พิพิธภัณฑ์บ้านก้อดสวรรค์ทันใจ เริ่มก่อตั้งเมื่อครั้งที่ชาวบ้านนาซาวสร้างพิพิธภัณฑ์วัดบ้านนาซาวสามัคคีขึ้น ในคราวนั้นชาวบ้านก้อดจำนวนหนึ่งได้รับรู้และเห็นวิธีการทำงานของชาวบ้านนาซาว เนื่องจากทั้งชาวบ้านก้อดและบ้านนาซาวเป็นเครือญาติใกล้ชิดกันและเคยเป็นศรัทธาทำบุญที่วัดนาซาวด้วยกันมา ก่อนที่จะแยกมาตั้งอารามบ้านก้อดเมื่อ พ.ศ. 2538 โดยอาจารย์สายันต์  ไพรชาญจิตร์ อาจารย์คณะสังคมสงเคราะห์ มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์ เป็นผู้ชักชวนผู้สูงอายุบางท่านให้เห็นประโยชน์ของการสร้างพิพิธภัณฑ์ชุมชน 
 

พิพิธภัณฑ์บ้านก้อดสวรรค์ทันใจ เปิดตัวอย่างเป็นทางการเมื่อวันที่ 10 พฤษภาคม 2546 โดยมีท่านพระครูสิริธรรมภาณี เจ้าคณะอำเภอเมืองน่านเป็นประธานฝ่ายสงฆ์ นายแพทย์คณิต  ตันติศิริวิทย์ ผู้อำนวยการโรงพยาบาล และนายกองค์การบริหารส่วนจังหวัดน่าน เป็นประธานฝ่ายฆราวาส ชื่อของพิพิธภัณฑ์มีที่มาจาก การที่ชุมชนทุ่มเทแรงกายแรงใจและทรัพยากรในการพัฒนาพิพิธภัณฑ์ ตั้งแต่เริ่มตัดสินใจลงมือก่อสร้าง รวบรวมวัตถุสิ่งของ ค้นหาความรู้เกี่ยวกับประวัติสิ่งของ จัดแสดง จนสำเร็จเสร็จพร้อมเปิด รวมเวลาเพียง 30 วันเท่านั้น จึงได้ชื่อว่าพิพิธภัณฑ์บ้านก้อดสวรรค์ทันใจ 

ชาวบ้านเข้ามามีส่วนร่วมในกระบวนการพัฒนาพิพิธภัณฑ์ โดยมีคนนอกชุมชน ได้แก่ อาจารย์สายันต์ ไพรชาญจิตร์ นักศึกษาจากธรรมศาสตร์ และจ่าสิบตำรวจมนัส ติคำ ที่คอยกระตุ้นและอำนวยให้กิจกรรมขับเคลื่อน คนในชุมชนร่วมกันก่อสร้างอาคารพิพิธภัณฑ์ที่ตั้งอยู่ภายในอารามบ้านก้อด ช่วยกันบริจาควัสดุก่อสร้าง บริจาคเงินและสิ่งของให้แก่พิพิธภัณฑ์
 

อาคารพิพิธภัณฑ์บ้านก้อดสวรรค์ทันใจ เป็นอาคารชั้นเดียว ภายในจัดแสดงเครื่องมือเครื่องใช้พื้นบ้าน เครื่องมือในการทำนา เครื่องมือจับสัตว์ เครื่องมือในการทอผ้า เครื่องจักสาน อาทิ กระบุง ตะกร้า คันไถ เฝือ(คราด) แอก กี่ทอผ้า หม้อ ไห จาน ชาม ช้อน เตารีดตราไก่ ตะเกียงเจ้าพายุ ฮอก กัวะข้าว กระต่ายขูดมะพร้าว บอกเมี่ยง เสียมตุ่น และวัตถุอื่น ๆ อีกมากกว่าที่มีมากกว่า 500 ชิ้น 
 

ข้อมูลจาก:

1. การสำรวจภาคสนาม วันที่ 26 ธันวาคม 2548

2. สายันต์  ไพรชาญจิตร์. โบราณคดีชุมชน การจัดการอดีตของชาวบ้านกับการพัฒนาชุมชน. กรุงเทพฯ: โครงการโบราณคดีชุมชน, 2546.