เอกสารโบราณในประเทศไทย

CMRU-CT-11-B-121วินัยปิฏกะ

CMRU-CM-6-A-085-11วินัยปิฏกะ

CMRU-CM-06-A-047-4วินัยปิฏกะ

CMRU-CT-01-A-0003วินัยปิฏกะ

SAC001-008วินัยมะหาวา ปาฬิ นิสสยะ

ศักราช จ.ศ. 1195 (พ.ศ. 2376) เดือนอ้าย ขึ้น 10 ค่ำ วันพฤหัสบดี สภาพเอกสาร มีมีผ้าห่อและไม้ประกับ ฉบับปิดทองล่องชาด รหัสเอกสารเดิม อักษรพม่า 9 ที่มาของเอกสาร ดร.อนาโตล เป็ลติเยร์ มอบให้

CMRU-CM-06-A-035-3วินัยรอม

NPT008-016วินัยสงฆ์

CMRU-CT-11-B-135วิบากรอมจิต

CMRU-CT-11-B-105วิบากรอมจิต

CMRU-CT-01-A-0009วิบากเวสสันตระ

CMRU-CM-06-A-077-1วิภังคสูตต์ (ผูก 2)

CMRU-CM-06-A-050-6วิภังคสูตต์ (ผูก 2)

CMRU-CT-11-B-160วิภังคสูตต์

CMRU-CM-06-A-071-4วิภังคสูตต์

CMRU-CM-06-A-078-1วิภังคสูตต์

CMRU-CM-06-A-047-5วิภังคสูตต์

SAC001-034วิภังคะ ปาฬิ นิสสยะ

มหาวิภังค์ หรือ ภิกขุวิภังค์ ว่าด้วยสิกขาบทในปาฏิโมกข์ (ศีล 227 ข้อ) ฝ่ายภิกษุสงฆ์ ซึ่งเแปลยกศํพท์ภาษาบาลีเป็นภาษาพม่า ศักราช จ.ศ. 1225 (พ.ศ. 2406) เดือน 12 แรม 14 ค่ำ วันอาทิตย์ สภาพของเอกสาร มีไม้ประกับ, ฉบับปิดทองล่องชาด มีลวดลายบนไม้ประกับอันเดียว ที่มาเอกสาร ดร.อนาโตล เป็ลติเยร์มอบให้ รหัสเอกสารเดิม อักษรพม่า 36 บันทึกอื่น ๆ เอกสารไม่เคยใช้งานตั้งแต่ทำเสร็จ ลานติดกัน ต้องแกะลานออกจากกัน

CMRU-CT-11-B-398วิภังค์

SAC001-033-001วิสุทธิมัคค์ นิสสยะ เล่ม 1

วิสุทธิมรรค ปกรณ์พิเศษอธิบายศีล สมาธิ ปัญญา ตามแนววิสุทธิ 7 พระพุทธโฆษาจารย์ พระอรรถกถาจารย์ชาวอินเดียเป็นผู้แต่งที่มหาวิหารในเกาะลังกา; - พระพุทธโฆษาจารย์ผู้นี้เป็นบุตรพราหมณ์ เกิดที่หมู่บ้านแห่งหนึ่งใกล้พุทธคยา อันเป็นสถานที่ตรัสรู้ของพระพุทธเจ้า ในแคว้นมคธ เมื่อประมาณ พ.ศ. 956 เรียนจบไตรเพทมีความเชี่ยวชาญมาก - ต่อมาพบกับพระเรวตเถระ ได้โต้ตอบปัญหากัน สู้พระเรวตเถระไม่ได้ จึงขอบวชเพื่อเรียนพุทธวจนะ มีความสามารถมาก ได้รจนาคัมภีร์ญาโณทัย เป็นต้น พระเรวตเถระจึงแนะนำให้ไปเกาะลังกา เพื่อแปลอรรถกถาสิงหฬ กลับเป็นภาษามคธ ท่านเดินทางไปที่มหาวิหาร เกาะลังกา เมื่อขออนุญาตแปลคัมภีร์ ถูกพระเถระแห่งมหาวิหารให้คาถามา 2 บท เพื่อแต่งทดสอบความรู้ - พระพุทธโฆษาจารย์จึงแต่งคำอธิบายคาถาทั้งสองนั้นขึ้นเป็นคัมภีร์วิสุทธิมรรค จากนั้นก็ได้รับอนุญาตให้ทำงาน แปลอรรถกถาได้ตามประสงค์ เมื่อทำงานเสร็จสิ้นแล้ว ท่านก็เดินทางกลับสู่ชมพูทวีป - พระพุทธโฆษาจารย์เป็นพระอรรถกถาจารย์ผู้ยิ่งใหญ่ที่สุด มีผลงานมากที่สุด ซึ่งแปลยกศัพท์ภาษาบาลีเป็นภาษาพม่า เล่ม 1 (ก – จาะ) ศักราช จ.ศ.1135 (พ.ศ. 2316) เดือน 3 แรม 1 ค่ำ วันพฤหัสบดี สภาพของเอกสาร มีไม้ประกับ, ฉบับปิดทองล่องชาด ที่มาเอกสาร ดร.อนาโตล เป็ลติเยร์มอบให้ รหัสเอกสารเดิม อักษรพม่า 35 บันทึกอื่น ๆ ฉลากเดิมระบุ “ใบลานเปล่าจำนวน 15 ใบ รวมทั้งหมด 219 ใบ”

