พิพิธภัณฑ์“โกมลผ้าโบราณ” ก่อตั้งโดยอาจารย์โกมล พานิชพันธ์ ชาวอำเภอลอง นักสะสมผ้าที่เป็นที่รู้จักกันในวงการผ้าไทย และยังเป็นผู้สนับสนุนและส่งเสริมให้คนท้องถิ่นเมืองลองหันมาฟื้นฟูการทอผ้าซิ่นตีนจกลายผ้าโบราณเพื่ออนุรักษ์ลวดลายและส่งเสริมอาชีพ ในปี พ.ศ. 2535 ศูนย์การศึกษานอกโรงเรียน จังหวัดแพร่ ได้ขออนุญาตใช้บ้านของอาจารย์โกมล จัดตั้งเป็นศูนย์เทคโนโลยีพื้นบ้าน สาขาสิ่งทอ เพื่อเฉลิมพระเกียรติสมเด็จพระนางเจ้าฯ พระบรมราชินีนาถ เจริญพระชนมพรรษาครบ 72 พรรษา ในปีนั้นอาจารย์จึงเปิดเป็นพิพิธภัณฑ์ในคราเดียวกัน หนึ่งในความโดดเด่นของพิพิธภัณฑ์คือ อาคารพิพิธภัณฑ์ที่จำลองแบบสถาปัตยกรรมที่มีเอกลักษณ์ของสถานีรถไฟบ้านปิน อำเภอลอง ภายในจัดแสดง ผ้าโบราณของเมืองลอง ซิ่นตีนจกจากพื้นที่ต่างๆ บางผืนอายุมากกว่า 100 ปี
โดย:
วันที่: 10 กุมภาพันธ์ 2555
โดย:
วันที่: 10 กุมภาพันธ์ 2555
ชื่อผู้แต่ง: เผือกร้อน | ปีที่พิมพ์: 3/17/2546
ที่มา: กรุงเทพธุรกิจ
แหล่งค้นคว้า: ศมส.
โดย: ศมส.
วันที่: 13 มีนาคม 2555
ชื่อผู้แต่ง: มหาวิทยาลัยศิลปากร | ปีที่พิมพ์: 2542
ที่มา: กรุงเทพฯ : มหาวิทยาลัยศิลปากร
แหล่งค้นคว้า: มศก. วังท่าพระ
โดย: ศมส.
วันที่: 13 มีนาคม 2555
แนะนำพิพิธภัณฑ์โดยทีมงานและสมาชิก
พิพิธภัณฑ์โกมลผ้าโบราณ
กว่าจะเป็นพิพิธภัณฑ์
พิพิธภัณฑ์“โกมลผ้าโบราณ” เป็นการริเริ่มมาจากคุณโกมล พาณิชพันธ์ ชาวอำเภอลอง จังหวัดแพร่ ผู้คร่ำหวอดในวงการผ้าโบราณคนหนึ่งของเมืองไทย และเคยเป็นผู้ออกแบบเครื่องแต่งกายนักแสดงในมหากาพย์ภาพยนต์เรื่อง “สุริโยไท”
อาจารย์โกมล เป็นผู้รักและหลงใหลในความงามของผ้าโบราณ จึงชอบสะสมผ้าโบราณชนิดต่างๆ ของเมืองลองและของชุมชนอื่นมาเป็นระยะเวลายาวนาน จนเป็นที่ยอมรับในสังคมจังหวัดแพร่ว่า อาจารย์โกมลเป็นผู้เชี่ยวชาญในเรื่องผ้าโบราณคนหนึ่งของจังหวัดแพร่
กระทั่งศูนย์การศึกษานอกโรงเรียน จังหวัดแพร่ ได้อนุญาตใช้บ้านของอาจารย์โกมล จัดตั้งเป็นศูนย์เทคโนโลยีพื้นบ้าน สาขาสิ่งทอ เพื่อเฉลิมพระเกียรติสมเด็จพระนางเจ้าฯ พระบรมราชินีนาถ เจริญพระชนมพรรษาครบ 72 พรรษา ในปี พ.ศ. 2535 และเปิดเป็นพิพิธภัณฑ์ในปีเดียวกัน เมื่อวันที่ 12 สิงหาคม พ.ศ. 2535
