รีวิวของศูนย์ส่งเสริมการท่องเที่ยวและอนุรักษ์ไฮหย่อง

หมู่บ้านไฮหย่องเป็นชื่อภาษาถิ่น มาจากคำว่า"ไฮ" ที่หมายถึงต้นไทร และ "หย่อง" ที่แปลว่า ห้อย หรือย้อยลงมา โดยเล่ากันมาว่า บรรพบุรุษได้อพยพมาตั้งถิ่นฐาน ณ ที่แห่งนี้ ตั้งแต่สมัยรัชกาลที่ 3 เนื่องจากมีหนองน้ำทั้งทางทิศเหนือและใต้ เหมาะแก่การตั้งรกราก และมีต้นไทรอยู่ในบริเวณนี้ จึงกลายเป็นที่มาของชื่อหมู่บ้าน ศูนย์ส่งเสริมการท่องเที่ยวและอนุรักษ์วัฒนธรรมไฮหย่อง ตั้งอยู่ภายในบริเวณวัดโพธิ์ศรีชัย เป็นวัดประจำบ้านไฮหย่อง เป็นอาคารชั้นเดียว แต่สภาพโดยทั่วไปคล้ายถูกปล่อยทิ้งมาเป็นเวลานาน เมื่อมองลอดกระจกหน้าต่างเข้าไปภายใน (คณะสำรวจไม่สามารถเข้าไปด้านในได้) ยังเห็นข้าวของต่าง ๆ จัดแสดงไว้ แต่วางระเกะระกะ ฝุ่นเกาะหนา สอบถามจากชาวบ้านที่อยู่ใกล้เคียง ทราบว่า ศูนย์ฯ อยู่ในความดูแลขององค์การบริหารส่วนตำบล(อบต.) ก่อสร้างโดย อบต.ชุดก่อน เมื่อ 3 ปีที่แล้ว ด้วยงบประมาณสองแสนกว่าบาท แต่ปัจจุบันปิดเอาไว้ เพราะขาดผู้ดูแล ของที่จัดแสดงภายในมีทั้ง วัตถุเครื่องจักสาน เครื่องใช้ในชีวิตประจำวัน จัดแสดงไว้บนชั้นไม้ จากรูปแบบของการจัดแสดง เป็นไปได้ว่า ศูนย์ฯ พยายามนำเสนอความเป็นชุมชนบ้านไฮหย่องด้วยเครื่องใช้ในชีวิตประจำวันที่มีลักษณะเฉพาะทางวัฒนธรรมในภาคอีสาน แต่ไม่มีแผ่นป้ายคำบรรยายปรากฏ อาจเป็นไปได้ว่าการจัดตั้งศูนย์ฯ ดังกล่าวดูจะเน้นในเรื่องของการรวบรวมเป็นสำคัญ มากกว่าการให้ความสนใจต่อการดูแลรักษา ทำให้ขาดการดำเนินงานอย่างต่อเนื่อง อย่างไรก็ดีผู้ที่สนใจเรื่องราววิถีชีวิตประเพณีบ้านไฮหย่อง สามารถเยี่ยมชมและสอบถามได้จากห้องจริยวัฒนธรรม โรงเรียนบ้านไฮหย่อง ข้อมูลจาก: การสำรวจภาคสนามโดยศูนย์มานุษยวิทยาสิรินธร วันที่ 28 พฤศจิกายน 2547