จารึกปราสาทหินพิมาย 6

ชื่อจารึกแบบอื่นๆ

นม.19, K.1001

อักษรที่มีในจารึก

ขอมโบราณ

ศักราช

พุทธศตวรรษ 17

ภาษา

เขมร

ด้าน/บรรทัด

จำนวน 1 หลัก ชำรุดแตกเป็น 5 ชิ้น

วัตถุจารึก

ศิลา

ลักษณะวัตถุ

ชำรุดเป็นเศษศิลาจารึก

ขนาดวัตถุ

ชิ้นที่ 1 กว้าง 61 ซม. สูง 59 ซม. ชิ้นที่ 2 กว้าง 25 ซม. สูง 25 ซม. ชิ้นที่ 3 กว้าง 13 ซม. สูง 53 ซม. ชิ้นที่ 4 กว้าง 11 ซม. สูง 52 ซม. ชิ้นที่ 5 กว้าง 11 ซม. สูง 51 ซม.

บัญชี/ทะเบียนวัตถุ

1) กองหอสมุดแห่งชาติ กำหนดเป็น “นม. 19”
2) ในหนังสือ จารึกในประเทศไทย เล่ม 4 กำหนดเป็น “จารึกปราสาทหินพิมาย 6”

ปีที่พบจารึก

ไม่ปรากฏหลักฐาน

สถานที่พบ

ปราสาทหินพิมาย บ้านพิมาย ตำบลในเมือง อำเภอพิมาย จังหวัดนครราชสีมา

ผู้พบ

ไม่ปรากฏหลักฐาน

ปัจจุบันอยู่ที่

หน่วยศิลปากรที่ 6 ตำบลในเมือง อำเภอพิมาย จังหวัดนครราชสีมา

พิมพ์เผยแพร่

จารึกในประเทศไทย เล่ม 4 (กรุงเทพฯ : กรมศิลปากร, 2529), 65-72.

ประวัติ

จารึกนี้ได้พบในบริเวณปราสาทหินพิมาย แต่ไม่มีหลักฐานว่าพบ ณ บริเวณใดของปราสาท เป็นเศษจารึก มี 5 ชิ้น แต่ชิ้นที่ 5 ชำรุดมาก อ่านไม่ได้

เนื้อหาโดยสังเขป

ชิ้นที่ 1 กล่าวถึงพระบรมราชโองการโปรดเกล้าฯ ให้ถวายสิ่งของแก่เทวสถาน ชิ้นที่ 2 เป็นรายชื่อทาสชาย ที่ถวายแก่เทวสถาน ชิ้นที่ 3 เป็นรายชื่อทาสชายและหญิงที่ถวายแก่เทวสถาน ชิ้นที่ 4 เป็นรายชื่อทาสชายหญิงและบุตรที่ถวายแก่เทวสถาน

ผู้สร้าง

ไม่ปรากฏหลักฐาน

การกำหนดอายุ

หอสมุดแห่งชาติได้กำหนดไว้ว่าจารึกหลักนี้เป็นจารึกอักษรขอมโบราณ อายุราวพุทธศตวรรษที่ 16

ข้อมูลอ้างอิง

เรียบเรียงข้อมูลโดย : นวพรรณ ภัทรมูล, โครงการฐานข้อมูลจารึกในประเทศไทย, ศมส., 2547, จาก :
อำไพ คำโท, “จารึกปราสาทหินพิมาย 6,” ใน จารึกในประเทศไทย เล่ม 4 : อักษรขอม พุทธศตวรรษที่ 17-18 (กรุงเทพฯ : หอสมุดแห่งชาติ กรมศิลปากร, 2529), 65-72.

ภาพประกอบ

1) ภาพสำเนาจารึกจาก : จารึกในประเทศไทย เล่ม 4 (กรุงเทพฯ : กรมศิลปากร, 2529)
2) ภาพสำเนาจารึกจาก : ภาควิชาภาษาตะวันออก คณะโบราณคดี มหาวิทยาลัยศิลปากร, 2545 (เลขทะเบียน CD; INS-TH-05, ไฟล์; NM_024)