โพสต์เมื่อวันที่ 18 ส.ค. 2559 11:26:06 ( อัพเดทเมื่อวันที่ 5 มี.ค. 2566 22:08:39 )
ชื่อจารึก |
จารึกตำรายาวัดพระเชตุพนวิมลมังคลาราม (ว่าด้วยสรรพยาขี้ผึ้งน้ำมัน แผ่นที่ 7 ยาน้ำมันฝีเปื่อยพัง ยาน้ำมันแก้ฝีในคอ ยาขี้ผึ้งเกลื่อนฝี ขี้ผึ้งกัด) |
อักษรที่มีในจารึก |
ไทยธนบุรี-รัตนโกสินทร์, ขอมธนบุรี-รัตนโกสินทร์ |
ศักราช |
ไม่ปรากฏศักราช |
ภาษา |
บาลี, ไทย |
ด้าน/บรรทัด |
จำนวน 1 ด้าน (ไม่ทราบจำนวนบรรทัด) |
วัตถุจารึก |
หิน |
ลักษณะวัตถุ |
แผ่นหินรูปวงรี |
ปีที่พบจารึก |
ไม่ปรากฏหลักฐาน |
สถานที่พบ |
วัดพระเชตุพนวิมลมังคลารามฯ แขวงพระบรมมหาราชวัง เขตพระนคร กรุงเทพมหานคร |
ผู้พบ |
ไม่ปรากฏหลักฐาน |
ปัจจุบันอยู่ที่ |
วัดพระเชตุพนวิมลมังคลารามฯ แขวงพระบรมมหาราชวัง เขตพระนคร กรุงเทพมหานคร |
พิมพ์เผยแพร่ |
1) ตำรายา ศิลาจารึกวัดพระเชตุพนวิมลมังคลาราม (วัดโพธิ์) พระนคร (พระนคร : โรงเรียนแพทย์แผนโบราณ, 251-2526), 253-254. |
ประวัติ |
พระบาทสมเด็จพระนั่งเกล้าเจ้าอยู่หัว โปรดให้พระยาบำเรอราชแพทยา นำตำรายามาจารึกบนแผ่นหินแล้วติดไว้ตามศาลารายหลังต่างๆ ดังปรากฏหลักฐานในโคลงดั้นเรื่องปฏิสังขรณ์วัดพระเชตุพนของสมเด็จพระมหาสมณเจ้า กรมพระปรมานุชิตชิโนรส ความตอนหนึ่งว่า |
เนื้อหาโดยสังเขป |
กล่าวถึง ‘ยาขี้ผึ้งน้ำมัน’ ขนานต่างๆ สำหรับรักษาแผล ได้แก่ ยาน้ำมันฝีเปื่อยพัง ยาน้ำมันแก้ฝีในคอ ยาขี้ผึ้งเกลื่อนฝี และขี้ผึ้งกัด |
ผู้สร้าง |
พระบาทสมเด็จพระนั่งเกล้าเจ้าอยู่หัว (รัชกาลที่ 3) |
การกำหนดอายุ |
กำหนดอายุจากประวัติการปฏิสังขรณ์วัดพระเชตุพนฯ ในรัชกาลพระบาทสมเด็จพระนั่งเกล้าเจ้าอยู่หัว (รัชกาลที่ 3) ซึ่งมีหลักฐานปรากฏอยู่ในจดหมายเหตุเรื่องการปฏิสังขรณ์วัดพระเชตุพน (ถอดจากโคลงดั้นพระนิพนธ์กรมสมเด็จพระปรมานุชิตชิโนรส) |
ข้อมูลอ้างอิง |
เรียบเรียงข้อมูลโดย : พันธุ์ทิพย์ ธีระเนตร, โครงการฐานข้อมูลจารึกในประเทศไทย, ศมส., 2554, จาก : |