โพสต์เมื่อวันที่ 18 มิถุนายน 2564 เวลา 10:47:21
ชื่อจารึก |
จารึกที่ระเบียงคดรอบองค์พระปฐมเจดีย์ ห้องที่ 44 (คาถาธรรมบท มรรควรรคที่ 20) |
ชื่อจารึกแบบอื่นๆ |
จารึกอักษรขอมย่อที่ฝาผนังพระระเบียงคดทั้ง 4 ด้านที่องค์พระปฐมเจดีย์ ห้องที่ 44 |
อักษรที่มีในจารึก |
ขอมธนบุรี-รัตนโกสินทร์ |
ศักราช |
ไม่ปรากฏศักราช |
ภาษา |
บาลี |
ด้าน/บรรทัด |
จำนวนด้าน 1 ด้าน มี 14 บรรทัด |
ผู้อ่าน |
สิริ เพ็ชรไชย (พ.ศ. 2528) |
เชิงอรรถอธิบาย |
1. เจษฎ์ ปรีชานนท์ : ความจริงในพระไตรปิฎกมีคาถาต่อไปนี้ ต่อจากคาถาข้างบน แต่ในจารึกมีการตัดออก คือ สพฺเพ ธมฺมา อนตฺตาติ ยททา ปญฺญาย ปสฺสติ อถ นิพฺพินฺทติ ทุกฺเข เอส มคฺโค วิสุทฺธิยา แปลว่า เมื่อใดบุคคลเห็นอยู่ด้วยปัญญาว่าสังขารทั้งปวงไม่เที่ยง เมื่อนั้นย่อมเบื่อหน่ายในทุกข์ ข้อนี้เป็นทางแห่งความหมดจด |