โพสต์เมื่อวันที่ 13 พฤษภาคม 2564 เวลา 18:45:58
ชื่อจารึก |
จารึกที่ระเบียงคดรอบองค์พระปฐมเจดีย์ ห้องที่ 83 (อัฐวรรคคาถา กลหวิปาทสูตรที่ 11 และจุฬวิยูหสูตรที่ 12) |
ชื่อจารึกแบบอื่นๆ |
จารึกอักษรขอมย่อที่ฝาผนังพระระเบียงคดทั้ง 4 ด้านที่องค์พระปฐมเจดีย์ ห้องที่ 83 |
อักษรที่มีในจารึก |
ขอมธนบุรี-รัตนโกสินทร์ |
ศักราช |
ไม่ปรากฏศักราช |
ภาษา |
บาลี |
ด้าน/บรรทัด |
จำนวนด้าน 1 ด้าน มี 15 บรรทัด |
ผู้อ่าน |
เจษฎ์ ปรีชานนท์ (พ.ศ. 2528) |
เชิงอรรถอธิบาย |
1. พันธุ์ทิพย์ ธีระเนตร : “สัสสตทิฐิ” พจนานุกรมพุทธศาสน์ ฉบับประมวลศัพท์ อธิบายว่า หมายถึง ความเห็นว่าเที่ยง คือ ความเห็นว่า อัตตาและโลกเป็นสิ่งเที่ยงแท้ ยั่งยืน คงอยู่ตลอดไป เช่น เห็นว่าเมื่อคนและสัตว์ตายลง มีเพียงร่างกายเท่านั้นที่ทรุดโทรมไปแต่ดวงชีพเป็นธรรมชาติที่ไม่สูญ แต่จะไปปฏิสนธิในกำเนิดอื่นต่อไป ส่วน “อุจเฉททิฐิ” หมายถึง ความเห็นว่าขาดสูญ เช่น เห็นว่าคนและสัตว์จุติจากอัตภาพนี้แล้วขาดสูญไป ซึ่งตรงข้ามกับ สัสสตทิฏฐิ |