จารึกสุรินทร์ 1

ชื่อจารึกแบบอื่นๆ

Inscription de Sŭrĭn (K. 880), หลักที่ 124 จารึกจากจังหวัดสุรินทร์, สร. 5, K. 880

อักษรที่มีในจารึก

ขอมโบราณ

ศักราช

พุทธศตวรรษ 15

ภาษา

เขมร

ด้าน/บรรทัด

จำนวนด้าน 1 ด้าน มี 10 บรรทัด

วัตถุจารึก

ศิลา

ลักษณะวัตถุ

หลักจารึกชำรุด

ขนาดวัตถุ

ไม่ปรากฏหลักฐาน

บัญชี/ทะเบียนวัตถุ

1) กองหอสมุดแห่งชาติ กำหนดเป็น “สร. 5”
2) ในหนังสือ Inscriptions du Cambodge vol. VI กำหนดเป็น “Inscription de Sŭrĭn (K. 880)”
3) ในหนังสือ ประชุมศิลาจารึก ภาคที่ 4 กำหนดเป็น “หลักที่ 124 จารึกจากจังหวัดสุรินทร์”
4) ในหนังสือ จารึกในประเทศไทย เล่ม 3 กำหนดเป็น “จารึกสุรินทร์ 1”

ปีที่พบจารึก

ไม่ปรากฏหลักฐาน

สถานที่พบ

จังหวัดสุรินทร์

ผู้พบ

ไม่ปรากฏหลักฐาน

ปัจจุบันอยู่ที่

พิพิธภัณฑสถานแห่งชาติ พระนคร ถนนหน้าพระธาตุ แขวงพระบรมมหาราชวัง เขตพระนคร กรุงเทพมหานคร

พิมพ์เผยแพร่

1) Inscriptions du Cambodge vol. VI (Hanoi : Imprimerie d'Extrême-Orient, 1954), 153.
2) ประชุมศิลาจารึก ภาคที่ 4 (พระนคร : สำนักนายกรัฐมนตรี, 2513), 254.
3) จารึกในประเทศไทย เล่ม 3 (กรุงเทพฯ : กรมศิลปากร, 2529), 71-73.

ประวัติ

จารึกนี้มีปรากฏอยู่ในหนังสือ จารึกแห่งประเทศกัมพูชา (Inscriptions du Cambodge) เล่มที่ 6 ของศาสตราจารย์ ยอร์ช เซเดส์ หน้า 153 และมีเนื้อความกล่าวว่ากระดาษคัดลอกจารึกแผ่นนี้ได้ถูกส่งมาจากจังหวัดกรุงเทพมหานคร โดยที่ไม่ได้บอกให้ทราบอย่างชัดเจนเกี่ยวกับสถานที่ๆ ค้นพบและค้นพบอย่างไร

เนื้อหาโดยสังเขป

กล่าวถึงข้อห้ามอย่างหนึ่งที่ใครฝ่าฝืนต้องได้รับโทษ

ผู้สร้าง

ไม่ปรากฏหลักฐาน

การกำหนดอายุ

บนกระดาษคัดลอกแผ่นนี้มีจารึกอยู่ 2 หน้า หรือจารึก 2 ท่อนของแผ่นจารึกซึ่งใช้ตัวอักษรในระหว่างพุทธศตวรรษที่ 15-16 เป็นจารึกที่สลักไม่สู้เรียบร้อยและมีตัว “รฺ” ซึ่งใช้ขีด 2 ขีด นอกจากนั้น บนจารึกท่อนที่ 2 บรรทัดที่ 5 กล่าวถึง “กํสฺเตงฺ ราชกุล (มหามนฺตริ)” ทำให้เราอาจกล่าวได้ว่า จารึกหลักนี้คงสลักขึ้นในรัชกาลของพระเจ้าราเชนทรวรมันที่ 2 (พ.ศ. 1487-1511) หรือต้นรัชกาลของพระเจ้าชัยวรมันที่ 5 (พ.ศ. 1511-1544)

ข้อมูลอ้างอิง

เรียบเรียงข้อมูลโดย : นวพรรณ ภัทรมูล, โครงการฐานข้อมูลจารึกในประเทศไทย, ศมส., 2547, จาก :
1) Goerge Cœdès, “Insciption de Sŭrĭn (K. 880),” in Inscriptions du Cambodge vol. VI (Hanoi : Imprimerie d'Extrême-Orient, 1954), 153.
2) ยอร์ช เซเดส์, “จารึกสุรินทร์ 1,” ใน จารึกในประเทศไทย เล่ม 3 : อักษรขอม พุทธศตวรรษที่ 15-16 (กรุงเทพฯ : หอสมุดแห่งชาติ กรมศิลปากร, 2529), 71-73.
3) ยอร์ช เซเดส์, “หลักที่ 124 จารึกจากจังหวัดสุรินทร์,” ใน ประชุมศิลาจารึก ภาคที่ 4 : ประมวลจารึกที่พบในภาคเหนือ ภาคตะวันออกเฉียงเหนือ ภาคตะวันออกและภาคกลางของประเทศไทย อันจารึกด้วยอักษรและภาษาไทย, ขอม, มอญ, บาลีสันสกฤต (พระนคร : คณะกรรมการจัดพิมพ์เอกสารทางประวัติศาสตร์ สำนักนายกรัฐมนตรี, 2513), 254.