SAC001-033-002วิสุทธิมัคค์ นิสสยะ เล่ม 2

วิสุทธิมรรค ปกรณ์พิเศษอธิบายศีล สมาธิ ปัญญา ตามแนววิสุทธิ 7 พระพุทธโฆษาจารย์ พระอรรถกถาจารย์ชาวอินเดียเป็นผู้แต่งที่มหาวิหารในเกาะลังกา; - พระพุทธโฆษาจารย์ผู้นี้เป็นบุตรพราหมณ์ เกิดที่หมู่บ้านแห่งหนึ่งใกล้พุทธคยา อันเป็นสถานที่ตรัสรู้ของพระพุทธเจ้า ในแคว้นมคธ เมื่อประมาณ พ.ศ. 956 เรียนจบไตรเพทมีความเชี่ยวชาญมาก - ต่อมาพบกับพระเรวตเถระ ได้โต้ตอบปัญหากัน สู้พระเรวตเถระไม่ได้ จึงขอบวชเพื่อเรียนพุทธวจนะ มีความสามารถมาก ได้รจนาคัมภีร์ญาโณทัย เป็นต้น พระเรวตเถระจึงแนะนำให้ไปเกาะลังกา เพื่อแปลอรรถกถาสิงหฬ กลับเป็นภาษามคธ ท่านเดินทางไปที่มหาวิหาร เกาะลังกา เมื่อขออนุญาตแปลคัมภีร์ ถูกพระเถระแห่งมหาวิหารให้คาถามา 2 บท เพื่อแต่งทดสอบความรู้ - พระพุทธโฆษาจารย์จึงแต่งคำอธิบายคาถาทั้งสองนั้นขึ้นเป็นคัมภีร์วิสุทธิมรรค จากนั้นก็ได้รับอนุญาตให้ทำงาน แปลอรรถกถาได้ตามประสงค์ เมื่อทำงานเสร็จสิ้นแล้ว ท่านก็เดินทางกลับสู่ชมพูทวีป - พระพุทธโฆษาจารย์เป็นพระอรรถกถาจารย์ผู้ยิ่งใหญ่ที่สุด มีผลงานมากที่สุด ซึ่งแปลยกศัพท์ภาษาบาลีเป็นภาษาพม่า เล่ม 2 (ฉ – ฐาะ) ศักราช จ.ศ.1135 (พ.ศ. 2316) เดือน 3 แรม 1 ค่ำ วันพฤหัสบดี สภาพของเอกสาร มีไม้ประกับ, ฉบับปิดทองล่องชาด ที่มาเอกสาร ดร.อนาโตล เป็ลติเยร์มอบให้ รหัสเอกสารเดิม อักษรพม่า 35 บันทึกอื่น ๆ ฉลากเดิมระบุ “ใบลานเปล่าจำนวน 15 ใบ รวมทั้งหมด 219 ใบ”

