| ตัวอย่าง | ปรากฏใน | ด/บ | จังหวัด | ผู้ให้ความหมาย |
|---|---|---|---|---|
|
ภควตฺ ปาท กมฺรเตงฺ อญฺ ต คุรุ ศฺรีทิวากรปณฺฑิต ปฺรสาท เหมโทลา ต ชิะ สิตาต ปตฺรนร ติ เปฺร อฺนกฺ ฉตฺตฺรธาร คิ ต เสงฺ ปฺรสาท สรฺวฺว ทฺรวฺย ต ทํเนปฺร ขาลฺ มาส วานฺ วตฺ ขฺลาสฺ ปฺรติคฺรห ตมฺรฺย เอฺสะ สฺรุกฺ ทาสทาสี อฺวลฺ (ภควัตบาทกัมรเตงอัญดคุรุศรีทิวากรบัณฑิต ทรงถวายเสลี่ยงทองสำหรับเป็นที่นั่งพร้อมทั้งผู้ชายที่ทำหน้าที่กางร่ม และหาม (เสลี่ยงทอง) และทรงประสาทราชทรัพย์เป็นต้นว่า หม้อทอง พาน ถ้วย กระโถน ช้าง ม้า หมู่บ้าน ทาสชาย ทาสหญิง เป็นจำนวนมาก) |
จารึกปราสาทหินพระวิหาร 2 | 1/17 | ศรีสะเกษ | อำไพ คำโท |
|
เอฺสะ 4 วฺระ ปนฺจนฺล (ม้า 4 ตัว) |
จารึกปราสาทหินพนมรุ้ง 3 | 2/14 | บุรีรัมย์ | พจนานุกรม เขมร - ไทย ฉบับทุนพระยาอนุมานราชธน |
|
มฺวยฺ โชฺมลฺ เอฺสะ ปิ เนะ มฺวยฺ เศฺวต (ม้าตัวผู้หนึ่งตัว อีกตัวหนึ่งสีขาว) |
จารึกปราสาทหินพนมวัน 4 | 1/2 | นครราชสีมา | ศานติ ภักดีคำ |
|
เอฺสะ สต มฺวยฺ (ม้า 100) |
จารึกดงแม่นางเมือง | 1/9 | ฉ่ำ ทองคำวรรณ |
