จารึกวัดบ้านแร่ (วัดเหนือศรีสะอาด)

ชื่อจารึกแบบอื่นๆ

สน. 8

อักษรที่มีในจารึก

ไทยน้อย

ศักราช

พุทธศักราช 2203

ภาษา

ไทย

ด้าน/บรรทัด

จำนวนด้าน 1 ด้าน มี 27 บรรทัด

วัตถุจารึก

ศิลาทราย

ลักษณะวัตถุ

รูปใบเสมา หักครึ่ง

ขนาดวัตถุ

กว้าง 45 ซม. สูง 140 ซม.

บัญชี/ทะเบียนวัตถุ

1) กองหอสมุดแห่งชาติ กำหนดเป็น “สน. 8”
2) ในหนังสือ ศิลาจารึกอีสานสมัยไทย-ลาว กำหนดเป็น “จารึกวัดบ้านแร่”

ปีที่พบจารึก

ไม่ปรากฏหลักฐาน

สถานที่พบ

วัดบ้านแร่ ตำบลแร่ อำเภอพังโคน จังหวัดสกลนคร

ผู้พบ

ไม่ปรากฏหลักฐาน

ปัจจุบันอยู่ที่

วัดบ้านแร่ ตำบลแร่ อำเภอพังโคน จังหวัดสกลนคร

พิมพ์เผยแพร่

ศิลาจารึกอีสานสมัยไทย-ลาว (กรุงเทพฯ : คุณพินอักษรกิจ, 2530), 331-332.

ประวัติ

ศิลาจารึกหลักนี้พบอยู่ที่บริเวณอุโบสถหลังเก่า ต่อมาได้ทำการก่อสร้างพระอุโบสถขึ้นใหม่ จึงได้นำมาพิงไว้ที่ใต้ต้นมะม่วง ภายในบริเวณวัด

เนื้อหาโดยสังเขป

ข้อความจารึกกล่าวถึงบรรดาท้าวพระยาในท้องถิ่น ได้ถวายที่ดินกับวัด

ผู้สร้าง

ไม่ปรากฏหลักฐาน

การกำหนดอายุ

ข้อความจารึกบรรทัดที่ 1 ระบุศักราช 22 หมายถึง จ.ศ. 1022 ซึ่งตรงกับ พ.ศ. 2203 อันเป็นสมัยที่พระเจ้าสุริยวงศาธรรมิกราชปกครองราชอาณาจักรล้านช้าง (พ.ศ. 2181-2238)

ข้อมูลอ้างอิง

เรียบเรียงข้อมูลโดย : นวพรรณ ภัทรมูล, โครงการฐานข้อมูลจารึกในประเทศไทย, ศมส., 2549, จาก :
1) ธวัช ปุณโณทก, “จารึกวัดบ้านแร่,” ใน ศิลาจารึกอีสานสมัยไทย-ลาว : ศึกษาทางด้านอักขรวิทยาและประวัติศาสตร์อีสาน (กรุงเทพฯ : คุณพินอักษรกิจ, 2530), 331-332.
2) สิลา วีระวงส์, เรียบเรียง ; สมหมาย เปรมจิตต์, แปล, ประวัติศาสตร์ลาว, พิมพ์ครั้งที่ 3 (กรุงเทพฯ : มติชน, 2540), 117-126.

ภาพประกอบ

ภาพสำเนาจารึกจาก : ภาควิชาภาษาตะวันออก คณะโบราณคดี มหาวิทยาลัยศิลปากร, 2545 (เลขทะเบียน CD; INS-TH-14, ไฟล์; Sn_00100_c)