| ตัวอย่าง | ปรากฏใน | ด/บ | จังหวัด | ผู้ให้ความหมาย |
|---|---|---|---|---|
|
วฺระ โนะ เสฺตงฺ อญฺ ศิวโสม ติ อฺนกฺ เหา กมฺรเตงฺ ศิวาศฺรม จาสฺสฺ (ท่านศิวโสมะได้รับขนานนามว่า “ท่านศิวาศรมผู้อาวุโส”) |
จารึกสด๊กก๊อกธม 2 | 4/8 | สระแก้ว | พจนานุกรม เขมร - ไทย ฉบับทุนพระยาอนุมานราชธน |
|
วฺวํ ชา ปิ โขฺลญฺ วิย เหา ขฺญุํ วฺระ ปิ เปฺร ต ราชกรฺยฺย เถฺลยฺ (ไม่ควรที่โขลญวิยะ เรียกข้าพระไปใช้ใน ราชการอื่นใด) |
จารึกสด๊กก๊อกธม 1 | 1/17 | สระแก้ว | พจนานุกรม เขมร - ไทย ฉบับทุนพระยาอนุมานราชธน |
|
ภควตฺ ปาท กมฺรเตงฺ อญฺ ต คุรุ ศฺรีทิวากรปณฺฑิต ชฺยกฺ ทนฺเล คิ เหา ศฺรีทิวากร (ภควัตบาทกัมรเตงอัญดคุรุศรีทิวากรบัณฑิต ได้ขุดสระ แล้วให้ชื่อว่า สระศรีทิวากร) |
จารึกปราสาทหินพระวิหาร 2 | 1/42 | ศรีสะเกษ | พจนานุกรม เขมร - ไทย ฉบับทุนพระยาอนุมานราชธน |
