อายุ-จารึกพุทธศตวรรษที่ 16, ยุคสมัย-จารึกสมัยขอมพระนคร, ยุคสมัย-จารึกสมัยขอมพระนคร-พระเจ้าราเชนทรวรมันที่ 2, วัตถุ-จารึกบนหิน, วัตถุ-จารึกบนหินทราย, วัตถุ-จารึกบนหินทรายสีน้ำตาล, ลักษณะ-จารึกบนใบเสมา, ที่อยู่ปัจจุบัน-พิพิธภัณฑสถานแห่งชาติ กาญจนาภิเษก ปทุมธานี, เรื่อง-ความเป็นอยู่และประเพณี-สร้างศิลาจารึก, บุคคล-กษัตริย์และผู้ครองอาณาจักรขอมสมัยพระนคร, บุคคล-กษัตริย์และผู้ครองอาณาจักรขอมสมัยพระนคร-พระเจ้าราเชนทรวรมันที่ 2, บุคคล-พระเจ้าราเชนทรวรมันที่ 2,
โพสต์เมื่อวันที่ 13 ก.พ. 2550 13:59:58 ( อัพเดทเมื่อวันที่ 13 ม.ค. 2568 15:35:29 )
ชื่อจารึก |
จารึกวัดมะกอก |
ชื่อจารึกแบบอื่นๆ |
Inscription de Kok Cheng (Ta Praya) (K. 999), ปจ. 19, K. 999, ทะเบียนโบราณวัตถุที่ 13/2510, 99/5/2560 |
อักษรที่มีในจารึก |
ขอมโบราณ |
ศักราช |
พุทธศตวรรษ 16 |
ภาษา |
เขมร |
ด้าน/บรรทัด |
จำนวนด้าน 1 ด้าน มี 13 บรรทัด |
วัตถุจารึก |
ศิลา ประเภทหินทรายสีน้ำตาล |
ลักษณะวัตถุ |
รูปใบเสมา ชำรุดปลายหักทั้ง 2 ด้าน |
ขนาดวัตถุ |
กว้าง 32 ซม. สูง 50.5 ซม. หนา 11 ซม. |
บัญชี/ทะเบียนวัตถุ |
1) กองหอสมุดแห่งชาติ กำหนดเป็น “ปจ. 19” |
ปีที่พบจารึก |
พุทธศักราช 2508 |
สถานที่พบ |
วัดมะกอก บ้านโคกเพร็ก ตำบลทัพเสด็จ (ข้อมูลเดิมว่า ตำบลโคกแวง) อำเภอตาพระยา จังหวัดสระแก้ว |
ผู้พบ |
เจ้าหน้าที่สถานีตำรวจ อำเภอตาพระยา จังหวัดสระแก้ว |
ปัจจุบันอยู่ที่ |
พิพิธภัณฑสถานแห่งชาติ กาญจนาภิเษก ตำบลคลองห้า อำเภอคลองหลวง จังหวัดปทุมธานี (สำรวจข้อมูล 6 กันยายน 2566) |
พิมพ์เผยแพร่ |
1) วารสาร ศิลปากร ปีที่ 16 ฉบับที่ 4 (พฤศจิกายน 2515) : 63-67. |
ประวัติ |
เจ้าหน้าที่สถานีตำรวจ อำเภอตาพระยา จังหวัดสระแก้ว ได้นำศิลาจารึกหลักนี้มาจากวัดมะกอก ตำบลโคกแวง (ข้อมูลใหม่ว่า ตำบลทัพเสด็จ) อำเภอตาพระยา จังหวัดสระแก้ว และได้นำมามอบให้กองพิพิธภัณฑสถานแห่งชาติ เมื่อวันที่ 5-7 กรกฎาคม 2508 กองพิพิธภัณฑสถานแห่งชาติ ให้เลขทะเบียนเป็นเลขที่ 13/2510 ศาสตราจารย์ยอร์ช เซเดส์ ได้ลงทะเบียนไว้ในหนังสือ ศิลาจารึกประเทศเขมร (Inscriptions du Cambodge) เลขที่ K. 999 แต่ยังมิได้อ่าน-แปล ศิลาจารึกหลักนี้ได้เคยมีผู้อ่าน-แปลครั้งแรกในคราวแสดงนิทรรศการศิลปกรรม จังหวัดปราจีนบุรี เมื่อวันที่ 14 ตุลาคม ถึง 14 ธันวาคม 2514 ณ พิพิธภัณฑสถานแห่งชาติ พระนคร แต่การอ่านครั้งนี้ยังไม่สมบูรณ์ ซึ่งคงจะเป็นเพราะต้องกระทำด้วยความเร่งรีบ และมิได้ตีพิมพ์เป็นหลักฐานทางวิชาการ ต่อมา นางสาวอุไรศรี วรศะริน ได้อ่าน-แปล และพิมพ์เผยแพร่ในวารสาร ศิลปากร ปีที่ 16 ฉบับที่ 4 พฤศจิกายน 2515 ใช้ชื่อเรื่องว่า “คำอ่านศิลาจารึก ตำบลโคกแวง จังหวัดปราจีนบุรี” แต่ในการจัดพิมพ์ครั้งนี้ ได้เปลี่ยนไปใช้ชื่อจารึกตามสถานที่พบ จึงใช้ชื่อว่า ศิลาจารึกวัดมะกอก |
เนื้อหาโดยสังเขป |
เป็นพระบรมราชโองการของพระมหากษัตริย์ ต่อข้าราชการชั้นผู้ใหญ่ ให้มาจารึกพระบรมราชโองการของพระองค์ ไว้ที่ สาธุปาลิ |
ผู้สร้าง |
วาบศิขาพรหม และอาจารย์พัชรธรรม |
การกำหนดอายุ |
จารึกบรรทัดที่ 4 ปรากฏคำว่า “ศฺรี ราเชนฺทฺรวรฺมฺม” ซึ่งก็คือ พระเจ้าราเชนทรวรมันที่ 2 ที่ครองราชย์ตั้งแต่ พ.ศ. 1487-1511 นั่นเอง จึงสันนิษฐานได้ว่าจารึกหลักนี้คงจะถูกสร้างขึ้นในรัชกาลของพระองค์ |
ข้อมูลอ้างอิง |
เรียบเรียงข้อมูลโดย : นวพรรณ ภัทรมูล, โครงการฐานข้อมูลจารึกในประเทศไทย, ศมส., 2547, จาก : |
ภาพประกอบ |
1) ภาพสำเนาจารึกจาก : ภาควิชาภาษาตะวันออก คณะโบราณคดี มหาวิทยาลัยศิลปากร, 2545 (เลขทะเบียน CD; INS-TH-02, ไฟล์; PJ_009) |