จารึกฐานพระพุทธรูปวัดเทพมงคล 1

ชื่อจารึกแบบอื่นๆ

นค. 19

อักษรที่มีในจารึก

ธรรมอีสาน

ศักราช

พุทธศักราช 2179

ภาษา

ไทย

ด้าน/บรรทัด

จำนวนด้าน 1 ด้าน มี 4 บรรทัด

วัตถุจารึก

สำริด ผิวสีดำสนิท

ลักษณะวัตถุ

ฐานพระพุทธรูป ศิลปะแบบล้านช้าง (เชียงแสนสมัยหลัง) ฝีมือช่างหลวง

ขนาดวัตถุ

หน้าตักกว้าง 9 นิ้ว

บัญชี/ทะเบียนวัตถุ

1) กองหอสมุดแห่งชาติ กำหนดเป็น “นค. 19”
2) ในหนังสือ ศิลาจารึกอีสานสมัยไทย-ลาว กำหนดเป็น “จารึกฐานพระพุทธรูปวัดเทพมงคล 1”

ปีที่พบจารึก

ไม่ปรากฏหลักฐาน

สถานที่พบ

ในพระอุโบสถวัดเทพมงคล ตำบลโพนสา อำเภอท่าบ่อ จังหวัดหนองคาย

ผู้พบ

ไม่ปรากฏหลักฐาน

ปัจจุบันอยู่ที่

ในพระอุโบสถวัดเทพมงคล ตำบลโพนสา อำเภอท่าบ่อ จังหวัดหนองคาย

พิมพ์เผยแพร่

ศิลาจารึกอีสานสมัยไทย-ลาว (กรุงเทพฯ : คุณพินอักษรกิจ, 2530), 315-316.

ประวัติ

จารึกนี้คงอยู่ที่วัดเทพมงคลมาแต่เดิม

เนื้อหาโดยสังเขป

ข้อความจารึกกล่าวถึงนางหมื่นนาหลัก ให้ทาสโอกาสแก่วัด และได้กำหนดค่าตัวของทาสไว้ด้วย

ผู้สร้าง

เจ้านางหมื่นนาหลัก

การกำหนดอายุ

ข้อความจารึกบรรทัดที่ 1 ระบุ จ.ศ. 998 ซึ่งตรงกับ พ.ศ. 2179 อันเป็นสมัยที่พระหม่อมแก้วปกครองราชอาณาจักรล้านช้าง (พ.ศ. 2170-2181)

ข้อมูลอ้างอิง

เรียบเรียงข้อมูลโดย : นวพรรณ ภัทรมูล, โครงการฐานข้อมูลจารึกในประเทศไทย, ศมส., 2550, จาก :
1) ธวัช ปุณโณทก, “จารึกฐานพระพุทธรูปวัดเทพมงคล 1,” ใน ศิลาจารึกอีสานสมัยไทย-ลาว : ศึกษาทางด้านอักขรวิทยาและประวัติศาสตร์อีสาน (กรุงเทพฯ : คุณพินอักษรกิจ, 2530), 315-316.
2) สิลา วีระวงส์, เรียบเรียง ; สมหมาย เปรมจิตต์, แปล, ประวัติศาสตร์ลาว, พิมพ์ครั้งที่ 3 (กรุงเทพฯ : มติชน, 2540), 114-116.

ภาพประกอบ

ภาพถ่ายจารึกจาก : ศิลาจารึกอีสานสมัยไทย-ลาว (กรุงเทพฯ : คุณพินอักษรกิจ, 2530)