จารึกบนตราดินเผา ในพิพิธภัณฑสถานแห่งชาติ อู่ทอง ทะเบียนเลขที่ 17/4

อักษรที่มีในจารึก

พราหมีสมัยราชวงศ์คุปตะ

ศักราช

พุทธศตวรรษ 10-11

ภาษา

ยังไม่เป็นที่ยุติ

ด้าน/บรรทัด

จำนวนด้าน 1 ด้าน มี 2 บรรทัด

วัตถุจารึก

ดินเผา

ลักษณะวัตถุ

ตรา (sealings) สีน้ำตาล ทรงกรวย

ขนาดวัตถุ

เส้นผ่าศูนย์กลาง 4.8 ซม. หนา 5.8 ซม.

บัญชี/ทะเบียนวัตถุ

พิพิธภัณฑสถานแห่งชาติ อู่ทอง กำหนดเป็น “17/4”

ปีที่พบจารึก

ไม่ปรากฏหลักฐาน

สถานที่พบ

เมืองโบราณอู่ทอง ตำบลอู่ทอง อำเภออู่ทอง จังหวัดสุพรรณบุรี

ผู้พบ

ไม่ปรากฏหลักฐาน

ปัจจุบันอยู่ที่

พิพิธภัณฑสถานแห่งชาติ อู่ทอง ตำบลอู่ทอง อำเภออู่ทอง จังหวัดสุพรรณบุรี

พิมพ์เผยแพร่

การศึกษาความหมายและรูปแบบของตราประทับ สมัยแรกเริ่มประวัติศาสตร์ ในพิพิธภัณฑสถานแห่งชาติ อู่ทอง อำเภออู่ทอง จังหวัดสุพรรณบุรี (กรุงเทพฯ : บัณฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาลัยศิลปากร, 2547), 133.

ประวัติ

จารึกนี้อยู่บนตราดินเผาซึ่งมีลักษณะเป็นรอยนูนต่ำขึ้นมาจากพื้นผิว คำอ่านและคำแปลของจารึกนี้ยังไม่เป็นที่ยุติ โดย ผศ. ดร. จิรพัฒน์ ประพันธ์วิทยา วิเคราะห์ว่าเป็นอักษรพราหมี อ่านว่า ชิ แต่ยังไม่ทราบภาษาและความหมาย ในขณะที่ ผศ. กรรณิการ์ วิมลเกษม มีความคิดเห็นว่าอาจเป็นเลข 3 ในอักษรอินเดีย อายุราวพุทธศตวรรษที่ 10-11 ข้อมูลรวมทั้งคำอ่าน-คำแปลของจารึกนี้ปรากฏในวิทยานิพนธ์เรื่อง “การศึกษาความหมายและรูปแบบของตราประทับ สมัยแรกเริ่มประวัติศาสตร์ ในพิพิธภัณฑสถานแห่งชาติ อู่ทอง อำเภออู่ทอง จังหวัดสุพรรณบุรี” ของ อนันต์ กลิ่นโพธิ์กลับ ซึ่งเป็นการศึกษาความหมายและลักษณะทางประติมานวิทยาเพื่อศึกษาเปรียบเทียบ และเชื่อมโยงความสัมพันธ์ของตราประทับที่พบในเมืองอู่ทอง จังหวัดสุพรรณบุรี กับเมืองโบราณอื่นๆ ตราประทับที่พบมีทั้งที่ปรากฏตัวอักษรและเป็นรูปภาพต่างๆ โดยแบ่งออกเป็น 2 ประเภท ได้แก่ ตราประทับ (seals) คือตราที่ต้องนำไปประทับบนวัสดุอื่น จึงจะได้ภาพหรืออักษรที่เกิดจากการกดประทับในด้านกลับกัน และตรา (sealings) ซึ่งมีรูปหรืออักษรในด้านที่สามารถอ่านได้โดยไม่ต้องกดประทับ

เนื้อหาโดยสังเขป

คำแปลของจารึกนี้ยังไม่เป็นที่ยุติ กล่าวคือ ผศ.ดร. จิรพัฒน์ ประพันธ์วิทยา วิเคราะห์ว่าเป็นอักษรพราหมี อ่านว่า ชิ แต่ยังไม่ทราบความหมาย ในขณะที่ ผศ. กรรณิการ์ วิมลเกษม มีความคิดเห็นว่าอาจเป็นเลข 3

ผู้สร้าง

ไม่ปรากฏหลักฐาน

การกำหนดอายุ

กำหนดอายุจากรูปแบบอักษรซึ่ง ผศ. กรรณิการ์ วิมลเกษม สันนิษฐานว่าน่าจะเป็นอักษรของอินเดียที่มีอายุราว พุทธศตวรรษที่ 10-11

ข้อมูลอ้างอิง

เรียบเรียงข้อมูลโดย : พันธุ์ทิพย์ ธีระเนตร, โครงการฐานข้อมูลจารึกในประเทศไทย, ศมส., 2549, จาก :
อนันต์ กลิ่นโพธิ์กลับ, การศึกษาความหมายและรูปแบบของตราประทับสมัยแรกเริ่มประวัติศาสตร์ใน พิพิธภัณฑสถานแห่งชาติ อู่ทอง อำเภออู่ทอง จังหวัดสุพรรณบุรี (กรุงเทพฯ : บัณฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาลัยศิลปากร, 2547), 93-194.

ภาพประกอบ

ภาพถ่ายจารึกจาก : การศึกษาความหมายและรูปแบบของตราประทับสมัยแรกเริ่มประวัติศาสตร์ใน พิพิธภัณฑสถานแห่งชาติ อู่ทอง อำเภออู่ทอง จังหวัดสุพรรณบุรี (กรุงเทพฯ : บัณฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาลัยศิลปากร, 2547)