SAC001-033-003วิสุทธิมัคค์ นิสสยะ เล่ม 3

วิสุทธิมรรค ปกรณ์พิเศษอธิบายศีล สมาธิ ปัญญา ตามแนววิสุทธิ 7 พระพุทธโฆษาจารย์ พระอรรถกถาจารย์ชาวอินเดียเป็นผู้แต่งที่มหาวิหารในเกาะลังกา; - พระพุทธโฆษาจารย์ผู้นี้เป็นบุตรพราหมณ์ เกิดที่หมู่บ้านแห่งหนึ่งใกล้พุทธคยา อันเป็นสถานที่ตรัสรู้ของพระพุทธเจ้า ในแคว้นมคธ เมื่อประมาณ พ.ศ. 956 เรียนจบไตรเพทมีความเชี่ยวชาญมาก - ต่อมาพบกับพระเรวตเถระ ได้โต้ตอบปัญหากัน สู้พระเรวตเถระไม่ได้ จึงขอบวชเพื่อเรียนพุทธวจนะ มีความสามารถมาก ได้รจนาคัมภีร์ญาโณทัย เป็นต้น พระเรวตเถระจึงแนะนำให้ไปเกาะลังกา เพื่อแปลอรรถกถาสิงหฬ กลับเป็นภาษามคธ ท่านเดินทางไปที่มหาวิหาร เกาะลังกา เมื่อขออนุญาตแปลคัมภีร์ ถูกพระเถระแห่งมหาวิหารให้คาถามา 2 บท เพื่อแต่งทดสอบความรู้ - พระพุทธโฆษาจารย์จึงแต่งคำอธิบายคาถาทั้งสองนั้นขึ้นเป็นคัมภีร์วิสุทธิมรรค จากนั้นก็ได้รับอนุญาตให้ทำงาน แปลอรรถกถาได้ตามประสงค์ เมื่อทำงานเสร็จสิ้นแล้ว ท่านก็เดินทางกลับสู่ชมพูทวีป - พระพุทธโฆษาจารย์เป็นพระอรรถกถาจารย์ผู้ยิ่งใหญ่ที่สุด มีผลงานมากที่สุด ซึ่งแปลยกศัพท์ภาษาบาลีเป็นภาษาพม่า เล่ม 3 (ฑ – ทาะ) ศักราช จ.ศ.1135 (พ.ศ. 2316) เดือน 3 แรม 1 ค่ำ วันพฤหัสบดี สภาพของเอกสาร มีไม้ประกับ, ฉบับปิดทองล่องชาด ที่มาเอกสาร ดร.อนาโตล เป็ลติเยร์มอบให้ รหัสเอกสารเดิม อักษรพม่า 35 บันทึกอื่น ๆ ฉลากเดิมระบุ “ใบลานเปล่าจำนวน 15 ใบ รวมทั้งหมด 219 ใบ”

SAC001-033-004วิสุทธิมัคค์ นิสสยะ เล่ม 4

วิสุทธิมรรค ปกรณ์พิเศษอธิบายศีล สมาธิ ปัญญา ตามแนววิสุทธิ 7 พระพุทธโฆษาจารย์ พระอรรถกถาจารย์ชาวอินเดียเป็นผู้แต่งที่มหาวิหารในเกาะลังกา; - พระพุทธโฆษาจารย์ผู้นี้เป็นบุตรพราหมณ์ เกิดที่หมู่บ้านแห่งหนึ่งใกล้พุทธคยา อันเป็นสถานที่ตรัสรู้ของพระพุทธเจ้า ในแคว้นมคธ เมื่อประมาณ พ.ศ. 956 เรียนจบไตรเพทมีความเชี่ยวชาญมาก - ต่อมาพบกับพระเรวตเถระ ได้โต้ตอบปัญหากัน สู้พระเรวตเถระไม่ได้ จึงขอบวชเพื่อเรียนพุทธวจนะ มีความสามารถมาก ได้รจนาคัมภีร์ญาโณทัย เป็นต้น พระเรวตเถระจึงแนะนำให้ไปเกาะลังกา เพื่อแปลอรรถกถาสิงหฬ กลับเป็นภาษามคธ ท่านเดินทางไปที่มหาวิหาร เกาะลังกา เมื่อขออนุญาตแปลคัมภีร์ ถูกพระเถระแห่งมหาวิหารให้คาถามา 2 บท เพื่อแต่งทดสอบความรู้ - พระพุทธโฆษาจารย์จึงแต่งคำอธิบายคาถาทั้งสองนั้นขึ้นเป็นคัมภีร์วิสุทธิมรรค จากนั้นก็ได้รับอนุญาตให้ทำงาน แปลอรรถกถาได้ตามประสงค์ เมื่อทำงานเสร็จสิ้นแล้ว ท่านก็เดินทางกลับสู่ชมพูทวีป - พระพุทธโฆษาจารย์เป็นพระอรรถกถาจารย์ผู้ยิ่งใหญ่ที่สุด มีผลงานมากที่สุด ซึ่งแปลยกศัพท์ภาษาบาลีเป็นภาษาพม่า เล่ม 4 (ธ – มาะ) ศักราช จ.ศ.1135 (พ.ศ. 2316) เดือน 3 แรม 1 ค่ำ วันพฤหัสบดี สภาพของเอกสาร มีไม้ประกับ, ฉบับปิดทองล่องชาด ที่มาเอกสาร ดร.อนาโตล เป็ลติเยร์มอบให้ รหัสเอกสารเดิม อักษรพม่า 35 บันทึกอื่น ๆ ฉลากเดิมระบุ “ใบลานเปล่าจำนวน 15 ใบ รวมทั้งหมด 219 ใบ”

