โพสต์เมื่อวันที่ 13 ก.พ. 2550 13:59:58 ( อัพเดทเมื่อวันที่ 9 พ.ค. 2567 17:00:36 )
ชื่อจารึก |
จารึกฐานพระพุทธรูปวัดกู่เต้า |
ชื่อจารึกแบบอื่นๆ |
249 วัดกู่เต้า |
อักษรที่มีในจารึก |
ธรรมล้านนา |
ศักราช |
ไม่ปรากฏศักราช |
ภาษา |
ไทย |
ด้าน/บรรทัด |
contains 4 lines of writing, around the base of the Buddha statue |
วัตถุจารึก |
มุก |
ลักษณะวัตถุ |
ฐานพระพุทธรูป ปางมารวิชัย |
ขนาดวัตถุ |
สูง 13 ซม. |
บัญชี/ทะเบียนวัตถุ |
1) กองหอสมุดแห่งชาติ กำหนดเป็น “ชม. 142” |
ปีที่พบจารึก |
ไม่ปรากฏหลักฐาน |
สถานที่พบ |
วัดกู่เต้า ตำบลศรีภูมิ อำเภอเมือง จังหวัดเชียงใหม่ |
ผู้พบ |
ไม่ปรากฏหลักฐาน |
ปัจจุบันอยู่ที่ |
วัดกู่เต้า ตำบลศรีภูมิ อำเภอเมือง จังหวัดเชียงใหม่ |
พิมพ์เผยแพร่ |
คำจารึกที่ฐานพระพุทธรูปในนครเชียงใหม่ (กรุงเทพฯ : สำนักนายกรัฐมนตรี, 2519), 205-206. |
ประวัติ |
พระพุทธรูปองค์นี้สร้างจาก “มุก” ซึ่งหมายถึงสิ่งที่มีลักษณะเป็นผง กล่าวคือ การสร้างพระพุทธรูปของล้านนานอกจากใช้วัสดุประเภทสำริดและไม้ชนิดต่างๆ แล้ว ยังมีการนำดอกไม้หรือข้าวที่พระสงฆ์งดฉันเรียกว่า “ข้าวชีวิต” มาบดให้เป็นผงผสมกับรัก ซึ่งเรียกว่า มุก เช่น มุกดอกไม้ มุกข้าวชีวิต อย่างไรก็ตาม จากข้อมูลที่มีอยู่ไม่ได้มีการระบุว่าพระพุทธรูปองค์นี้สร้างจากมุกชนิดใด |
เนื้อหาโดยสังเขป |
น้อยคันธิยาสร้างพระพิมพ์องค์นี้ขึ้นเพื่อบูชา โดยขอให้ตนได้ไปสู่นิพพาน |
ผู้สร้าง |
น้อยคันธิยา |
ข้อมูลอ้างอิง |
เรียบเรียงข้อมูลโดย : พันธุ์ทิพย์ ธีระเนตร, โครงการฐานข้อมูลจารึกในประเทศไทย, ศมส.,2548, จาก : |
ภาพประกอบ |
ภาพถ่ายจารึกจาก : คำจารึกที่ฐานพระพุทธรูปในนครเชียงใหม่ (กรุงเทพฯ : สำนักนายกรัฐมนตรี, 2519) |