อายุ-จารึก พ.ศ. 2377, อายุ-จารึก พ.ศ. 2381, อายุ-จารึก พ.ศ. 2386, อายุ-จารึกพุทธศตวรรษที่ 24, ยุคสมัย-จารึกสมัยรัตนโกสินทร์, ยุคสมัย-จารึกสมัยรัตนโกสินทร์-พระบาทสมเด็จพระนั่งเกล้าอยู่หัว, วัตถุ-จารึกบนหินชนวน, ลักษณะ-จารึกสี่เหลี่ยมผืนผ้า, ที่อยู่ปัจจุบัน-จารึกในพิพิธภัณฑสถานแห่งชาติ พิษณุโลก, ศาสนา-จารึกในพระพุทธศาสนา, เรื่อง-การบริจาคและการทำบุญ, เรื่อง-การบริจาคและการทำบุญ-ปฏิสังขรณ์, เรื่อง-ประวัติศาสตร์-การบันทึกเหตุการณ์,
โพสต์เมื่อวันที่ 13 ก.พ. 2550 13:59:58 ( อัพเดทเมื่อวันที่ 4 ต.ค. 2566 11:27:10 )
ชื่อจารึก |
จารึกบนแผ่นไม้สักที่พิพิธภัณฑ์ฯ พิษณุโลก |
ชื่อจารึกแบบอื่นๆ |
พล. 5, หลักที่ 144 จารึกบนแผ่นไม้สัก ที่พิพิธภัณฑ์ฯ พิษณุโลก |
อักษรที่มีในจารึก |
ไทยธนบุรี-รัตนโกสินทร์ |
ศักราช |
พุทธศักราช 2386 |
ภาษา |
ไทย |
ด้าน/บรรทัด |
จำนวนด้าน 1 ด้าน มี 11 บรรทัด |
วัตถุจารึก |
ไม้สักสีน้ำตาล |
ลักษณะวัตถุ |
แผ่นรูปสี่เหลี่ยมผืนผ้า |
ขนาดวัตถุ |
กว้าง 118 ซม. สูง 41 ซม. หนา 2.5 ซม. |
บัญชี/ทะเบียนวัตถุ |
1) กองหอสมุดแห่งชาติ กำหนดเป็น “พล. 5” |
ปีที่พบจารึก |
ไม่ปรากฏหลักฐาน |
สถานที่พบ |
วัดพระศรีรัตนมหาธาตุ ตำบลในเมือง อำเภอเมือง จังหวัดพิษณุโลก |
ผู้พบ |
ไม่ปรากฏหลักฐาน |
ปัจจุบันอยู่ที่ |
พิพิธภัณฑสถานแห่งชาติ พระพุทธชินราช วัดพระศรีรัตนมหาธาตุวรมหาวิหาร ตำบลในเมือง อำเภอเมือง จังหวัดพิษณุโลก |
พิมพ์เผยแพร่ |
ประชุมศิลาจารึก ภาคที่ 6 ตอนที่ 1 (กรุงเทพฯ : สำนักนายกรัฐมนตรี, 2517), 35-37. |
ประวัติ |
ศิลาจารึกนี้ นายประสาร บุญประคอง เป็นผู้อ่าน โดยมีการตีพิมพ์ลงใน ประชุมศิลาจารึก ภาคที่ 6 ตอนที่ 1 ในพ.ศ. 2517 โดยเรียกว่า “หลักที่ 144 จารึกบนแผ่นไม้สัก ที่พิพิธภัณฑ์ฯ พิษณุโลก” |
เนื้อหาโดยสังเขป |
กล่าวถึงการปฏิสังขรณ์พระอุโบสถและวิหารพระชินราช วัดพระศรีรัตนมหาธาตุ จังหวัดพิษณุโลก คือ เมื่อ พ.ศ. 2376 จีนหลวงอุดมไมตรีได้ทำการปฏิสังขรณ์พระอุโบสถวัดพระศรีรัตนมหาธาตุฯ จากนั้นมีศรัทธาที่จะปฏิสังขรณ์วิหารพระชินราช จึงเรียนเจ้าเมืองให้บอกไปยังกรุงเทพมหานคร เพราะวัดดังกล่าวเป็นวัดหลวง เมื่อรัชกาลที่ 3 โปรดเกล้าฯ ให้ จีนหลวงอุดมไมตรี จัดการปฏิสังขรณ์ได้ จึงเริ่มทำการเมื่อ พ.ศ. 2380 โดยแล้วเสร็จใน พ.ศ. 2386 ตอนท้ายตั้งความปรารถนาขอให้ตนสำเร็จพระนิพพาน |
ผู้สร้าง |
จีนหลวงอุดมไมตรี |
การกำหนดอายุ |
กำหนดจากศักราชท้ายสุดที่ปรากฏในจารึกคือ “ปีเถาะ เบญจศก” ซึ่ง ประสาร บุญประคอง ได้คำนวณไว้ว่า ตรงกับ พ.ศ. 2386 ในสมัยพระบาทสมเด็จพระนั่งเกล้าเจ้าอยู่หัว (รัชกาลที่ 3) |
ข้อมูลอ้างอิง |
เรียบเรียงข้อมูลโดย : พันธุ์ทิพย์ ธีระเนตร, โครงการฐานข้อมูลจารึกในประเทศไทย, ศมส., 2548, จาก : |
ภาพประกอบ |
ภาพถ่ายจารึกจาก : ประชุมศิลาจารึก ภาคที่ 6 ตอนที่ 1 (กรุงเทพฯ : สำนักนายกรัฐมนตรี, 2517) |