จารึกวัดศรีคุณเมือง (วัดผ้าขาว)

ชื่อจารึกแบบอื่นๆ

นค. 8

อักษรที่มีในจารึก

ธรรมอีสาน

ศักราช

พุทธศักราช 2103

ภาษา

ไทย

ด้าน/บรรทัด

จำนวนด้าน 1 ด้าน มี 15 บรรทัด

วัตถุจารึก

หินทราย

ลักษณะวัตถุ

ทรงสามเหลี่ยม

ขนาดวัตถุ

กว้าง 63 ซม. สูง 68 ซม. หนา 12.5 ซม.

บัญชี/ทะเบียนวัตถุ

1) กองหอสมุดแห่งชาติ กำหนดเป็น “นค. 8”
2) ในวิทยานิพนธ์ อักษรธรรมอีสาน (มหาวิทยาลัยศิลปากร, 2525) กำหนดเป็น “จารึกวัดศรีคุณเมือง จังหวัดหนองคาย (นค. 8)”
3) ในหนังสือ ศิลาจารึกอีสานสมัยไทย-ลาว กำหนดเป็น “ศิลาจารึกวัดศรีคูณเมือง”

ปีที่พบจารึก

ไม่ปรากฏหลักฐาน

สถานที่พบ

วัดศรีคุณเมือง ตำบลในเมือง อำเภอเมือง จังหวัดหนองคาย

ผู้พบ

ไม่ปรากฏหลักฐาน

ปัจจุบันอยู่ที่

วัดศรีคุณเมือง ตำบลในเมือง อำเภอเมือง จังหวัดหนองคาย

พิมพ์เผยแพร่

1) อักษรธรรมอีสาน (กรุงเทพฯ : มหาวิทยาลัยศิลปากร, 2525), 212-213.
2) ศิลาจารึกอีสานสมัยไทย-ลาว (กรุงเทพฯ : คุณพินอักษรกิจ, 2530), 254-256.

ประวัติ

ปรากฏอยู่ในบัญชีกรมศิลปากร พิมพ์รวมอยู่ในประชุมศิลาจารึก ภาคที่ 1 พ.ศ. 2467 เรียกว่า “ศิลาจารึกวัดปะขาว” ปัจจุบันเปลี่ยนชื่อเป็น วัดศรีคูณเมือง (วัดศรีคุณเมือง)

เนื้อหาโดยสังเขป

พระเจ้าไชยเชษฐาธิราช ได้มาอุทิศที่นาจังหันให้แก่วัด ตอนท้ายมีการสาปแช่งผู้ถือเอาศาสนาสมบัติเหล่านั้นอีกด้วย

ผู้สร้าง

สมเด็จพระไชยเชษฐาธิราช

การกำหนดอายุ

ข้อความจารึกบรรทัดที่ 1 และ 15 ระบุ จ.ศ. 922 ซึ่งตรงกับ พ.ศ. 2103 อันเป็นสมัยที่พระเจ้าไชยเชษฐาธิราชปกครองราชอาณาจักรล้านช้าง (พ.ศ. 2093-2115)

ข้อมูลอ้างอิง

เรียบเรียงข้อมูลโดย : นวพรรณ ภัทรมูล, โครงการฐานข้อมูลจารึกในประเทศไทย, ศมส., 2550, จาก :
1) เพ็ญพักตร์ ลิ้มสัมพันธ์, “อักษรธรรมอีสาน,” วิทยานิพนธ์ศิลปศาสตรมหาบัณฑิต บัณฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาลัยศิลปากร 2525 (กรุงเทพฯ : มหาวิทยาลัยศิลปากร, 2525), 212-213.
2) ธวัช ปุณโณทก, “ศิลาจารึกศรีคูณเมือง,” ใน ศิลาจารึกอีสานสมัยไทย-ลาว : ศึกษาทางด้านอักขรวิทยาและประวัติศาสตร์อีสาน (กรุงเทพฯ : คุณพินอักษรกิจ, 2530), 254-256.
3) สิลา วีระวงส์, เรียบเรียง ; สมหมาย เปรมจิตต์, แปล, ประวัติศาสตร์ลาว, พิมพ์ครั้งที่ 3 (กรุงเทพฯ : มติชน, 2540), 84-106.

ภาพประกอบ

ภาพสำเนาจารึกจาก : ภาควิชาภาษาตะวันออก คณะโบราณคดี มหาวิทยาลัยศิลปากร, 2545 (เลขทะเบียน CD; INS-TH-28, ไฟล์; Nk_0800_c)