อายุ-จารึก พ.ศ. 2191, อายุ-จารึกพุทธศตวรรษที่ 22, ยุคสมัย-จารึกสมัยอาณาจักรล้านช้าง, ยุคสมัย-จารึกสมัยอาณาจักรล้านช้าง-พระเจ้าสุริยวงศาธรรมิกราชมหาราช, วัตถุ-จารึกบนทองคำ, ลักษณะ-จารึกที่ฐานพระพุทธรูป, ลักษณะ-จารึกที่ฐานพระพุทธรูปปางมารวิชัย, ที่อยู่ปัจจุบัน-จารึกวัดพระธาตุพนมวรวิหาร นครพนม, ศาสนา-จารึกในพระพุทธศาสนา, เรื่อง-การบริจาคและการทำบุญ, เรื่อง-การบริจาคและการทำบุญ-สร้างพระพุทธรูป, เรื่อง-การบริจาคและการทำบุญ-ถวายข้าพระ, บุคคล-เจ้าสุด,
                
                  โพสต์เมื่อวันที่  13 ก.พ. 2550 13:59:58 ( อัพเดทเมื่อวันที่ 21 เม.ย. 2567 12:38:30 )
              
ชื่อจารึก  | 
                  
                     จารึกฐานพระพุทธรูปทองคำ ฐานบุเงิน ปางมารวิชัย (ธ. 2443/93)  | 
                
ชื่อจารึกแบบอื่นๆ  | 
                  
                     ธ. 2443/93 จารึกฐานพระพุทธรูปบุทองคำ ฐานบุเงิน ปางมารวิชัย  | 
                
อักษรที่มีในจารึก  | 
                  
                     ไทยน้อย  | 
                
ศักราช  | 
                  
                     พุทธศักราช 2191-2244  | 
                
ภาษา  | 
                    
                       ไทย  | 
                  
ด้าน/บรรทัด  | 
                  
                     จำนวนด้าน 1 ด้าน มี 1 บรรทัด  | 
                
วัตถุจารึก  | 
                  
                     ทองคำ  | 
                
ลักษณะวัตถุ  | 
                  
                     ฐานพระพุทธรูปทองคำ ฐานบุเงิน ปางมารวิชัย  | 
                
ขนาดวัตถุ  | 
                  
                     เส้นรอบฐานยาว 21.6 ซม. หน้าตักกว้าง 6.8 ซม.  | 
                
บัญชี/ทะเบียนวัตถุ  | 
                  
                     ในหนังสือ จดหมายเหตุการบูรณะปฏิสังขรณ์องค์พระธาตุพนม และ ศิลาจารึกอีสาน กำหนดเป็น “ธ. 2443/93 จารึกฐานพระพุทธรูปบุทองคำ ฐานบุเงิน ปางมารวิชัย”  | 
                
ปีที่พบจารึก  | 
                  
                     พุทธศักราช 2518-2522  | 
                
สถานที่พบ  | 
                  
                     กรุหมายเลข 20 วัดพระธาตุพนมวรมหาวิหาร ตำบลธาตุพนม อำเภอธาตุพนม จังหวัดนครพนม  | 
                
ผู้พบ  | 
                  
                     ไม่ปรากฏหลักฐาน  | 
                
ปัจจุบันอยู่ที่  | 
                  
                     วัดพระธาตุพนมวรมหาวิหาร ตำบลธาตุพนม อำเภอธาตุพนม จังหวัดนครพนม  |  
                
พิมพ์เผยแพร่  | 
                  
                     
                      
                      1) วารสารศิลปากร ปีที่ 20 ฉบับที่ 1-2 (พฤษภาคม-กรกฎาคม 2519) : 134-145.  |  
                
ประวัติ  | 
                  
                     พระธาตุพนมล่มเมื่อ วันที่ 11 สิงหาคม 2518 (เวลา 19.38 น.) ในการปฏิสังขรณ์ใหม่เมื่อ พ.ศ. 2518-2522 ได้มีการขุดสำรวจตามหลักวิชาการโบราณคดี ได้พบจารึกฐานพระพุทธรูปประมาณ 1,015 องค์ และแผ่นจารึกอื่นๆ 46 ชิ้น จารึกเหล่านี้บางส่วน นายวัชรินทร์ (ปฏิพัทธ์) พุ่มพงษ์แพทย์ ร่วมกับพระเทพรัตนโมลี (แก้ว กันโตภาโส) เจ้าอาวาสวัดพระธาตุพนมวรมหาวิหาร อ่าน และอธิบายศัพท์ นำมาพิมพ์รวมอยู่ในหนังสือ จดหมายเหตุการบูรณะปฏิสังขรณ์องค์พระธาตุพนม (กรมศิลปากร, โรงพิมพ์พิฆเณศ 2522) และ “ข้อมูลใหม่ที่ได้จากจารึกในพระธาตุพนม” ใน วารสารศิลปากร ฉบับที่ 1 ปีที่ 20 พ.ศ. 2519  |  
                
เนื้อหาโดยสังเขป  | 
                  
                     ข้อความจารึกระบุนามของผู้สร้างพระพุทธรูป คือ เจ้าสุด ตามด้วยรายชื่อข้าโอกาสที่ถวายแด่พระพุทธรูป  |  
                
ผู้สร้าง  | 
                  
                     เจ้าสุด  |  
                
การกำหนดอายุ  | 
                  
                     ข้อความในจารึกนี้มิได้ระบุศักราชไว้ แต่กรมศิลปากรได้กำหนดอายุของจารึกนี้ให้อยู่ในช่วง พ.ศ. 2191-2244 โดยเทียบเคียงกับศักราชที่ปรากฏในจารึกฐานพระพุทธรูปองค์อื่นๆ ที่พบในองค์พระธาตุพร้อมกัน  |  
                
ข้อมูลอ้างอิง  | 
                  
                     
                      
                      เรียบเรียงข้อมูลโดย : นวพรรณ ภัทรมูล, โครงการฐานข้อมูลจารึกในประเทศไทย, ศมส., 2549, จาก :  |