โพสต์เมื่อวันที่ 26 มิถุนายน 2564 เวลา 23:53:59
ชื่อจารึก |
จารึกปราสาทหินพนมวัน 4 |
ชื่อจารึกแบบอื่นๆ |
Inscriptions de Nom Văn (K. 391), จารึกปราสาทหินพนมวัน 4, K. 391, นม. 5 |
อักษรที่มีในจารึก |
ขอมโบราณ |
ศักราช |
พุทธศักราช 1625 |
ภาษา |
เขมร |
ด้าน/บรรทัด |
จำนวนด้าน 1 ด้าน มี 3 บรรทัด |
ผู้อ่าน |
อำไพ คำโท (พ.ศ. 2529) |
ผู้แปล |
อำไพ คำโท (พ.ศ. 2529) |
ผู้ตรวจ |
กองหอสมุดแห่งชาติ กรมศิลปากร (พ.ศ. 2529) |
เชิงอรรถอธิบาย |
1. คณะทำงานฐานข้อมูลจารึกฯ (2547) : ใน Inscriptions du Cambodge อ่านเป็น “(ล)งฺเคา” ซึ่งหมายถึง ทองเหลือง และเมื่อพิจารณารูปอักษรในจารึก พบว่ารูปสระจมที่ประกอบบนพยัญชนะต้น (อาจเป็น “ก” หรือ “ค” ก็ได้ ไม่ทราบแน่ชัด) นั้น เป็นรูปสระเอาจมชัดเจน นอกจากนั้น หากคำนี้อ่านเป็น “รงฺโก” ซึ่งหมายถึงข้าวสาร ก็ไม่น่าจะใช้คำว่า “ภาชนะ” เป็นหน่วยวัด เพราะเท่าที่พบในจารึกหลักอื่นๆ มาตราตวงวัดข้าวสารมักจะใช้เป็น “ลิ” หรือ “เช” (กะเชอ) ดังนั้นคำๆ นี้ น่าจะอ่านเป็น “(ล)งฺเคา” มากกว่า |