สมเด็จพระมหาวีรวงศ์ (อ้วน ติสโส) อดีตเจ้าอาวาสวัดสุทธจินดาวรวิหาร ได้มอบโบรารวัตถุ ศิลปวัตถุ ที่รวบรวมไว้ให้กับกรมศิลปากร เมื่อพุทธศักราช2470 เพื่อศึกษาค้นคว้าจัดแสดง และเผยแพร่ความรู้เกี่ยวกับมรดกศิลปวัฒนธรรมของชาติ ซึ่งจะเป็นประโยชน์ต่อการศึกษาถึงความเจริญรุ่งเรื่องของชาติที่สืบทอดมาถึงปัจจุบัน กรมศิลปากรจึงได้ดำเนินการก่อสร้างอาคารพิพิธภัณฑสถานขึ้น ในปีพุทธศักราช2497 และเปิดบริการให้ประชาชนเข้าชมอย่างเป็นทางการ เมื่อวันที่ 21 มิถุนายน พุทธศักราช2497 ต่อมากรมศิลปากรได้ประกาศตั้งเป็น "พิพิธภัณฑสถานแห่งชาติ มหาวีรวงศ์" จัดแสดงโบราณวัตถุ ศิลปวัตถุ ที่ทรงคุณค่าทางด้านประวัติศาสตร์ศิลปะโบราณคดี ขนบธรรมเนียมประเพณี และวัฒนธรรมต่างๆ ตั้งแต่ยุคก่อนประวัติศาสตร์จนถึงยุคประวัติศาสตร์สมัยรัตนโกสินทร์ ซึ่งเป็นโบราณวัตถุ และศิลปะวัตถุ นอกจากนี้ยังจัดแสดงโบราณวัตถุที่ได้จากการขุดค้นแหล่งโบราณคดี และสิ่งของที่ประชาชนมอบให้ ได้แก่ภาชนะดินเผ่าก่อนยุคประวัติศาสตร์รูปแบบต่างๆ เครื่องมือเครื่องใช้สำริด กลองมโหระทึกสำริด ศิลาจารึก พระพุทธรูปสมัยต่างๆ ภาชนะดินเผาเคลือบศิลปะเขมรในประเทศไทย เครื่องถ้วยจีน ตลอดจนศิลปะพื้นเมืองอีสาน และศิลปวัตถุที่สำคัญทางประวัติศาสตร์ ได้แก่ พระเก้าอี้ซึ่งพระบาทสมเด็จพระจุลจอมเกล้าเจ้าอยู่หัว พระบาทสมเด็จพระมงกุฎเกล้าเจ้าอยู่หัว และ พระบาทสมเด็จพระมหาภูมิพลอดุลยเดชมหาราชบรมนาถบพิตร ประทับเมื่อครั้ง เสด็จประพาสจังหวัดนครราชสีมา