จารึก

The Princess Maha Chakri Sirindhorn Anthropology Centre

จารึกอรรถกถาชาดก ลำดับที่ 466 สมุททวาณิชชาดก (ศาลารายหลังที่ 13 ศาลาวิมังสา)

จารึก

จารึกอรรถกถาชาดก ลำดับที่ 466 สมุททวาณิชชาดก (ศาลารายหลังที่ 13 ศาลาวิมังสา) ด้านที่ 1

QR-code edit Share on Facebook

เวลาที่โพส โพสต์เมื่อวันที่ 11 ส.ค. 2564 21:09:10

ชื่อจารึก

จารึกอรรถกถาชาดก ลำดับที่ 466 สมุททวาณิชชาดก (ศาลารายหลังที่ 13 ศาลาวิมังสา)

ชื่อจารึกแบบอื่นๆ

จารึกเรื่องศาลารายหลังที่ 13 ศาลาวิมังสา (ลำดับที่ 466)

อักษรที่มีในจารึก

ไทยธนบุรี-รัตนโกสินทร์

ศักราช

ไม่ปรากฏศักราช

ภาษา

ไทย

ด้าน/บรรทัด

จำนวน 1 ด้าน มี 5 บรรทัด

ผู้อ่าน

ไม่ปรากฏข้อมูลผู้อ่าน

เชิงอรรถอธิบาย

1. นิยะดา เหล่าสุนทร : “ลำดับที่ 466” ลำดับที่ของชาดกปรากฏอยู่เหนือชื่อเรื่องของชาดก เขียนด้วยเลขไทย แต่เป็นส่วนที่เลือนรางมาก
2. นิยะดา เหล่าสุนทร : เนื้อความโดยสังเขปของสมุททวาณิชชาดก (ลำดับที่ 466) มีดังนี้ ณ เมืองพาราณสี ช่างไม้พันครอบครัวลงเรือหนีเจ้าหนี้ซึ่งตนไม่สามารถใช้หนี้ได้ ทั้งหมดได้มาขึ้นเรือที่เกาะหนึ่งซึ่งมีชาวเรืออับปางอาศัยอยู่คนหนึ่ง เป็นผู้เปลือยกาย ชายผู้นี้ได้แนะนำช่างไม้ทั้งหมดให้อาศัยอยู่บนเกาะนี้ด้วยความไม่ประมาท ไม่ให้ทำเกาะสกปรก หากอุจจาระและปัสสาวะแล้วให้กลบเสีย มิฉะนั้นเทวดาผู้รักษาเกาะโกรธ บันดาลให้น้ำท่วมเกาะ ช่างไม้ได้อาศัยอยู่บนเกาะอย่างมีความสุข ต่อมาดื่มสุราเมามายทำเกาะให้สกปรก เทวดาผู้หนึ่งแจ้งให้ช่างไม้ให้ตระหนักถึงภัยซึ่งเกิดจากน้ำท่วม พระโพธิสัตว์ซึ่งเป็นหัวหน้าของช่างไม้ 500 ครอบครัวเป็นผู้ไม่ประมาท ให้บริวารเตรียมเรือไว้ให้พร้อม ส่วนหัวหน้าของช่างไม้อีกกลุ่มหนึ่งไม่เชื่อ เมื่ออุทกภัยเกิดขึ้นพระโพธิสัตว์และบริวารจึงหนีไปได้