อายุ-จารึกพุทธศตวรรษที่ 14, อายุ-จารึกพุทธศตวรรษที่ 15, อายุ-จารึกพุทธศตวรรษที่ 14-15, วัตถุ-จารึกบนหิน, วัตถุ-จารึกบนหินทราย, ลักษณะ-จารึกบนใบเสมา, ที่อยู่ปัจจุบัน-จารึกที่หน่วยศิลปากรที่ 6 นครราชสีมา, ศาสนา-จารึกในพระพุทธศาสนา, ศาสนา-จารึกในพระพุทธศาสนา นิกายมหายาน, เรื่อง-การบริจาคและการทำบุญ, เรื่อง-การบริจาคและการทำบุญ-สร้างเทวรูป, บุคคล-พระศรีจันทราเทวี,
โพสต์เมื่อวันที่ 13 ก.พ. 2550 13:59:58 ( อัพเดทเมื่อวันที่ 21 เม.ย. 2567 22:04:55 )
ชื่อจารึก |
จารึกบ้านหัวขัว |
ชื่อจารึกแบบอื่นๆ |
ชย. 4, K.965 |
อักษรที่มีในจารึก |
หลังปัลลวะ |
ศักราช |
พุทธศตวรรษ 14-15 |
ภาษา |
สันสกฤต |
ด้าน/บรรทัด |
จำนวนด้าน 1 ด้าน มี 4 บรรทัด |
วัตถุจารึก |
หินทราย |
ลักษณะวัตถุ |
ใบเสมา |
ขนาดวัตถุ |
กว้าง 82 ซม. สูง 185 ซม. หนา 35 ซม. |
บัญชี/ทะเบียนวัตถุ |
1) กองหอสมุดแห่งชาติ กำหนดเป็น “ชย. 4” |
ปีที่พบจารึก |
ไม่ปรากฏหลักฐาน |
สถานที่พบ |
บ้านหัวขัว ตำบลหนองข่า อำเภอเกษตรสมบูรณ์ จังหวัดชัยภูมิ |
ผู้พบ |
ไม่ปรากฏหลักฐาน |
ปัจจุบันอยู่ที่ |
พิพิธภัณฑสถานแห่งชาติ พิมาย ตำบลในเมือง อำเภอพิมาย จังหวัดนครราชสีมา (สำรวจข้อมูล 20 มกราคม 2563) |
พิมพ์เผยแพร่ |
วารสาร ศิลปากร ปีที่ 37 ฉบับที่ 6 (พฤศจิกายน-ธันวาคม 2537) : 90-95. |
ประวัติ |
ตามทะเบียนประวัติจารึกบอกว่า “เจ้าหน้าที่สำรวจเอกสารฯ งานบริการหนังสือภาษาโบราณ กองหอสมุดแห่งชาติ ได้ทำการสำรวจ เมื่อเดือนธันวาคม พ.ศ. 2518 ได้พบจารึกหลักนี้ เก็บรักษาอยูที่หน่วยศิลปากรที่ 6 ตำบลในเมือง อำเภอพิมาย จังหวัดนครราชสีมา” ทะเบียนประวัติได้ระบุไว้อย่างชัดเจนว่า “พบจารึกหลักนี้ที่บ้านหัวขัว ตำบลหนองข่า อำเภอเกษตรสมบูรณ์ จังหวัดชัยภูมิ ย้ายมาเก็บรักษาไว้ที่หน่วยศิลปากรที่ 6 ตามทะเบียนวัตถุเลขที่ 117/2511” แสดงว่า ได้พบจารึกหลักนี้ ตั้งแต่ พ.ศ. 2511 หรือก่อนนั้น นายแทน ธีรพิจิตร หัวหน้าหน่วยศิลปากรที่ 6 (ในขณะนั้น) ได้จัดส่งสำเนาจารึกมาให้กองหอสมุดแห่งชาติ เพื่อทำการอ่าน-แปล เมื่อ พ.ศ. 2511 ต่อมาเจ้าหน้าที่เอกสารโบราณ กองหอสมุดแห่งชาติ ได้เดินทางไปสำรวจ และจัดทำสำเนาจารึกอีกครั้งหนึ่ง เมื่อ พ.ศ. 2518 |
เนื้อหาโดยสังเขป |
ข้อความในจารึก กล่าวถึงพระจันทราเทวี ว่าได้สร้างรูปพระอาจารย์ไศยชิน ซึ่งเป็นผู้สร้างกุศลไว้มาก |
ผู้สร้าง |
ไม่ปรากฏหลักฐาน |
การกำหนดอายุ |
รูปแบบของตัวอักษรเป็นอักษรหลังปัลลวะ อายุราวพุทธศตวรรษที่ 14-15 (ในบทความเรื่อง “จารึกบ้านหัวขัว” ที่เขียนโดย อาจารย์ชะเอม แก้วคล้าย ได้กำหนดไว้เป็น รูปแบบอักษรเทวนาครีโบราณ อายุพุทธศตวรรษที่ 16 แต่ทางคณะทำงานพัฒนาฐานข้อมูลฯ พิจารณาแล้วเห็นว่า รูปแบบอักษรเป็นรูปแบบอักษรหลังปัลลวะค่อนข้างชัดเจน อีกทั้งในทะเบียนจารึกที่รวบรวมโดยภาควิชาภาษาตะวันออก คณะโบราณคดี มหาวิทยาลัยศิลปากร ได้จัดจารึกหลักนี้ไว้เป็นจารึกอักษรหลังปัลลวะ อายุพุทธศตวรรษที่ 14-15 คณะทำงานพัฒนาฐานข้อมูลฯ จึงกำหนดตามนี้) |
ข้อมูลอ้างอิง |
เรียบเรียงข้อมูลโดย : นวพรรณ ภัทรมูล, โครงการฐานข้อมูลจารึกในประเทศไทย, ศมส., 2548, จาก : |
ภาพประกอบ |
1) ภาพสำเนาจารึกจาก : ภาควิชาภาษาตะวันออก คณะโบราณคดี มหาวิทยาลัยศิลปากร, 2545 (เลขทะเบียน CD; INS-TH-15, ไฟล์; ChP_012) |