SAC001-001วิสุทธิมัคค์ อัฏฐกะถา ปาลิ

คัมภีร์วิสุทธิมรรค เป็นคัมภีร์สำคัญคัมภีร์หนึ่ง ในพุทธศาสนานิกายเถรวาท ซึ่งได้รับการจัดลำดับความสำคัญเทียบเท่าชั้นอรรถกถา รจนาขึ้นโดยพระพุทธโฆสเถระ(พระพุทธโฆษาจารย์) ชาวอินเดีย เมื่อ พ.ศ.956 ที่ประเทศศรีลังกา ถือเป็นพระไตรปิฏกฉบับย่อ กล่าวคือสรุปความจากพระวินัยปิฏก พระสุตตันตปิฏก และพระอภิธรรม อันได้แก่ไตรสิกขา ประกอบด้วยศีล สมาธิ และปัญญา ศักราช จ.ศ. 1230 (พ.ศ. 2411) เดือน 3 แรม 1 ค่ำ สภาพของเอกสาร มีผ้าห่อ มีไม้ประกับ ลงรักทาชาด มีรอยการตัดขอบลาน สายผ้ามัดลวดลายอักษรพม่า รหัสเอกสารเดิม อักษรพม่า 1 ที่มาเอกสาร ดร.อนาโตล เป็ลติเยร์มอบให้

RBR004-105วิสุทธิยา

RBR004-064วิสุทธิยา

CMRU-CM-06-A-043-7วิสุทธิยา

RBR004-033วิสุทิยา

NPH001-071เวนข้าวสาก (สลาก) เบิกเคราะห์

ชื่อคัมภีร์ เวนข้าวสาก (สลาก) เบิกเคราะห์ หนังสือทานมาน หนังสือโตง หนังสือทาวันนาสังโกด อักษรธรรมอีสาน 3 หน้า จากนั้นเป็นอักษรไทยน้อย ทะเบียนของหอจดหมายเหตุสาธารณสุขแห่งชาติ คือ (23) สบ. 23.1.4/71 นายทองอ่อน สิทธิไกรพงษ์ได้มอบให้หอจดหมายเหตุสาธารณสุขแห่งชาติเก็บรักษา หมายเหตุ ใบลานมีหลายขนาด น่าจะมาจากคนละผูก

RBR004-247เวรสันติเทศนา

RBR003-235เวสสันดรนกเค้า ผูก 2

RBR_003_234-235 รวมกันอยู่ใน “เลขที่ 24 เวสสันตรนกเค้า อักษรธรรมล้านนา ภาษาบาลี-ไทยล้านนา ฉบับล่องชาด 5 ผูก” พบเพียง 2 ผูก หน้าทับต้น ระบุ “หน้าต้นเวสสันตรนกเค้าผูก ๒ มี ๓ ผูก” / เขียนอักษรไทยด้วยปากกาลูกลื่นสีน้ำเงิน “เวสันตะระนกเก้า ผูก ๒” และ “สกุณาชาดก” ท้ายลาน ระบุ “ทุปฺปญา นิฏฺฐิตํ กิริยาอันกล่าวยัง ทุปปัญญาชาฏก อันมาในเวสสันตรสกุณาชาดก ก็สมเร็จเสด็จแล้วบอระมวลควรกาลเท่านี้ก่อนแล” มีรอยแก้ไขด้วยปากกาลูกลื่นสีแดง

RBR003-234เวสสันดรนกเค้า ผูกต้น

RBR_003_234-235 รวมกันอยู่ใน “เลขที่ 24 เวสสันตรนกเค้า อักษรธรรมล้านนา ภาษาบาลี-ไทยล้านนา ฉบับล่องชาด 5 ผูก” พบเพียง 2 ผูก หน้าทับต้น ระบุ “๏หน้าทับเค้าเวสสันตรนกเค้า ผูกต้น มี ๓ ผูก กับกัน” / เขียนอักษรไทยด้วยปากกาลูกลื่นสีน้ำเงิน “เวสันตระนกเค้าผูก ๑” และสีแดง “มี ๓ ผูกกับกัน ฯ ฯ ะ๛ ขอส่วนบุญไปเถิงคู่คนเผ่าพงศ์วงศ์สร้าง ผู้เขียน จันทะสอน ญาติโยมครูบาอาจารย์ ฯ ฯ ะ๛” / เขียนอักษรไทยด้วยดินสอดำ “หนังสือธัมะวัฒ” หน้าหลัง เขียนอักษรไทยด้วยปากกาเมจิกสีน้ำเงิน “ของข้าวันหัวแตก ใข่ตัก ใข่จะเอาไป ยังอ่านบ่อจบเตื่อ” ท้ายลาน ระบุ “กุณฑริกาแก้ปัญหา นิฏฺฐิตา กล่าวยังกุณฑริกาปัญหา ก็สมเร็จเสด็จแล้วเท่านี้ก่อนแล ฯ ฯะะ๛ สมเร็จเสร็จก่อนจังหัน ฯฯ แต่เช้า” มีรอยแก้ไขด้วยปากกาลูกลื่นสีน้ำเงินและสีแดง

CMRU-LPH-02A-007-1เวสสันตรชาดก (บาลี)