| ตัวอย่าง | ปรากฏใน | ด/บ | จังหวัด | ผู้ให้ความหมาย |
|---|---|---|---|---|
|
โอยฺ วฺระ ทกฺษิณา นุ ทฺรวฺย ทํเนปฺร คิ วฺระ ถฺนึ โผงฺ มุกุฏ กุณฺฑล เกยุร กตก มุกุตเวนิ . วฺระ รูปยปีถา วฺระ สุวรฺณฺณกลศ . วฺระ เหมโทลา ตฺริศิร โผงฺ เนะ สฺยงฺ ติ โอยฺ นุ โภค นุ คิ . โอยฺ รตฺน มาสฺ ปฺรากฺ ทฺรวฺยคณ โผงฺ อฺวลฺ . วฺระ โค สหสฺร . ตมฺรฺย ศตทฺวฺยฺ. อฺเสะ เอกศต อชมหิษ ศต โอยฺ ทาส ทาสี สหสฺร (ทั้งยังพระราชทานทรัพย์และเครื่องประดับเป็นจำนวนมาก เป็นค่าธรรมบูชายัญ เช่น มงกุฎ ตุ้มหู กำไล ผ้าผูกมือ แก้วมุกดา ตั่งทอง คณโฑทองคำ แซ่ เสลี่ยงปิดทอง เพชรพลอย ทองคำ เงิน ทรัพย์สมบัติอีกมาก โค 1,000 ตัว ช้าง 200 ตัว ม้า 100 ตัว แพะตัวเมียและกระบือ 100 ตัว ทาสชายหญิง 1,000) |
จารึกสด๊กก๊อกธม 2 | 4/69 | สระแก้ว | พจนานุกรมไทย ฉบับราชบัณฑิตยสถาน พ.ศ. 2542 |
|
รตฺน วานฺ วตฺ ขฺลาสฺ ปฺรติคฺรห ตมฺรฺย เอฺสะ ทงฺ ชุํสายฺ สิตจฺฉตฺตฺร ปทิคะทฺละ กุนฺติกา กทาห ทฺละ...อสํขฺยา (...(ถวาย) รัตนะ พาน ถ้วย กระโถน ช้าง ม้า ธง ชุมสาย ฉัตร (ร่มขาว) คนโท... กุนติกา หม้อ กระทะ... มีจำนวนนับไม่หมด) |
จารึกปราสาทหินพระวิหาร 2 | 2/3 | ศรีสะเกษ | พจนานุกรมไทย ฉบับราชบัณฑิตยสถาน พ.ศ. 2542 |
