จารึกการบูรณะวัดประเสริฐสุทธาวาส

อักษรที่มีในจารึก

ไทยธนบุรี-รัตนโกสินทร์

ศักราช

พุทธศักราช 2381

ภาษา

ไทย, จีน

ด้าน/บรรทัด

จำนวนด้าน 1 ด้าน มี 21 บรรทัด (เฉพาะอักษรไทย)

วัตถุจารึก

หิน

ลักษณะวัตถุ

แผ่นรูปสี่เหลี่ยมผืนผ้า

ปีที่พบจารึก

ไม่ปรากฏหลักฐาน

สถานที่พบ

วัดประเสริฐสุทธาวาส แขวงบางปะกอก เขตราษฎร์บูรณะ กรุงเทพมหานคร

ผู้พบ

ไม่ปรากฏหลักฐาน

ปัจจุบันอยู่ที่

ภายในอุโบสถวัดประเสริฐสุทธาวาส แขวงบางปะกอก เขตราษฏร์บูรณะ กรุงเทพมหานคร

พิมพ์เผยแพร่

วารสาร เมืองโบราณ ฉบับที่ 29 ปีที่ 3 (เมษายน-มิถุนายน 2546) : 127-130.

ประวัติ

จารึกนี้อยู่บนผนังด้านหลังพระประธาน ในอุโบสถวัดประเสริฐสุทธาวาส ข้อความจารึกด้วยอักษรจีนตามแนวตั้งจำนวน 1 บรรทัด และอักษรไทยสมัยรัตนโกสินทร์ 21 บรรทัด มีการตีพิมพ์ลงใน วารสาร เมืองโบราณ ปีที่ 29 ฉบับที่ 3 เมื่อ พ.ศ. 2546 ชื่อบทความ "จารึกการบูรณะวัดประเสริฐสุทธาวาส" โดย ศานติ ภักดีคำ และ นวรัตน์ ภักดีคำ อาจารย์ประจำภาควิชาภาษาไทยและภาษาตะวันออก คณะมนุษยศาสตร์ มหาวิทยาลัยศรีนครินทร์วิโรฒ ประสานมิตร ศานติ และ นวรัตน์ ภักดีคำ ได้วิเคราะห์ถึงความสำคัญของจารึกนี้ว่า เป็นหลักฐานที่ดีอีกชิ้นหนึ่ง ที่แสดงความกลมกลืนระหว่างวิถีชีวิต ความคิดและความเชื่อของจีนและไทย ในกลุ่มชาวจีนที่เข้ามาพึ่งพระบรมโพธิสมภาร และเข้ารับราชการในราชสำนักไทย

เนื้อหาโดยสังเขป

กล่าวถึงการบูรณะวัดโดยพระประเสริฐวานิช ซึ่งเสร็จสิ้นใน พ.ศ. 2381

ผู้สร้าง

พระประเสริฐวานิช

การกำหนดอายุ

กำหนดอายุจากศักราชที่ปรากฏในจารึก คือ พ.ศ. 2381 ในสมัยพระบาทสมเด็จพระนั่งเกล้าเจ้าอยู่หัว (รัชกาลที่ 3)

ข้อมูลอ้างอิง

เรียบเรียงข้อมูลโดย : พันธุ์ทิพย์ ธีระเนตร, โครงการฐานข้อมูลจารึกในประเทศไทย, ศมส., 2548, จาก :
1) สมคิด จิระทัศนกุล, วัด : พุทธศาสนสถาปัตยกรรมไทย (กรุงเทพฯ : มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์, 2537), 155, 185.
2) ราชบัณฑิตยสถาน, พจนานุกรมฉบับราชบัณฑิตยสถาน พ.ศ. 2542 (กรุงเทพฯ : นานมีบุ๊คส์พับลิเคชั่น, 2546), 155, 1171, 1327.
3) ศานติ ภักดีคำ และนวรัตน์ ภักดีคำ “จารึกการบูรณะวัดประเสริฐสุทธาวาส,” เมืองโบราณ 29, 3 (เมษายน-มิถุนายน, 2546) : 127-130.

ภาพประกอบ

ภาพถ่ายจารึกจาก : วารสาร เมืองโบราณ ฉบับที่ 29 ปีที่ 3 (เมษายน-มิถุนายน 2546)