อายุ-จารึก พ.ศ. 2460, อายุ-จารึกพุทธศตวรรษที่ 25, ยุคสมัย-จารึกสมัยรัตนโกสินทร์, ยุคสมัย-จารึกสมัยรัตนโกสินทร์-พระบาทสมเด็จพระมงกุฏเกล้าเจ้าอยู่หัว, วัตถุ-จารึกบนหินอ่อน, ลักษณะ-จารึกแผ่นสี่เหลี่ยมผืนผ้า, ศาสนา-จารึกในพระพุทธศาสนา, ที่อยู่ปัจจุบัน-จารึกวัดป่าโมกข์ อ่างทอง, เรื่อง-การบริจาคและการทำบุญ, เรื่อง-การบริจาคและการทำบุญ-สร้างพระอุโบสถ, เรื่อง-พิธีกรรมทางศาสนา-ชะลอพระพุทธรูป, เรื่อง-การสร้างพระอุโบสถ, บุคคล-กษัตริย์และผู้ครองกรุงศรีอยุธยา, บุคคล-กษัตริย์และผู้ครองกรุงศรีอยุธยา-พระเจ้าอยู่หัวท้ายสระ, บุคคล-พระเจ้าอยู่หัวท้ายสระ, บุุคคล-พระบาทสมเด็จพระจุลจอมเกล้าเจ้าอยู่หัว, บุคคล-กรมพระสมมติอมรพันธุ์,
โพสต์เมื่อวันที่ 13 ก.พ. 2550 13:59:58 ( อัพเดทเมื่อวันที่ 4 ต.ค. 2566 11:22:25 )
ชื่อจารึก |
จารึกในพระวิหารพระนอนวัดป่าโมก |
ชื่อจารึกแบบอื่นๆ |
อท.2, หลักที่ 282 จารึกบนหินอ่อน |
อักษรที่มีในจารึก |
ไทยธนบุรี-รัตนโกสินทร์ |
ศักราช |
พุทธศักราช 2460 |
ภาษา |
ไทย |
ด้าน/บรรทัด |
จำนวนด้าน 1 ด้าน มี 63 บรรทัด |
วัตถุจารึก |
หินอ่อนสีขาว |
ลักษณะวัตถุ |
แผ่นรูปสี่เหลี่ยมผืนผ้า |
ขนาดวัตถุ |
กว้าง 122 ซม. สูง 162 ซม. หนา 3 ซม. |
บัญชี/ทะเบียนวัตถุ |
1) หอสมุดแห่งชาติกำหนดเป็น “อท.2” |
ปีที่พบจารึก |
ไม่ปรากฏหลักฐาน |
สถานที่พบ |
วิหารพระนอนวัดป่าโมกวรวิหาร ตำบลป่าโมก อำเภอป่าโมก จังหวัดอ่างทอง |
ผู้พบ |
ไม่ปรากฏหลักฐาน |
ปัจจุบันอยู่ที่ |
วิหารพระนอนวัดป่าโมกวรวิหาร ตำบลป่าโมก อำเภอป่าโมก จังหวัดอ่างทอง |
พิมพ์เผยแพร่ |
ประชุมศิลาจารึก ภาคที่ 6 ตอนที่ 2 (พระนคร : สำนักนายกรัฐมนตรี, 2521), 220-230. |
ประวัติ |
จารึกหลักนี้ นายประสาร บุญประคอง เป็นผู้อ่าน โดยมีการตีพิมพ์ลงใน ประชุมศิลาจารึก ภาคที่ 6 ตอนที่ 2 ใน พ.ศ. 2521 โดยเรียกว่า “หลักที่ 282 จารึกบนหินอ่อน” |
เนื้อหาโดยสังเขป |
โคลงเรื่องการชะลอพระพุทธไสยาสน์จำนวน 69 บท ซึ่งเป็นพระราชนิพนธ์ของพระเจ้าอยู่หัวบรมโกศเมื่อครั้งยังเป็นกรมพระราชวังบวร โดยตอนต้นกล่าวถึงประวัติการสร้างจารึกนี้ว่าถูกสร้างขึ้นใน พ.ศ. 2460 โดยพระเจ้าบรมวงษ์เธอ กรมพระยาดำรงราชานุภาพ เนื่องจากเมื่อคราวตามเสด็จรัชกาลที่ 5 พร้อมกับพระเจ้าบรมวงษ์เธอกรมพระสมมติอมรพันธุ์ ทอดพระเนตรเห็นรอยกรอบข้างพระขนองพระพุทธไสยาศน์ แต่ไม่ปรากฏจารึก ต่อมาพระยาโบราณราชธานินทร์ (พร เดชะคุปต์) ได้พบหนังสือเก่าเป็นโคลงดังกล่าวจึงคัดสำเนาส่งให้หอสมุดวชิรญาณ พระเจ้าบรมวงษ์เธอทั้ง 2 ทรงวิเคราะห์แล้วพบว่าน่าจะเป็นโคลงบนจารึกที่หายไปนั่นเอง จึงได้สร้างจารึกขึ้นใหม่โดยใช้หินอ่อนซึ่ง นายคลูเซอร์ ชาวอิตาลีถวาย ทรงอุทิศส่วนพระราชกุศลถวายแด่พระบาทสมเด็จพระจุลจอมเกล้าเจ้าอยู่หัว และกรมพระสมมติอมรพันธุ์ อนึ่ง ต่อมามีการพบจารึกที่หายไป ประสาร บุญประคอง ระบุว่าจารึกหลักนี้มีข้อความผิดแปลกไปจากจารึกดังกล่าว ปัจจุบันอยู่ที่พิพิธภัณฑสถานแห่งชาติ พระราชวังจันทรเกษม จังหวัดพระนครศรีอยุธยา |
ผู้สร้าง |
พระเจ้าบรมวงศ์เธอ กรมพระยาดำรงราชานุภาพ |
การกำหนดอายุ |
กำหนดอายุจากศักราชที่ปรากฏในบรรทัดแรกของจารึกว่า “พระพุทธสาสนกาลล่วงแล้ว 2460 พรรษา” ตรงกับรัชสมัยพระบาทสมเด็จพระมงกุฏเกล้าเจ้าอยู่หัว (ร. 6) |
ข้อมูลอ้างอิง |
เรียบเรียงข้อมูลโดย : พันธุ์ทิพย์ ธีระเนตร, โครงการฐานข้อมูลจารึกในประเทศไทย, ศมส., 2548, จาก : |
ภาพประกอบ |
ภาพถ่ายจารึกจาก : ประชุมศิลาจารึก ภาคที่ 6 ตอนที่ 2 (พระนคร : สำนักนายกรัฐมนตรี, 2521) |