จารึกอรรถกถาชาดก ลำดับที่ 547 (กัณฑ์หิมวันต์ 134)

ชื่อจารึกแบบอื่นๆ

จารึกเรื่องเวสสันดรชาดก ลำดับที่ 547 (กัณฑ์หิมวันต์ 134)

อักษรที่มีในจารึก

ไทยธนบุรี-รัตนโกสินทร์

ศักราช

ไม่ปรากฏศักราช

ภาษา

ไทย

ด้าน/บรรทัด

จำนวน 1 ด้าน (ไม่ทราบจำนวนบรรทัด)

วัตถุจารึก

หิน

ลักษณะวัตถุ

แผ่นหิน

ปีที่พบจารึก

ไม่ปรากฏหลักฐาน

สถานที่พบ

วัดพระเชตุพนวิมลมังคลารามฯ แขวงพระบรมมหาราชวัง เขตพระนคร กรุงเทพมหานคร

ผู้พบ

ไม่ปรากฏหลักฐาน

ปัจจุบันอยู่ที่

ศาลารายหลังที่ 16 วัดพระเชตุพนวิมลมังคลารามฯ แขวงพระบรมมหาราชวัง เขตพระนคร กรุงเทพมหานคร

พิมพ์เผยแพร่

1) ประชุมจารึกวัดพระเชตุพน (กรุงเทพฯ : คณะสงฆ์วัดพระเชตุพน, 2544), 203.
2) ประชุมจารึกวัดพระเชตุพน (กรุงเทพฯ : คณะสงฆ์วัดพระเชตุพน, 2554), 205.

ประวัติ

จารึกเรื่องเวสสันดรชาดก อยู่ในบริเวณศาลารายหลังที่ 16 ภายในวัดพระเชตุพนวิมลมังคลาราม ซึ่งปัจจุบันใช้เป็นห้องสมุดโรงเรียนวัดพระเชตุพน จารึกแต่ละแผ่นเล่าเรื่องชาดกในแต่ละกัณฑ์ แต่บางส่วนได้สูญหายไป ปัจจุบันหลงเหลือจารึกเพียง 10 แผ่นเท่านั้น

เนื้อหาโดยสังเขป

กล่าวถึงเรื่องราวของ เวสสันดรชาดก “กัณฑ์หิมพานต์” ซึ่งเริ่มต้นตั้งแต่พระเวสสันดรประสูติ จนถึงตอนที่ถูกชาวเมืองขับไล่สู่ป่าหิมพานต์

ผู้สร้าง

พระบาทสมเด็จพระนั่งเกล้าเจ้าอยู่หัว (รัชกาลที่ 3)

การกำหนดอายุ

กำหนดอายุจากประวัติการปฏิสังขรณ์วัดพระเชตุพนฯ ในรัชกาลพระบาทสมเด็จพระนั่งเกล้าเจ้าอยู่หัว (รัชกาลที่ 3) ซึ่งมีหลักฐานปรากฏอยู่ในจดหมายเหตุเรื่องการปฏิสังขรณ์วัดพระเชตุพน (ถอดจากโคลงดั้นพระนิพนธ์กรมสมเด็จพระปรมานุชิตชิโนรส)

ข้อมูลอ้างอิง

เรียบเรียงข้อมูลโดย : นวพรรณ ภัทรมูล, โครงการฐานข้อมูลจารึกในประเทศไทย, ศมส., 2558, จาก :
1) “การปฏิสังขรณ์วัดพระเชตุพน : ถอดจากโคลงดั้นพระนิพนธ์กรมสมเด็จพระปรมานุชิตชิโนรส,” ใน ประชุมจารึกวัดพระเชตุพน (กรุงเทพฯ : คณะสงฆ์วัดพระเชตุพน, 2554), 75-91.
2) “เวสสันดรชาฎก,” ใน ประชุมจารึกวัดพระเชตุพน (กรุงเทพฯ : คณะสงฆ์วัดพระเชตุพน, 2544), 203-204.
3) “เวสสันดรชาฎก,” ใน ประชุมจารึกวัดพระเชตุพน (กรุงเทพฯ : คณะสงฆ์วัดพระเชตุพน, 2554), 205-206.
4) “จารึกเรื่องอรรถกถาชาดก,” ใน ประชุมจารึกวัดพระเชตุพน (กรุงเทพฯ : คณะสงฆ์วัดพระเชตุพน, 2554), 143-145.