จารึกรูปสี่เหลี่ยมอักษรปัลลวะฯ

อักษรที่มีในจารึก

ปัลลวะ

ศักราช

พุทธศตวรรษ 12-13

ภาษา

บาลี

ด้าน/บรรทัด

จำนวนด้าน 4 ด้าน มี 8 บรรทัด ด้านละ 2 บรรทัด

วัตถุจารึก

ศิลา

ลักษณะวัตถุ

แท่งสี่เหลี่ยม

ขนาดวัตถุ

กว้าง 5.2 ซม. ยาว 30.7 ซม. หนา 5.2 ซม.

บัญชี/ทะเบียนวัตถุ

ในหนังสือ ภาษา-จารึก ฉบับที่ 3 กำหนดเป็น “จารึกรูปสี่เหลี่ยมอักษรปัลลวะฯ”

ปีที่พบจารึก

ไม่ปรากฏหลักฐาน

สถานที่พบ

อำเภอนครชัยศรี จังหวัดนครปฐม

ผู้พบ

ไม่ปรากฏหลักฐาน

ปัจจุบันอยู่ที่

โครงการหอวัฒนธรรม มหาวิทยาลัยศิลปากร วิทยาเขตพระราชวังสนามจันทร์ อำเภอเมือง จังหวัดนครปฐม

พิมพ์เผยแพร่

ภาษา-จารึก ฉบับที่ 3 (กรุงเทพฯ : คณะโบราณคดี มหาวิทยาลัยศิลปากร, 2534), 40-44.

ประวัติ

จารึกนี้เจ้าอาวาสวัดวังตะกู อำเภอเมือง จังหวัดนครปฐม ได้มาจากชาวบ้านที่ อำเภอนครชัยศรี จังหวัดนครปฐม โดยไม่ทราบที่มาที่แน่นอน และได้นำมามอบให้กับโครงการหอวัฒนธรรมฯ มหาวิทยาลัยศิลปากร พระราชวังสนามจันทร์ นครปฐม เมื่อปี พ.ศ. 2532

เนื้อหาโดยสังเขป

เนื้อหาของจารึกหลักนี้เกี่ยวกับหลักธรรมสำคัญๆ ของพระพุทธศาสนา

ผู้สร้าง

ไม่ปรากฏหลักฐาน

การกำหนดอายุ

กำหนดอายุตามรูปแบบอักษรปัลลวะ อายุราวพุทธศตวรรษที่ 12-13

ข้อมูลอ้างอิง

เรียบเรียงข้อมูลโดย : ตรงใจ หุตางกูร, วชรพร อังกูรชัชชัย และดอกรัก พยัคศรี, โครงการฐานข้อมูลจารึกในประเทศไทย, ศมส., 2547, จาก :
นัยนา โปร่งธุระ, พรสวรรค์ อัมรานนท์ และจำลอง สารพัดนึก, “จารึกรูปแท่งสี่เหลี่ยมอักษรปัลลวะ ที่โครงการหอวัฒนธรรมฯ มหาวิทยาลัยศิลปากร พระราชวังสนามจันทร์ นครปฐม,” ใน ภาษา-จารึก ฉบับที่ 3 คุรุรำลึก (กรุงเทพฯ : ภาควิชาภาษาตะวันออก และชมรมรวมใจจารึก คณะโบราณคดี มหาวิทยาลัยศิลปากร, 2534), 40-44.

ภาพประกอบ

ภาพสำเนาจารึกจาก : ภาษา-จารึก ฉบับที่ 3 (กรุงเทพฯ : คณะโบราณคดี มหาวิทยาลัยศิลปากร, 2534)