จารึก

The Princess Maha Chakri Sirindhorn Anthropology Centre

จารึกที่ระเบียงคดรอบองค์พระปฐมเจดีย์ ห้องที่ 44 (คาถาธรรมบท มรรควรรคที่ 20)

จารึก

จารึกที่ระเบียงคดรอบองค์พระปฐมเจดีย์ ห้องที่ 44 (คาถาธรรมบท มรรควรรคที่ 20) ด้านที่ 1

QR-code edit Share on Facebook

เวลาที่โพส โพสต์เมื่อวันที่ 18 มิถุนายน 2564 เวลา 10:47:21

ชื่อจารึก

จารึกที่ระเบียงคดรอบองค์พระปฐมเจดีย์ ห้องที่ 44 (คาถาธรรมบท มรรควรรคที่ 20)

ชื่อจารึกแบบอื่นๆ

จารึกอักษรขอมย่อที่ฝาผนังพระระเบียงคดทั้ง 4 ด้านที่องค์พระปฐมเจดีย์ ห้องที่ 44

อักษรที่มีในจารึก

ขอมธนบุรี-รัตนโกสินทร์

ศักราช

ไม่ปรากฏศักราช

ภาษา

บาลี

ด้าน/บรรทัด

จำนวนด้าน 1 ด้าน มี 14 บรรทัด

ผู้อ่าน

สิริ เพ็ชรไชย (พ.ศ. 2528)

เชิงอรรถอธิบาย

1. เจษฎ์ ปรีชานนท์ : ความจริงในพระไตรปิฎกมีคาถาต่อไปนี้ ต่อจากคาถาข้างบน แต่ในจารึกมีการตัดออก คือ สพฺเพ ธมฺมา อนตฺตาติ ยททา ปญฺญาย ปสฺสติ อถ นิพฺพินฺทติ ทุกฺเข เอส มคฺโค วิสุทฺธิยา แปลว่า เมื่อใดบุคคลเห็นอยู่ด้วยปัญญาว่าสังขารทั้งปวงไม่เที่ยง เมื่อนั้นย่อมเบื่อหน่ายในทุกข์ ข้อนี้เป็นทางแห่งความหมดจด
2. พันธุ์ทิพย์ ธีระเนตร : “วิราคธรรม” พจนานุกรมพุทธศาสน์ ฉบับประมวลศัพท์ อธิบายว่า วิราคะ หมายถึง ความสิ้นกำหนัด, ธรรมเป็นที่สิ้นราคะ, ความคลายออกได้หายติด