทพฯ : สำนักนายกรัฐมนตรี, 2521), 57-58. |
ประวัติ |
จารึกหลักนี้ นายประสาร บุญประคอง เป็นผู้อ่าน โดยมีการตีพิมพ์ลงใน ประชุมศิลาจารึก ภาคที่ 6 ตอนที่ 2 ใน พ.ศ. 2521 โดยเรียกว่า “หลักที่ 214 จารึกบนหินอ่อน” ซึ่งเป็นหลักหนึ่งในจำนวน 13 หลักที่ผนังด้านขวาและซ้ายในพระอุโบสถวัดมหาพฤฒาราม จารึกทั้งหมดล้วนทำจากหินอ่อนและมีขนาดใกล้เคียงกันมาก เนื้อความต่อเนื่องกัน คือ อธิบายถึงแนวทางการปฏิบัติในการถือผ้าและการถือธุดงค์ (ดูรายละเอียดได้ใน จารึกวัดมหาพฤฒาราม 1-13) วัดมหาพฤฒาราม ได้รับการปฏิสังขรณ์โดยพระบาทสมเด็จพระจอมเกล้าเจ้าอยู่หัว (ร. 4) เนื่องจากเมื่อครั้งที่ทรงอยู่ในเพศบรรพชิต ได้เสด็จมาพระราชทานผ้าป่าที่วัดแห่งนี้ พระอธิการแก้วซึ่งเป็นเจ้าอาวาสได้ทำนายว่าพระองค์จะได้ขึ้นครองราชย์ จึงทรงปฏิญาณว่าถ้าได้แผ่นดินจะทรงมาสร้างวัดให้ใหม่ ในเวลาต่อมาจึงโปรดให้พระอธิการแก้วเป็น “พระมหาพฤฒาจารย์” และสร้างพระอารามใหม่ โดยเริ่มก่อสร้างตั้งแต่ พ.ศ. 2397-2409 สำหรับพระอุโบสถซึ่งพบจารึกนั้น มีลักษณะทางสถาปัตยกรรมแบบรัชกาลที่ 4 ตัวอาคารมีขนาดใหญ่ หน้าบันเป็นรูปมงกุฎมีฉัตรขนาบ ประดิษฐานในบุษบกซึ่งเป็นพระลัญจกรประจำรัชกาลที่ 4 พระประธานภายในพระอุโบสถเป็นพระพุทธรูปปางมารวิชัย |
เนื้อหาโดยสังเขป |
อธิบายถึงการปิณฑิปาติกธุดงค์ คือ ยินดีแต่เที่ยวบิณฑบาตเลี้ยงชีวิต |
ผู้สร้าง |
ไม่ปรากฏหลักฐาน |
การกำหนดอายุ |
รศ. ดร. สุภาพรรณ ณ บางช้าง ได้กล่าวถึงจารึกนี้ในหนังสือ “วิวัฒนาการงานเขียนภาษาบาลีในประเทศไทย : จารึก ตำนาน พงศาวดาร สาส์น ประกาศ” ว่าน่าจะถูกจารึกขึ้นในสมัยของพระบาทสมเด็จพระจุลจอมเกล้าเจ้าอยู่หัว (ครองราชย์ พ.ศ. 2411-2453) |
ข้อมูลอ้างอิง |
เรียบเรียงข้อมูลโดย : พันธุ์ทิพย์ ธีระเนตร, โครงการฐานข้อมูลจารึกในประเทศไทย, ศมส., 2548, จาก : |
ภาพประกอบ |
ภาพถ่ายจารึกจาก : ประชุมศิลาจารึก ภาคที่ 6 ตอนที่ 2 (กรุงเทพฯ : สำนักนายกรัฐมนตรี, 2521) |