จารึก

The Princess Maha Chakri Sirindhorn Anthropology Centre

คำอ่าน-แปล

ด้านที่ 1

ชุดคำค้น 8 คำ

อายุ-จารึกพุทธศตวรรษที่ 24, ยุคสมัย-จารึกสมัยรัตนโกสินทร์, ยุคสมัย-จารึกสมัยรัตนโกสินทร์-รัชกาลที่ 3, วัตถุ-จารึกบนหิน, ศาสนา-จารึกในพระพุทธศาสนา, ที่อยู่ปัจจุบัน-จารึกวัดพระเชตุพนวิมลมังคลาราม กรุงเทพมหานคร, จารึกในพระพุทธศาสนา, เรื่อง-เวทมนตร์คาถาในพระพุทธศาสนา,

จารึกเรื่องฏีกาพาหุง ห้องที่ 3 (บทที่ 2 มาราติเรกมภิยุชฌิตสัพพรัตติง (ต่อ))

< ย้อนกลับ

จารึก

จารึกเรื่องฏีกาพาหุง ห้องที่ 3 (บทที่ 2 มาราติเรกมภิยุชฌิตสัพพรัตติง (ต่อ))

โพสต์เมื่อวันที่ 12 ก.ย. 2556 00:26:25 ( อัพเดทเมื่อวันที่ 28 พ.ค. 2566 04:06:31 )

ชื่อจารึก	จารึกเรื่องฏีกาพาหุง ห้องที่ 3 (บทที่ 2 มาราติเรกมภิยุชฌิตสัพพรัตติง (ต่อ))
อักษรที่มีในจารึก	ไทยธนบุรี-รัตนโกสินทร์
ศักราช	ไม่ปรากฏศักราช
ภาษา	ไทย
ด้าน/บรรทัด	จำนวน 1 ด้าน (ไม่ทราบจำนวนบรรทัด)
วัตถุจารึก	หิน
ปีที่พบจารึก	ไม่ปรากฏหลักฐาน
สถานที่พบ	วัดพระเชตุพนวิมลมังคลารามฯ แขวงพระบรมมหาราชวัง เขตพระนคร กรุงเทพมหานคร
ผู้พบ	ไม่ปรากฏหลักฐาน
ปัจจุบันอยู่ที่	ผนังพระวิหารทิศใต้ วัดพระเชตุพนวิมลมังคลารามฯ แขวงพระบรมมหาราชวัง เขตพระนคร กรุงเทพมหานคร
พิมพ์เผยแพร่	1) ประชุมจารึกวัดพระเชตุพน (กรุงเทพฯ : คณะสงฆ์วัดพระเชตุพน, 2544), 126-127. 2) ประชุมจารึกวัดพระเชตุพน (กรุงเทพฯ : คณะสงฆ์วัดพระเชตุพน, 2554), 128-129.
ประวัติ	จารึกเรื่องฏีกาพาหุง 8 บท ติดอยู่ที่ผนังพระวิหารทิศใต้ จำนวน 10 ห้อง เดิมมีภาพเขียนติดไว้เคียงกันกับแผ่นศิลาจารึก แต่ปัจจุบันภาพเขียนเหล่านั้นไม่มีแล้ว มีเพียงศิลาจารึกที่ยังหลงเหลืออยู่บ้าง
เนื้อหาโดยสังเขป	กล่าวถึง พาหุง บทที่ 2 (ต่อจากห้องที่ 2) เมื่อพญาอาลวีกลับมาถึงอาลวีนคร พระองค์ได้ปลดนักโทษ แล้วให้นักโทษนั้นแบกสำรับไปส่งยังอาฬวกยักษ์จนหมดจากที่คุมขัง จากนั้นพระองค์ได้บัญชาให้ส่งทารกไปเป็นอาหารยักษ์ หญิงมีครรภ์ทั้งหลายก็พากันหนีไปอยู่เมืองอื่น จนทั้งเมืองไม่เหลือแล้วซึ่งทารก พระองค์จึงสั่งให้เตรียมนำราชบุตรนามว่า อาลวีกุมาร ไปส่งให้ยักษ์ในวันรุ่งขึ้น คืนนั้น พระพุทธเจ้านิมิตเห็นความเป็นไปของอาฬวกยักษ์และอาลวีกุมาร จึงเสด็จมายังวิมานอาฬวกยักษ์ แม้ยักษ์ซึ่งรักษาประตูทูลห้ามพระองค์ก็ไม่ฟัง เสด็จเข้าไปเทศนาถึงในวิมาน ฝูงนางเทพบริจาริกาซึ่งทราบถึงการมาของพระพุทธเจ้า ต่างก็มาเฝ้าพร้อมกัน สาตาคิริยักษ์และเหมวตายักษ์ซึ่งต่างก็เหาะมาถึงวิมาน แต่ไม่อาจเหาะผ่านไปได้ มีอันให้ตกลงมาจากบนฟ้า แล้วเลยเข้าไปถวายนมัสการพระพุทธเจ้าด้วยกัน
ผู้สร้าง	พระบาทสมเด็จพระนั่งเกล้าเจ้าอยู่หัว (รัชกาลที่ 3)
การกำหนดอายุ	กำหนดอายุจากประวัติการสร้างจารึกในรัชกาลพระบาทสมเด็จพระนั่งเกล้าเจ้าอยู่หัว (รัชกาลที่ 3) ซึ่งปรากฏในจดหมายเหตุเรื่อง “การปฏิสังขรณ์วัดพระเชตุพน : ถอดจากโคลงดั้นพระนิพนธ์กรมสมเด็จพระปรมานุชิตชิโนรส”
ข้อมูลอ้างอิง	เรียบเรียงข้อมูลโดย : นวพรรณ ภัทรมูล, โครงการฐานข้อมูลจารึกในประเทศไทย, ศมส., 2556, จาก : 1) “การปฏิสังขรณ์วัดพระเชตุพน : ถอดจากโคลงดั้นพระนิพนธ์กรมสมเด็จพระปรมานุชิตชิโนรส,” ใน ประชุมจารึกวัดพระเชตุพน (กรุงเทพฯ : คณะสงฆ์วัดพระเชตุพน, 2554), 77-78. 2) “เรื่องฏีกาพาหุง 8 (จารึกติดไว้ตามผนัง),” ใน ประชุมจารึกวัดพระเชตุพน (กรุงเทพฯ : คณะสงฆ์วัดพระเชตุพน, 2544), 126-127. 3) “เรื่องฏีกาพาหุง 8 (จารึกติดไว้ตามผนัง),” ใน ประชุมจารึกวัดพระเชตุพน (กรุงเทพฯ : คณะสงฆ์วัดพระเชตุพน, 2554), 128-129.

ชื่อจารึก

จารึกเรื่องฏีกาพาหุง ห้องที่ 3 (บทที่ 2 มาราติเรกมภิยุชฌิตสัพพรัตติง (ต่อ))

อักษร

ไทยธนบุรี-รัตนโกสินทร์

ภาษา

ไทย

สถานที่พบ

วัดพระเชตุพนวิมลมังคลารามฯ แขวงพระบรมมหาราชวัง เขตพระนคร กรุงเทพมหานคร