อายุ-จารึก พ.ศ. 1590, อายุ-จารึกพุทธศตวรรษที่ 16, ยุคสมัย-จารึกสมัยขอมพระนคร, ยุคสมัย-จารึกสมัยขอมพระนคร-พระเจ้าสุริยวรมันที่ 1, วัตถุ-จารึกบนหิน, วัตถุ-จารึกบนหินทราย, ลักษณะ-จารึกบนใบเสมา, ที่อยู่ปัจจุบัน-จารึกวัดสุปัฏนาราม อุบลราชธานี, ศาสนา-จารึกในศาสนาพราหมณ์-ฮินดู, ศาสนา-จารึกในศาสนาพราหมณ์-ฮินดู ลัทธิไศวนิกาย, เรื่อง-การบริจาคและการทำบุญ-ถวายข้าพระ, เรื่อง-การบริจาคและการทำบุญ-ถวายข้าพระ, เรื่อง-การสรรเสริญบุคคล, เรื่อง-การสรรเสริญบุคคล-พระเจ้าราเชนทรวรมันที่ 2, บุคคล-กษัตริย์และผู้ครองอาณาจักรขอมสมัยพระนคร, บุคคล-กษัตริย์และผู้ครองอาณาจักรขอมสมัยพระนคร-พระเจ้าราเชนทรวรมันที่ 2,
โพสต์เมื่อวันที่ 13 ก.พ. 2550 13:59:58 ( อัพเดทเมื่อวันที่ 24 เม.ย. 2567 20:29:39 )
ชื่อจารึก |
จารึกวัดสุปัฏนาราม 3 |
ชื่อจารึกแบบอื่นๆ |
อบ. 6 |
อักษรที่มีในจารึก |
เทวนาครี |
ศักราช |
พุทธศักราช 1590 |
ภาษา |
สันสกฤต, เขมร |
ด้าน/บรรทัด |
จำนวนด้าน 4 ด้าน มี 106 บรรทัด ด้านที่ 1 มี 27 บรรทัด, ด้านที่ 2 มี 22 บรรทัด, ด้านที่ 3 มี 30 บรรทัด, ด้านที่ 4 มี 27 บรรทัด |
วัตถุจารึก |
หินทราย |
ลักษณะวัตถุ |
รูปใบเสมา |
ขนาดวัตถุ |
กว้าง 24 ซม. สูง 68.5 ซม. หนา 24 ซม. |
บัญชี/ทะเบียนวัตถุ |
1) กองหอสมุดแห่งชาติ กำหนดเป็น “อบ. 6” |
ปีที่พบจารึก |
ไม่ปรากฏหลักฐาน |
สถานที่พบ |
วัดสุปัฏนาราม ตำบลในเมือง อำเภอเมือง จังหวัดอุบลราชธานี |
ผู้พบ |
ไม่ปรากฏหลักฐาน |
ปัจจุบันอยู่ที่ |
หอศิลปวัฒนธรรมวัดสุปัฏนารามวรวิหาร ตำบลในเมือง อำเภอเมือง จังหวัดอุบลราชธานี (ข้อมูลวันที่ 4 มีนาคม 2563) |
พิมพ์เผยแพร่ |
วารสาร ศิลปากร ปีที่ 37 ฉบับที่ 6 (พฤศจิกายน-ธันวาคม 2537) : 96-109. |
ประวัติ |
ศิลาจารึกหลักนี้ ไม่มีหลักฐานความเป็นมาว่า พบครั้งแรก ณ สถานที่ใด แต่ทะเบียนประวัติจารึกบอกว่า “สมเด็จพระมหาวีรวงศ์ (อ้วน ติสฺโส) วัดบรมนิวาส กรุงเทพฯ เป็นผู้รวบรวมจารึกต่างๆ จากสถานที่หลายแห่งมาเก็บไว้ที่วัดสุปัฏนาราม” ฉะนั้น จารึกหลักนี้ สมเด็จพระมหาวีรวงศ์ ก็คงเก็บมาจากที่อื่นเช่นกัน แต่ไม่มีหลักฐานระบุชัดเจนว่า ได้นำมาจากสถานที่แห่งใด ทะเบียนจารึกยังบันทึกไว้ว่า “ทางราชการได้ประกาศขึ้นทะเบียนเป็นโบราณวัตถุไว้ตั้งแต่ปี พ.ศ. 2479 (ดู ราชกิจจานุเบกษา เล่มที่ 53 ตอนที่ 34 วันที่ 27 ก.ย. 79) หลักศิลาจารึกชำรุด แตกหักไปส่วนหนึ่ง อักษรจารึกเท่าที่ปรากฏจึงเป็นจำนวนน้อย จับใจความสำคัญไม่ได้ โดยเฉพาะไม่อาจทราบได้ว่าด้านใดเป็นด้านที่หนึ่ง อันเป็นข้อความเริ่มต้นของหลักจารึก แม้ได้พิจารณาคำแปลข้อความของจารึกแล้ว ก็ไม่อาจจัดเรียงลำดับด้านของจารึกได้ ดังนั้นจึงอาศัยความสมบูรณ์ของรูปอักษรในด้านจารึกกับข้อความที่เป็นภาษาเขมร คือด้านที่มีศักราช จัดให้เป็นด้านที่หนึ่ง |
เนื้อหาโดยสังเขป |
เนื้อหาในจารึกเป็นการเล่าประวัติความเป็นมาของบรรพบุรุษ โดยจารึกด้านที่หนึ่งกล่าวถึงประวัติของราเชนทรบัณฑิต หรือพระเจ้าราเชนทรวรมันที่ 2 จารึกด้านที่สองกล่าวพระราชภารกิจของพระราชาและพระมเหสีในการดูแลเทวรูปและเทวสถาน จารึกด้านที่สามและด้านที่สี่ชำรุด จับใจความไม่ได้ |
ผู้สร้าง |
ไม่ปรากฏหลักฐาน |
การกำหนดอายุ |
จารึกด้านที่ 1 ระบุศักราช 969 ตรงกับ พ.ศ. 1590 อันเป็นสมัยของพระเจ้าสุริยวรมันที่ 1 |
ข้อมูลอ้างอิง |
เรียบเรียงข้อมูลโดย : นวพรรณ ภัทรมูล, โครงการฐานข้อมูลจารึกในประเทศไทย, ศมส., 2548, จาก : |