จารึกที่หน้าพระตำหนักจันทร์

ชื่อจารึกแบบอื่นๆ

หลักที่ 173 จารึกที่หน้าพระตำหนักจันทร์

อักษรที่มีในจารึก

ไทยธนบุรี-รัตนโกสินทร์

ศักราช

ไม่ปรากฏศักราช

ภาษา

ไทย

ด้าน/บรรทัด

จำนวนด้าน 1 ด้าน มี 4 บรรทัด

วัตถุจารึก

หินอ่อน สีขาว

ลักษณะวัตถุ

แผ่นรูปสี่เหลี่ยมผืนผ้า

ขนาดวัตถุ

กว้าง 46 ซม. สูง 20.5 ซม. หนา 3 ซม.

บัญชี/ทะเบียนวัตถุ

ในหนังสือประชุมศิลาจารึก ภาคที่ 6 ตอนที่ 1 กำหนดเป็น “หลักที่ 173 จารึกที่หน้าพระตำหนักจันทร์”

ปีที่พบจารึก

ไม่ปรากฏหลักฐาน

สถานที่พบ

ที่ประทับของสมเด็จพระมหาสมณเจ้ากรมพระยาปวเรศวริยาลงกรณ์ หน้าพระตำหนักจันทร์ ภายในบริเวณวัดบวรนิเวศ แขวงวัดบวรนิเวศ เขตพระนคร กรุงเทพมหานคร

ผู้พบ

ไม่ปรากฏหลักฐาน

ปัจจุบันอยู่ที่

ที่ประทับของสมเด็จพระมหาสมณเจ้ากรมพระยาปวเรศวริยาลงกรณ์ หน้าพระตำหนักจันทร์ ภายในบริเวณวัดบวรนิเวศ แขวงวัดบวรนิเวศ เขตพระนคร กรุงเทพมหานคร

พิมพ์เผยแพร่

ประชุมศิลาจารึก ภาคที่ 6 ตอนที่ 1 (กรุงเทพฯ : สำนักนายกรัฐมนตรี, 2517), 76.

ประวัติ

จารึกหลักนี้ นายประสาร บุญประคอง เป็นผู้อ่าน โดยมีการตีพิมพ์ลงใน ประชุมศิลาจารึก ภาคที่ 6 ตอนที่ 1 ใน พ.ศ. 2517 โดยเรียกว่า “หลักที่ 173 จารึกที่หน้าพระตำหนักจันทร์”

เนื้อหาโดยสังเขป

สมเด็จพระมหาสมณเจ้า กรมพระยาวชิรญาณวโรรสไม่โปรดให้ผู้ใดนั่งบนแท่นหิน ซึ่งเคยเป็นที่ประทับ ของพระมหาสมณเจ้ากรมพระยาปวเรศวริยาลงกรณ์

ผู้สร้าง

สมเด็จพระมหาสมณเจ้า กรมพระยาวชิรญาณวโรรส

การกำหนดอายุ

-

ข้อมูลอ้างอิง

เรียบเรียงข้อมูลโดย : พันธุ์ทิพย์ ธีระเนตร, โครงการฐานข้อมูลจารึกในประเทศไทย, ศมส., 2548, จาก :
ประสาร บุญประคอง, “หลักที่ 173 จารึกที่หน้าพระตำหนักจันทร์,” ใน ประชุมศิลาจารึก ภาคที่ 6 ตอนที่ 1 : ประมวลจารึกสมัยกรุงรัตนโกสินทร์ที่พบในภาคเหนือ ภาคตะวันออก และภาคกลาง (กรุงเทพฯ : คณะกรรมการจัดพิมพ์เอกสารทางประวัติศาสตร์ สำนักนายกรัฐมนตรี, 2517), 76.

ภาพประกอบ

ภาพถ่ายจารึกจาก : โครงการพัฒนาฐานข้อมูลจารึกในประเทศไทย ศูนย์มานุษยวิทยาสิรินธร (องค์การมหาชน), สำรวจเมื่อ 10 พฤษภาคม 2558