วัดจันทน์กะพ้อ สันนิษฐานว่าสร้างขึ้นในสมัยรัชกาลที่ 2 โดยชาวมอญที่อพยพเข้ามาตั้งถิ่นฐานในอำเภอสามโคก ปทุมธานี แต่เดิมตั้งชื่อเป็นภาษามอญว่า “วัดโกว๊ะ” แปลว่า “ต้นจันทน์กะพ้อ” เพราะบริเวณดังกล่าวมีต้นจันทน์กะพ้อขึ้นอยู่มาก ซึ่งชาวมอญถือว่าเป็นไม้มงคลเหมือนต้นราชพฤกษ์ พระอุโบสถเป็นที่ประดิษฐานพระประธานปางมารวิชัย ศิลปะอยุธยา ภายในมีจิตรกรรมฝาผนังด้านหลังพระประธานเขียนในราวปีพ.ศ. 2536 อาทิเช่น เครื่องปั้นดินเผา เครื่องลายคราม เครื่องใช้โลหะ เครื่องแก้ว เครื่องไม้ รวมทั้งหนังสือโบราณ ใบลาน สมุดข่อย ทั้งภาษาบาลี ภาษามอญ และภาษาไทย