โพสต์เมื่อวันที่ 13 ก.พ. 2550 13:59:58 ( อัพเดทเมื่อวันที่ 20 เม.ย. 2567 18:24:33 )
ชื่อจารึก |
จารึกเขาปุษยคีรี |
ชื่อจารึกแบบอื่นๆ |
จารึกแผ่นนี้ เลขประจำวัตถุ 132/2502, จารึกเขาปุมยะคีรี, รบ. 3 |
อักษรที่มีในจารึก |
หลังปัลลวะ |
ศักราช |
พุทธศตวรรษ 13-14 |
ภาษา |
สันสกฤต |
ด้าน/บรรทัด |
จำนวนด้าน 1 ด้าน มี 1 บรรทัด |
วัตถุจารึก |
ศิลา |
ลักษณะวัตถุ |
ส่วนหนึ่งของธรรมจักร |
ขนาดวัตถุ |
กว้าง 18 ซม. ยาว 33.3 ซม. หนา 7 ซม. |
บัญชี/ทะเบียนวัตถุ |
1) กองหอสมุดแห่งชาติ กำหนดเป็น “รบ. 3” |
ปีที่พบจารึก |
7 มิถุนายน 2502 |
สถานที่พบ |
ใกล้วัดโขลงสุวรรณภูมิทวาราม (เข้าใจว่าน่าจะเป็นวัดเดียวกับ วัดโขลงสุวรรณคีรี) ตำบลคูบัว อำเภอเมือง จังหวัดราชบุรี |
ผู้พบ |
ไม่ปรากฏหลักฐาน |
ปัจจุบันอยู่ที่ |
พิพิธภัณฑสถานแห่งชาติ อู่ทอง ตำบลอู่ทอง อำเภออู่ทอง จังหวัดสุพรรณบุรี |
พิมพ์เผยแพร่ |
1) จารึกในประเทศไทย เล่ม 1 (กรุงเทพฯ : กรมศิลปากร, 2529), 223-224. |
ประวัติ |
ข้อมูลเดิมว่าหอสมุดแห่งชาติเก็บรักษาไว้เฉพาะสำเนาจารึก ตัวหลักจารึกนั้นยังสืบไม่ได้ว่าปัจจุบันอยู่ที่ใด แต่พบข้อมูลใหม่อ้างจาก บทความเรื่อง “ปุษยคิริ : เขาศักดิ์สิทธิ์ของเมืองอู่ทอง จ. สุพรรณบุรี” เขียนโดย อาจารย์รุ่งโรจน์ ภิรมย์อนุกูล, อาจารย์ประจำคณะศิลปศาสตร์และวิทยาศาสตร์ มหาวิทยาลัยธุรกิจบัณฑิตย์ แจ้งว่าพบจารึกหลักนี้ถูกเก็บรักษาไว้ที่ พิพิธภัณฑสถานแห่งชาติ อู่ทอง จังหวัดสุพรรณบุรี และมีข้อมูลในทะเบียนโบราณวัตถุของพิพิธภัณฑสถานแห่งชาติ อู่ทอง เล่ม 1 หน้า 18 ระบุว่า “จารึกแผ่นนี้ เลขประจำวัตถุ 132/2502 พบที่เมืองอู่ทอง อ. อู่ทอง จ. สุพรรณบุรี 7 มิ.ย. 2502” |
เนื้อหาโดยสังเขป |
จารึกกล่าวระบุว่าภูเขาแห่งนี้ชื่อปุษยคีรี |
ผู้สร้าง |
ไม่ปรากฏหลักฐาน |
การกำหนดอายุ |
รูปแบบของตัวอักษรเป็นอักษรหลังปัลลวะ อายุราวพุทธศตวรรษที่ 13-14 |
ข้อมูลอ้างอิง |
เรียบเรียงข้อมูลโดย : ตรงใจ หุตางกูร, โครงการฐานข้อมูลจารึกในประเทศไทย, ศมส., 2547, จาก : |
ภาพประกอบ |
ภาพสำเนาจารึกจาก : จารึกในประเทศไทย เล่ม 1 (กรุงเทพฯ : กรมศิลปากร, 2529) |