จารึกเรื่องอสุภ ๑๐ แผ่นที่ ๘ (โลหิตกะ)

ไทยธนบุรี-รัตนโกสินทร์

ไม่ปรากฏศักราช

จำนวน ๑ ด้าน ไม่ทราบจำนวนบรรทัด

หิน

แผ่นรูปสี่เหลี่ยมผืนผ้า

-

-

ไม่ปรากฏหลักฐาน

วัดพระเชตุพนวิมลมังคลารามฯ แขวงพระบรมมหาราชวัง เขตพระนคร กรุงเทพมหานคร

ไม่ปรากฏหลักฐาน

ไม่ปรากฏหลักฐาน

๑) ประชุมจารึกวัดพระเชตุพน (กรุงเทพฯ : คณะสงฆ์วัดพระเชตุพน, ๒๕๔๔), ๑๒๓.
๒) ประชุมจารึกวัดพระเชตุพน (กรุงเทพฯ : คณะสงฆ์วัดพระเชตุพน, ๒๕๕๔), ๑๒๕.

จารึกเรื่องอสุภ ๑๐ อยู่บนผนังวิหารทิศตะวันออก วัดพระเชตุพนฯ ซึ่งแต่เดิมมีจิตรกรรมฝาผนังที่เนื้อหาสอดคล้องกับจารึก แต่ปัจจุบันไม่หลงเหลือภาพดังกล่าวแล้ว เช่นเดียวกับจารึกภายในวิหารซึ่งสูญหายไปเกือบทั้งหมด สำหรับจารึกเรื่องอสุภ ๑๐ นั้นเหลือแผ่นที่ ๕ เพียงแผ่นเดียวจากจำนวน ๑๐ แผ่น ส่วนคำอ่านจารึกอีก ๙ แผ่น ทางวัดพระเชตุพนได้คัดข้อความจากคัมภีร์วิสุทธิมรรคมาลงไว้ให้สมบูรณ์

อธิบายความหมายของโลหิตกะซึ่งหมายถึงซากศพที่มีเลือดไหลออกจากอวัยวะส่วนต่างๆ

พระบาทสมเด็จพระนั่งเกล้าเจ้าอยู่หัว (รัชกาลที่ ๓)

กำหนดอายุจากประวัติการสร้างจารึกในรัชกาลพระบาทสมเด็จพระนั่งเกล้าเจ้าอยู่หัว (รัชกาลที่ ๓) ซึ่งปรากฏในจดหมายเหตุเรื่องการปฏิสังขรณ์วัดพระเชตุพน (ถอดจากโคลงดั้นพระนิพนธ์กรมสมเด็จพระปรมานุชิตชิโนรส) ว่า มีการเขียนภาพจิตรกรรมฝาผนังเรื่อง อสุภ ๑๐ ญาณ ๑๐ ที่วิหารทิศตะวันออกโดยมีการสร้างจารึกบอกเรื่องประกอบไว้ทุกแห่ง ทั้งยังระบุว่า ผู้แต่งจารึกดังกล่าวคือ กรมหมื่นนุชิตชิโนรส

เรียบเรียงข้อมูลโดย : พันธุ์ทิพย์ ธีระเนตร, โครงการฐานข้อมูลจารึกในประเทศไทย, ศมส., ๒๕๕๐, จาก :
๑) “การปฏิสังขรณ์วัดพระเชตุพน : ถอดจากโคลงดั้นพระนิพนธ์กรมสมเด็จพระปรมานุชิตชิโนรส,” ใน ประชุมจารึกวัดพระเชตุพน (กรุงเทพฯ : คณะสงฆ์วัดพระเชตุพน, ๒๕๕๔), ๗๕-๙๑.
๒) “จารึกเรื่องอศุภ ๑๐ และญาณ ๑๐,” ใน ประชุมจารึกวัดพระเชตุพน (กรุงเทพฯ : คณะสงฆ์วัดพระเชตุพน, ๒๕๕๔), ๑๒๕-๑๒๗.
๓) “อศุภ ๑๐ และญาณ ๑๐,” ใน ประชุมจารึกวัดพระเชตุพน (กรุงเทพฯ : คณะสงฆ์วัดพระเชตุพน, ๒๕๔๔), ๑๒๓-๑๒๕.