จารึกวัดบุนบาน

ชื่อจารึกแบบอื่นๆ

ลพ. 20, ลพ./20, พช. 33, 350, ศิลาจารึกวัดบุนบาน ลพ./20, ศิลาจารึกวัดบุนบาน

อักษรที่มีในจารึก

ฝักขาม

ศักราช

พุทธศักราช 2047

ภาษา

ไทย

ด้าน/บรรทัด

จำนวนด้าน 1 ด้าน มี 19 บรรทัด

วัตถุจารึก

หินทรายสีแดง

ลักษณะวัตถุ

รูปใบเสมา

ขนาดวัตถุ

กว้าง 77 ซม. สูง 61 ซม. หนา 12 ซม.

บัญชี/ทะเบียนวัตถุ

1) กองหอสมุดแห่งชาติ กำหนดเป็น “ลพ. 20”
2) พิพิธภัณฑสถานแห่งชาติ หริภุญไชย จังหวัดลำพูน กำหนดเป็น “ลพ./20, พช. 33, 350”
3) ในวารสาร ศิลปากร ปีที่ 22 ฉบับที่ 1 (พฤษภาคม 2521) กำหนดเป็น “ศิลาจารึกวัดบุนบาน ลพ./20”
4) ในหนังสือ วิเคราะห์ศิลาจารึกในพิพิธภัณฑสถานแห่งชาติ หริภุญไชย กำหนดเป็น “ศิลาจารึกวัดบุนบาน”

ปีที่พบจารึก

ไม่ปรากฏหลักฐาน

สถานที่พบ

วัดกู่เส้า ตำบลเหมืองจี้ อำเภอเมือง จังหวัดลำพูน

ผู้พบ

ไม่ปรากฏหลักฐาน

ปัจจุบันอยู่ที่

พิพิธภัณฑสถานแห่งชาติ หริภุญไชย ตำบลในเมือง อำเภอเมือง จังหวัดลำพูน

พิมพ์เผยแพร่

1) วารสารศิลปากร ปีที่ 22 ฉบับที่ 1 (พฤษภาคม 2521) : 51-53.
2) วิเคราะห์ศิลาจารึกในพิพิธภัณฑสถานแห่งชาติ หริภุญไชย (กรุงเทพฯ : กรมศิลปากร, 2533), 55-56.

ประวัติ

ศิลาจารึกหลักนี้ ได้มาจากวัดกู่เส้า ตำบลเมืองจี้ อำเภอเมือง จังหวัดลำพูน เจ้าหน้าที่กองหอสมุดแห่งชาติเดินทางไปสำการสำรวจและอัดสำเนาจารึก เมื่อวันที่ 11 มีนาคม พ.ศ. 2515

เนื้อหาโดยสังเขป

กล่าวถึงพระมหาเถรเจ้าจุ . . . (ความในจารึกขาดไป) อยู่วัดท่าแพ พร้อมด้วยมหาเถรผาสาท (มหาเถรปราสาท) และเจ้าพันนาหลัง ฯลฯ ไว้ข้าพระเพื่ออุปฐากพระเจ้าแห่งวัดบุนบาน

ผู้สร้าง

ไม่ปรากฏหลักฐาน

การกำหนดอายุ

ข้อความจารึกบรรทัดที่ 1 ระบุ จ.ศ. 866 ซึ่งตรงกับ พ.ศ. 2047 อันเป็นรัชสมัยของพระเมืองแก้วหรือพระเจ้าพิลกปนัดดาธิราช

ข้อมูลอ้างอิง

เรียบเรียงข้อมูลโดย : นวพรรณ ภัทรมูล, โครงการฐานข้อมูลจารึกในประเทศไทย, ศมส., 2549, จาก :
1) จำปา เยื้องเจริญ, เทิม มีเต็ม และคงเดช ประพัฒน์ทอง, “จารึกวัดบุนบาน,” ใน วิเคราะห์ศิลาจารึกในพิพิธภัณฑสถานแห่งชาติ หริภุญไชย, พิมพ์ครั้งที่ 2 (กรุงเทพฯ : หอสมุดแห่งชาติ กรมศิลปากร, 2533), 55-56.
2) เทิม มีเต็ม และประสาร บุญประคอง, “คำอ่านศิลาจารึกวัดบุนบาน ลพ./20,” ศิลปากร 22, 1 (พฤษภาคม 2521) : 51-53.

ภาพประกอบ

ภาพสำเนาจารึกจาก : วารสารศิลปากร ปีที่ 22 ฉบับที่ 1 (พฤษภาคม 2521)