ผู้อ่าน |
เทิม มีเต็ม (พ.ศ. 2529) |
ผู้แปล |
จำปา เยื้องเจริญ (พ.ศ. 2529) |
ผู้ตรวจ |
กองหอสมุดแห่งชาติ กรมศิลปากร (พ.ศ. 2529) |
เชิงอรรถอธิบาย |
1. จำปา เยื้องเจริญ : “สมิง” เป็นคำสรรพนามที่ใช้เรียกพระภิกษุ ซึ่งครั้งยังเป็นคฤหัสถ์ ได้รับราชการมีบรรดาศักดิ์เป็นขุนนาง ต่อเมื่ออุปสมบทเป็นพระภิกษุ จึงนำคำว่า “สมิง” มานำหน้าคำว่า “พระ” (มอญโบราณว่า “กย๊ากจ”) จึงปรากฏนามเป็น “สมิงพระจักร” |