---------------------------
*เป็นศิลปินที่ได้รับร่างวัลศิลปาธร ปี พ.ศ. 2553 สาขาการออกแบบ และในปี พ.ศ.2550รางวัล Designer of the year 2007สาขาการออกแบบเครื่องปั้นดินเผา จบการศึกษาด้านศิลปะจากประเทศเยอรมนี เป็นคนจังหวัดราชบุรี และเป็นทายาทของโรงงานเครื่องปั้นดินผาเถ้าฮงไถ่ 
**งานนี้จัดแสดงระหว่างวันที่ 13 พฤษภาคม 2555 – 12สิงหาคม 2555
*** รายละเอียดและรายชื่อของงานทุกชิ้นในนิทรรศการปกติศิลป์ 2554อยู่ในหนังสือเรื่อง ปกติศิลป์ 2554 โดย วศินบุรี สุพานิชวรภาชน์ (บรรณาธิการอำนวยการ), นนทบุรี:สำนักพิมพ์ MAKEBOOK, 2554. 

หอศิลป์ร่วมสมัย Tao Hong Tai d Kunst เกิดจากการปรับปรุงอาคารเดิม ซึ่งเป็นเรือนไม้ 2 ชั้น มีใต้ถุนโล่ง และมีเรือนเล็ก 2 หลัง คือเรือนครัว และเรือนเก็บของ หลังคาทรงปั้นหยา มุขด้านหน้าเป็นหลังคาจั่ว ประดับซุ้มจั่วด้วยลวดลายไม้ฉลุ ลายพันธุ์พฤกษา หน้าต่างเป็นบานเกล็ดไม้ ด้านบนเป็นช่องแสง อาคารหลังนี้ตั้งอยู่บริเวณหัวมุมถนนวรเดช ตัดกับถนนสฤษดิ์เดช จากเอกสารโฉนดที่ดิน พบว่าพื้นที่นี้ได้รับการออกโฉนดในสมัยรัชกาลที่ 5 แต่สันนิษฐานว่า อาคารหลังนี้น่าจะถูกสร้างขึ้นในปลายสมัยรัชกาลที่ 5 โดยผู้ครอบครองเดิม คือทนายแช่ม สัมพันธารักษ์ ใช้งบประมาณค่าแรงในการก่อสร้างเป็นจำนวน 70 บาท
 

อาจารย์ น. ณ ปากน้ำ ศิลปินแห่งชาติได้กล่าวไว้ในหนังสือ “แบบแผนบ้านเรือนในสยาม” ระบุว่า รูปแบบทางสถาปัตยกรรมของอาคารหลังนี้ได้รับอิทธิพลจากบ้านยุคกลางของยุโรป ผสมกับเรือนพื้นถิ่นแบบบังกะโลของเอเชีย ในช่วงระยะเวลาที่ผ่านมา อาคารหลังนี้ได้ถูกดัดแปลงเป็นสำนักงานทนายความ คลินิกแพทย์ บริษัทท่ารถเมล์ และต่อมาถูกทิ้งร้างไว้นานหลายปี จนมีสภาพทรุดโทรม แต่ยังคงรักษาลักษณะทางสถาปัตยกรรมที่มีคุณค่าเอาไว้ได้

ต่อมาในปี พ.ศ. 2546 คุณวศินบุรี สุพานิชวรภาชน์ และคุณพ่อ ซึ่งเป็นเจ้าของโรงงานโอ่งมังกร เถ้า ฮง ไถ่ จังหวัดราชบุรี ได้ซื้ออาคารนี้จากเจ้าของเดิม เพื่อใช้ทำเป็นหอศิลป์ร่วมสมัยแห่งแรกของจังหวัดราชบุรี โดยจะใช้เป็นสถานที่สำหรับให้ความรู้ทางด้านศิลปะแก่ชุมชน และเป็นที่แสดงงานของศิลปินไทยและต่างชาติ โดยสถาปนิก และทีมผู้ออกแบบทำการศึกษารายละเอียดในการบูรณะ และปรับเปลี่ยนพื้นที่ใช้สอยของอาคารเดิมให้เป็น “หอศิลป์ร่วมสมัย Tao Hong Tai d Kunst” และได้มีพิธีเปิดใช้อาคารนี้ อย่างเป็นทางการในวันที่ 4 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2554
 

แนวคิดของสถาปนิกผู้บูรณะหอศิลป์ร่วมสมัยแห่งนี้ แสดงให้เห็นถึงความพยายามในการปรับปรุงฟื้นฟูอาคารไม้ที่มีลักษณะทาง สถาปัตยกรรมที่สวยงาม โดยคงรูปแบบดั้งเดิมของอาคารไว้ได้ และสามารถปรับเปลี่ยนการใช้สอยภายในใหม่ โดยไม่ต้องมีการเปลี่ยนแปลงของโครงสร้างมากนัก ถือว่าเป็นการช่วยรักษามรดกทางประวัติศาสตร์ และสถาปัตยกรรมที่มีคุณค่าของเมืองราชบุรี ในการบูรณะ ได้รื้ออาคารเล็ก 2 หลังออก และปรับผังอาคารใหญ่ ต่อเติมเป็นรูปตัวแอล (L) โดยส่วนต่อเติมใหม่ เปลี่ยนให้เป็นอาคารสูง 3 ชั้น ที่เกิดจากการยกอาคารไม้ 2 ชั้นเดิม ให้สูงจากพื้นถนนประมาณ 2 เมตร พื้นที่ใช้สอยชั้นที่ 1 ประกอบด้วยส่วนจัดแสดงงาน ห้องเตรียมอาหาร และห้องพักผู้ดูแลอาคาร ชั้นที่ 2 ประกอบด้วยห้องจัดแสดงงาน ส่วนขายเครื่องดื่มและของที่ระลึก และห้องน้ำ ชั้นที่ 3 ประกอบด้วยห้องจัดกิจกรรม ห้องพักและห้องน้ำสำหรับศิลปิน ด้านหน้าอาคารมีบันไดคอนกรีตขึ้นมาที่ชั้น 2 พื้นที่ระหว่างอาคารไม้ 2 ชั้นเดิม และส่วนต่อเติมด้านหน้าเป็นสวน ประตู และหน้าต่างบานเกล็ดไม้ ส่วนต่อเติมใหม่เป็นแบบร่วมสมัย เพื่อให้เกิดความผสมผสานระหว่างความมีคุณค่าของอาคารเดิมกับอาคารใหม่
 

ข้อมูลจาก: http://www.facebook.com/THT.dKunst[accessed 20110624]