จารึก

The Princess Maha Chakri Sirindhorn Anthropology Centre

จารึกอรรถกถาชาดก ลำดับที่ 110 สัพพสาริกชาดก (ศาลารายหลังที่ 3 ศาลานวด)

จารึก

จารึกอรรถกถาชาดก ลำดับที่ 110 สัพพสาริกชาดก (ศาลารายหลังที่ 3 ศาลานวด) ด้านที่ 1

QR-code edit Share on Facebook

เวลาที่โพส โพสต์เมื่อวันที่ 10 พ.ย. 2563 16:58:16

ชื่อจารึก

จารึกอรรถกถาชาดก ลำดับที่ 110 สัพพสาริกชาดก (ศาลารายหลังที่ 3 ศาลานวด)

ชื่อจารึกแบบอื่นๆ

จารึกเรื่องศาลารายหลังที่ 3 ศาลานวด (ลำดับที่ 110)

อักษรที่มีในจารึก

ไทยธนบุรี-รัตนโกสินทร์

ศักราช

ไม่ปรากฏศักราช

ภาษา

ไทย

ด้าน/บรรทัด

จำนวน 1 ด้าน มี 6 บรรทัด

ผู้อ่าน

ไม่ปรากฏข้อมูลผู้อ่าน

เชิงอรรถอธิบาย

1. นิยะดา เหล่าสุนทร : “ลำดับที่ 110”ลำดับที่ของชาดกปรากฏอยู่เหนือชื่อเรื่องของชาดก เขียนด้วยเลขไทย แต่เป็นส่วนที่เลือนลางมาก
2. นิยะดา เหล่าสุนทร : “สัพะสาริกะชาฎก” ในอรรถกถาชาดก ว่าชื่อ สัพพสํหารกปัญหา
3. นิยะดา เหล่าสุนทร : เนื้อความโดยสังเขปของสัพะสาริกะชาดก (ลำดับที่ 110) มีดังนี้ พระโพธิสัตว์เป็นมโหสถ เมื่อยังเยาว์อยู่ได้ตัดสินความเรื่องเครื่องประดับ เรื่องมีอยู่ว่าหญิงเข็ญใจวางสร้อยคอของตนไว้ริมฝั่ง แล้วลงไปอาบน้ำในสระ หญิงสาวผู้หนึ่งมาเห็นเข้าพอใจหยิบไป จึงเกิดการทะเลาะวิวาท ทั้งสองอ้างว่าเป็นของตน โดยอ้างถึงวัสดุที่นำมาย้อมสายสร้อย มโหสถกุมารจึงพิสูจน์วัสดุที่ย้อม ปรากฎว่าสายสร้อยเป็นของหญิงเข็ญใจเจ้าของที่แท้จริง มโหสถกุมารจึงได้รับการสรรเสริญอย่างยิ่ง