จารึกฐานพระพุทธรูปผ้าขาวทอง

ชื่อจารึกแบบอื่นๆ

จารึกบนฐานพระพุทธรูปองค์ที่ 16 ในวิหารคด, จารึกฐานพระพุทธรูปผ้าขาวทอง พุทธศักราช 1965

อักษรที่มีในจารึก

ไทยสุโขทัย

ศักราช

พุทธศักราช 1965

ภาษา

ไทย

ด้าน/บรรทัด

จำนวนด้าน 1 ด้าน มี 2 บรรทัด

วัตถุจารึก

โลหะ

ลักษณะวัตถุ

ฐานพระพุทธรูป

ขนาดวัตถุ

หน้าตักกว้าง 123 ซม. สูงตลอดทั้งองค์ 172 ซม.

บัญชี/ทะเบียนวัตถุ

1) กองหอสมุดแห่งชาติ กำหนดเป็น “กท. องค์ที่ 16”
2) ในวารสาร ศิลปากร ปีที่ 12 ฉบับที่ 4 (พฤศจิกายน 2511) กำหนดเป็น “จารึกบนฐานพระพุทธรูปองค์ที่ 16 ในวิหารคด”
3) ในหนังสือ จารึกสมัยสุโขทัย กำหนดเป็น “จารึกฐานพระพุทธรูปผ้าขาวทอง พุทธศักราช 1965”

ปีที่พบจารึก

พุทธศักราช 2511

สถานที่พบ

ในพระระเบียงวิหารคด ด้านทิศตะวันตกเฉียงเหนือ วัดพระเชตุพนวิมลมังคลาราม ถนนสนามไชย แขวงพระบรมมหาราชวัง เขตพระนคร กรุงเทพมหานคร

ผู้พบ

สมเด็จพระอริยวงศาคตญาณฯ สกลมหาสังฆปริณายก สมเด็จพระสังฆราช (ปุ่น ปุณณฺสิริ) เมื่อครั้งทรงเป็นสมเด็จพระวันรัต เจ้าอาวาสวัดพระเชตุพนวิมลมังคลาราม

ปัจจุบันอยู่ที่

ในพระระเบียงวิหารคด ด้านทิศตะวันตกเฉียงเหนือ วัดพระเชตุพนวิมลมังคลาราม ถนนสนามไชย แขวงพระบรมมหาราชวัง เขตพระนคร กรุงเทพมหานคร

พิมพ์เผยแพร่

1) วารสาร ศิลปากร ปีที่ 12 ฉบับที่ 4 (พฤศจิกายน 2511) : 110-111.
2) จารึกสมัยสุโขทัย (กรุงเทพฯ : กรมศิลปากร, 2526), 141-143.

ประวัติ

พระพุทธรูปผ้าขาวทองเป็นพระพุทธรูปโลหะ สมัยสุโขทัย ปางมารวิชัย สันนิษฐานว่าได้อัญเชิญมาจากหัวเมืองเหนือ ในรัชสมัยพระบาทสมเด็จพระพุทธยอดฟ้าจุฬาโลกมหาราช

เนื้อหาโดยสังเขป

ผ้าขาวทอง (หมายถึงชีปะขาว) สร้างพระพุทธรูปเมื่อปี พ.ศ. 1965

ผู้สร้าง

ผ้าขาวทอง (ชีปะขาว)

การกำหนดอายุ

มีศักราชบอกในบรรทัดที่ 1 ว่า พ.ศ. 1965

ข้อมูลอ้างอิง

เรียบเรียงข้อมูลโดย : วชรพร อังกูรชัชชัย และดอกรัก พยัคศรี, โครงการฐานข้อมูลจารึกในประเทศไทย, ศมส., 2546, จาก :
1) ประสาร บุญประคอง, “จารึกบนฐานพระพุทธรูปองค์ที่ 16 ในวิหารคด,” ศิลปากร 12, 4 (พฤศจิกายน 2511) : 110-111.
2) ประสาร บุญประคอง, “จารึกฐานพระพุทธรูปนายทิตไส พุทธศักราช 1965,” ใน จารึกสมัยสุโขทัย (กรุงเทพฯ : กรมศิลปากร, 2526), 141-143.

ภาพประกอบ

ภาพถ่ายจารึกจาก : จารึกสมัยสุโขทัย (กรุงเทพฯ : กรมศิลปากร, 2526)