จารึกปราสาทภูมิโปน 3

ชื่อจารึกแบบอื่นๆ

สร. 9, เลขทะเบียนโบราณวัตถุที่ 42/13/2544

อักษรที่มีในจารึก

ปัลลวะ

ศักราช

พุทธศตวรรษ 12

ภาษา

สันสกฤต

ด้าน/บรรทัด

จำนวนด้าน 1 ด้าน มี 2 บรรทัด

วัตถุจารึก

หินทราย

ลักษณะวัตถุ

ชิ้นส่วนแตกหัก

ขนาดวัตถุ

กว้าง 3.5 ซม. สูง 10.5 ซม.

บัญชี/ทะเบียนวัตถุ

1) กองหอสมุดแห่งชาติ กำหนดเป็น “สร. 9”
2) ในวารสาร ศิลปากร ปีที่ 32 ฉบับที่ 3 (กรกฏาคม-สิงหาคม 2531) กำหนดเป็น “จารึกปราสาทภูมิโปน”

ปีที่พบจารึก

พุทธศักราช 2531

สถานที่พบ

ปราสาทภูมิโปน ตำบลดม อำเภอสังขะ จังหวัดสุรินทร์

ผู้พบ

หน่วยศิลปากรที่ 6

ปัจจุบันอยู่ที่

พิพิธภัณฑสถานแห่งชาติ สุรินทร์ ตำบลเฉนียง อำเภอเมือง จังหวัดสุรินทร์ (ข้อมูลวันที่ 18/1/2563)

พิมพ์เผยแพร่

1) วารสาร ศิลปากร ปีที่ 32 ฉบับที่ 3 (กรกฏาคม-สิงหาคม 2531) : 26-29.
2) ทำเนียบโบราณสถานขอมในประเทศไทย เล่ม 3 จังหวัดสุรินทร์ (กรุงเทพฯ : กรมศิลปากร, 2538), 153.

ประวัติ

เมื่อปี พ.ศ. 2531 หน่วยศิลปากรที่ 6 ได้ขุดแต่งปราสาทภูมิโปน และในช่วงเดือนพฤษภาคม 2531 ได้ขุดค้นพบชิ้นส่วนจารึกหินทราย 2 ชิ้น จึงได้ทำสำเนาภาพถ่ายเอกสารส่งมายังงานบริการหนังสือโบราณ กองหอสมุดแห่งชาติ และได้รับรหัสเป็น “สร. 8” และ “สร. 9” ตามลำดับ จารึกทั้ง 2 ชิ้นนี้ อาจารย์ชะเอม แก้วคล้าย ได้อ่าน-แปล และวิจารณ์ลงในวารสารศิลปากร ปีที่ 32 ฉบับที่ 3 ซึ่งตีพิมพ์ในปีเดียวกันกับปีที่พบจารึก

เนื้อหาโดยสังเขป

ข้อความไม่สมบูรณ์

ผู้สร้าง

ไม่ปรากฏหลักฐาน

การกำหนดอายุ

กำหนดอายุจากรูปแบบตัวอักษรที่เป็นแบบปัลลวะ ซึ่งมีอายุราวพุทธศตวรรษที่ 12

ข้อมูลอ้างอิง

เรียบเรียงข้อมูลโดย : ตรงใจ หุตางกูร, โครงการฐานข้อมูลจารึกในประเทศไทย, ศมส., 2547, จาก :
1) จตุพร ศิริสัมพันธ์, “จารึกที่พบในจังหวัดสุรินทร์,” ใน ทำเนียบโบราณสถานขอมในประเทศไทย เล่ม 3 จังหวัดสุรินทร์ (กรุงเทพฯ : กรมศิลปากร, 2538), 153.
2) ชะเอม แก้วคล้าย, “จารึกปราสาทภูมิโปน อักษรปัลลวะ ภาษาสันสกฤต,” ศิลปากร 32, 3 (กรกฏาคม-สิงหาคม 2531) : 26-29.

ภาพประกอบ

ภาพสำเนาจารึกจาก : วารสารศิลปากร ปีที่ 32 ฉบับที่ 3 (กรกฏาคม-สิงหาคม 2531)