ปัจจุบันพิพิธภัณฑ์โกมลผ้าโบราณ มีชื่อเสียงเป็นที่รู้จักกันอย่างแพร่หลายทั้งในและต่างประเทศ และเคยได้รับรางวัลชนะเลิศการประกวดผ้าระดับอาเซียน 5 รางวัล
ในนี้มีเรื่องราว
อาคารพิพิธภัณฑ์ได้รับการออกแบบโดยอาจารย์โกมล พาณิชพันธ์ รูปทราบอาคารสวยเด่นเป็นสง่า โดยได้จำลองแบบมาจากสถานีรถไฟบ้านปิน อำเภอลอง ภายในพิพิธภัณฑ์แบ่งการจัดแสดงออกเป็น 5 ส่วน
ส่วนแรก เกี่ยวกับประวัติและภาพจิตรกรรมฝาผนังเวียงต้าม่อน ต.เวียงต้า อ.ลอง จ.แพร่ เป็นงานศิลปะพื้นบ้านของสกุลช่างชาวเมืองน่าน ที่ได้มาวาดภาพจิตรกกรมในวัดแห่งนี้ โดยทางพิพิธภัณฑ์ได้จำลองภาพถ่ายจิตรกรรมฝาผนังทั้งหมดมาจัดแสดงไว้ที่นี่
ส่วนที่สอง จัดแสดงผ้าโบราณจากเมืองลอง ซึ่งมีลวดลายเหมือนภาพจิตรกรรมฝาผนังวัดเวียงต้าม่อน
ส่วนที่สาม จัดแสดงผ้าซิ่นตีนจกจากแหล่งต่างๆ ส่วนใหญ่เป็นผ้าจากล้านนา
ส่วนที่สี่ จัดแสดงวิธีการเก็บผ้าโบราณอย่างถูกวิธี โดยอาศัยภูมิปัญญาของคนโบราณ ที่ทำให้ผ้าสามารถคงอยู่ได้นานกว่า 200 ปี
ส่วนที่ห้า เป็นส่วนร้านค้า จัดจัดหน่ายสินค้าต่างๆ และของที่ระลึก
สิ่งที่น่าสนใจไม่ควรพลาดชม คือ ผ้าซิ่นตีนจก จากกลุ่มไทโยนก “เมืองลอง” ซึ่งเป็นผ้าซิ่นตีนจกที่มีอายุกว่า 100 ปี ยังอยู่ในสภาพสมบูรณ์ และชุดเสื้อผ้าของเจ้านายฝ่ายในเมืองเชียงตุง ประเทศพม่า มีความสวยงามประณีตงดงาม และที่ไม่ควรพลาดอีกอย่างหนึ่งคือ การจัดแสดงตุ๊กตาหุ่นน่ารัก สวมเสื้อผ้าหลากหลายรูปแบบและหลากหลายสีสัน เป็นฝีมือการตัดเย็บเสื้อผ้าของอาจารย์โกมล พาณิชพันธ์
ข้อมูลจาก:
เกรียงศักดิ์ ชัยดรุณ, 2558. พิพิธภัณฑ์ท้องถิ่นล้านนา. พะเยา: เครือข่ายพิพิธภัณฑ์ท้องถิ่นล้านนา และศูนย์มานุษยวิทยาสิรินธร (องค์การมหาชน).
แนะนำพิพิธภัณฑ์โดยสื่อออนไลน์
แนะนำพิพิธภัณฑ์โดยบล็อก
แนะนำพิพิธภัณฑ์โดยสารานุกรมไทย
จิตรกรรมเวียงต้า เมืองลอง
หอศาสตราแสนเมืองฮอม
จ. แพร่
พิพิธภัณฑ์เสรีไทย
จ. แพร่
ศูนย์การเรียนรู้ผ้าจกเมืองลองฯ
จ. แพร่