จารึกฐานพระพุทธรูปแม่ศรีมหาตา

ชื่อจารึกแบบอื่นๆ

จารึกบนฐานพระพุทธรูปที่กุฏิคณะ 15, จารึกฐานพระพุทธรูปแม่ศรีมหาตา พุทธศตวรรษที่ 20

อักษรที่มีในจารึก

ไทยสุโขทัย

ศักราช

พุทธศตวรรษ 20

ภาษา

ไทย

ด้าน/บรรทัด

จำนวนด้าน 1 ด้าน มี 3 บรรทัด

วัตถุจารึก

โลหะ

ลักษณะวัตถุ

ฐานพระพุทธรูป

ขนาดวัตถุ

หน้าตักกว้าง 78 ซม. สูงตลอดองค์ 112 ซม.

บัญชี/ทะเบียนวัตถุ

1) กองหอสมุดแห่งชาติ กำหนดเป็น “กท. องค์ที่ 26”
2) ในวารสาร ศิลปากร ปีที่ 12 ฉบับที่ 4 (พฤศจิกายน 2511) กำหนดเป็น “จารึกบนฐานพระพุทธรูปที่กุฏิคณะ 15”
3) ในหนังสือ จารึกสมัยสุโขทัย กำหนดเป็น “จารึกฐานพระพุทธรูปแม่ศรีมหาตา พุทธศตวรรษที่ 20”

ปีที่พบจารึก

พุทธศักราช 2499

สถานที่พบ

กุฏิ น. คณะ 15 วัดพระเชตุพนวิมลมังคลาราม กรุงเทพมหานคร

ผู้พบ

นายประสาร บุญประคอง

ปัจจุบันอยู่ที่

กุฏิ น. คณะ 15 วัดพระเชตุพนวิมลมังคลาราม กรุงเทพมหานคร

พิมพ์เผยแพร่

1) วารสาร ศิลปากร ปีที่ 12 ฉบับที่ 4 (พฤศจิกายน 2511) : 114-115.
2) จารึกสมัยสุโขทัย (กรุงเทพฯ : กรมศิลปากร, 2526), 197-198.

ประวัติ

พระพุทธรูป ประทับนั่งขัดสมาธิเพชร (วัชราอาสน์) ปางมารวิชัย

เนื้อหาโดยสังเขป

แม่ศรีมหาตา สร้างพระพุทธรูป แล้วตั้งความปรารถนาเป็นบุรุษ ขอให้ได้เป็นศิษย์แห่งพระศรีอาริยโพธิสัตว์

ผู้สร้าง

พระเจ้าแม่ศรีมหาตา

การกำหนดอายุ

หอสมุดแห่งชาติได้กำหนดไว้ว่าจารึกนี้อายุพุทธศตวรรษที่ 20

ข้อมูลอ้างอิง

เรียบเรียงข้อมูลโดย : วชรพร อังกูรชัชชัย และดอกรัก พยัคศรี, โครงการฐานข้อมูลจารึกในประเทศไทย, ศมส., 2546, จาก :
1) ประสาร บุญประคอง, “จารึกบนฐานพระพุทธรูปที่กุฏิคณะ 15,” ศิลปากร 12, 4 (พฤศจิกายน 2511) : 114-115.
2) ประสาร บุญประคอง, “จารึกฐานพระพุทธรูปแม่ศรีมหาตา พุทธศตวรรษ ที่ 20,” ใน จารึกสมัยสุโขทัย (กรุงเทพฯ : กรมศิลปากร, 2526), 197-198.

ภาพประกอบ

ภาพถ่ายจารึกจาก : วารสาร ศิลปากร ปีที่ 12 ฉบับที่ 4 (พฤศจิกายน 2511)