| 145 |
เมือหน้า (5)
|
เมือห̅น้า |
ว. |
ไปภายหน้า, ต่อไปภายหน้า |
ท. |
| 146 |
จุฑสักกพัท 1088 ตัว (1)
|
จุฑสกฺกพฺท 1088 ต̑ว |
น. |
ปีจุลศักราช ตรงกับ พ.ศ. 2269 |
ท. |
| 147 |
เดือนยี่ (3)
|
เฑิอรญี, เดิอนญี |
น. |
เดือนยี่ตรงกับเดือน 12 ของไทยภาคกลาง |
ท. |
| 148 |
วัน 6 (18)
|
วฺัน 6, ว้น 6 |
น. |
วันศุกร์ |
ท. |
| 149 |
ติถี (2)
|
ติถิ |
น. |
ดิถี ; ฤกษ์ ยาม |
ป. |
| 150 |
อุตตราภัทร (1)
|
อุตฺตราภทฺร |
น. |
ชื่อฤกษ์กลุ่มที่ 24 ได้แก่ ดาวไม้เท้า |
ป. |
| 151 |
ประจิกราศี (1)
|
บฺรจิกฺกราสี |
น. |
ราศีพิจิก |
ท. |
| 152 |
วัสสา (49)
|
วส̅สา, วัสา, วสา, วฺษัสา, วัดสา, วะสา, วดัสา, วสสา |
น. |
ปี, พรรษา |
ป. |
| 153 |
ชิน (3)
|
ชิน |
น. |
ผู้ชนะ, พระพุทธรูป |
ป. |
| 154 |
แปลง (7)
|
แบฺลฺง, แปลง |
ก. |
สร้าง |
ท. |
| 155 |
กวม (5)
|
กวม |
ก. |
คลุม, ครอบคลุม, คล่อม |
ท. |
| 156 |
จุฑศักกาพัท 1089 ตัว (1)
|
จุลฑ่ศกฺกาพฺทะ 1089 ตฺ̑ว |
น. |
“จุฑศักกาพัท” เป็นภาษาสันสกฤต แปลว่า จุลศักราช มาจาก จุฑ = จุล ศกฺก หรือ ศก = ศักราช อพฺท = ปี สำหรับคำว่า จุล นั้น ภาษาสันสกฤตใช้คำว่า “กฺษุลฺล” ไม่ใช่ จุฑ (กฺษุลฺล = small ส่วน จุฑ = to be small)
จุลศักราช 1089 ตรงกับ พ.ศ. 2270 |
ส. |
| 157 |
เดือนสิบ (1)
|
เฑฺฺอรสิิบ |
น. |
เดือน 10 ภาคเหนือ ตรงกับเดือน 8 ภาคกลาง |
ท. |
| 158 |
เต่ายี (2)
|
เต่าญี |
น. |
ชื่อวันชนิดหนึ่งของไทย คำนำหน้าเป็นแม่วันไทย หรือแม่มื้อ มีรอบละ 10 วัน คำหลังเป็นลูกวันไทย หรือลูกมื้อ มีรอบละ 12 วัน ฉะนั้นวันหนไทย จึงมีรอบละ 60 วัน |
ท. |
| 159 |
เชียงแสน (1)
|
ชฺยงแสฺน |
น. |
เมืองโบราณซึ่งอยู่ในพื้นที่ของจังหวัดเชียงรายในปัจจุบัน |
ท. |
| 160 |
หมื่น (4)
|
หฺมืร |
น. |
เท่ากับน้ำหนัก 10 ชั่ง (12 กิโลกรัม) |
ท. |
| 161 |
จุ่ง (25)
|
จุ่ง, จูํง, จูง, จุง |
ก. |
จง, จึง |
ท. |
| 162 |
พัน (1)
|
พฺัน |
น. |
เท่ากับน้ำหนัก 1 ชั่ง |
ท. |
| 163 |
ดีหลี (4)
|
ฑีหฺลี |
ว. |
ดีจริงๆ, ดีนัก |
ท. |
| 164 |
ผู้ข้า (3)
|
ผู้ข้า |
ส. |
สรรพนามบุรุษที่ 1 ที่เป็นเอกพจน์ |
ท. |
| 165 |
พระโคตม (1)
|
พฺรเคาตม |
น. |
พระพุทธเจ้าองค์ปัจจุบัน |
ท. |
| 166 |
พระอริยเมตไตรย (2)
|
พฺรอริยเมตฺเตยฺย |
น. |
“พระอริยเมตไตรยเจ้า” หรืออีกชื่อ “พระศรีอารย์” คือ พระอนาคตพุทธเจ้า ผู้ซึ่งจะลงมาตรัสรู้เป็นพระพุทธเจ้า หลังจากที่พระพุทธเจ้าองค์ปัจจุบันปรินิพพานไปแล้ว 5, 000 ปี |
ท. |
| 167 |
สงสการ (2)
|
สฺ̑งสกาน |
ก. |
"สงสการ” ภาษาถิ่นเหนือนิยมอ่านกันว่า “ส่งสการ” หมายถึง ส่งสักการะ ซึ่งเกี่ยวกับพิธีการปลงศพ ส่วนเขมร เขียนเป็น “สฺงการ” อ่านว่า “ส็องการ์” ซึ่งหมายถึง พิธีเกี่ยวกับการปลงศพเช่นกัน เข้าใจว่ามาจากมาจากภาษาสันสกฤตว่า “สํสฺการ” แปลว่า การทำให้ดีขึ้น ซึ่งได้แก่ “พิธี” นั่นเอง |
ส. |
| 168 |
เจติยคัพภ (1)
|
เติยคพฺภ |
น. |
ห้องในพระเจดีย์ |
ป. |
