มาตราหนึ่งบุคคลผู้ใดพิบัติในอาชญา ผิดขุนนาย. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . ก็ให้หาผู้นั้นประสิทธิอาชญา . . . . . 

บพิตรเจ้าตนเป็นภูมิปาลปลงประสิทธิอาชญา ไว้ฉันนี้ บุคคลผู้ใดพิบัติ ในพระราชอาชญาแลผิดขุนนายตัวแสนเข้า

มาในเขตมุจลินทอารามที่นี้ แม้นปาทะหนึ่งเข้า ปาทะหนึ่งอยู่นอกก็ดี ให้อภัยชีวิตแก่บุคคลผู้นั้นผิดควรว่าควรผูกควรตี อย่าผูกอย่าตี อย่าว่าเท่าให้มีข้าวตอกดอกไม้ เผิง เทียนคารวะแก่แก้วทั้ง 3 แล้วให้เอาออกมาพิจารณาตามคองเมือง