เอกสารโบราณในประเทศไทย

CMRU-CM-06-A-082-6พุทธจารีต

CMRU-CM-06-A-071-2พุทธจารีต

CMRU-CT-11-B-220พุทธชาติ

RBR003-318พุทธตำนาน

หน้าต้น ระบุ “หน้าทับเค้า พุทธตำนาน” ท้ายลาน ระบุ “กล่าวห้องยังคำสอนแห่งพระยาอินทร์เจ้าฟ้าบอกไว้แก่คนทั้งหลายก็[บัง]คมเร็จเสด็จบรมวลควรกาลเท่านี้ก่อนแล วันพุธ เขียนตัวบ่ดีสักน้อย ขอกุศลนาบุญ”

RBR003-338พุทธตำนาน

RBR_003_338 อยู่ใน “เลขที่ ๑๔๑ ตำนานพญาอินทร์, พระแก้วดอนเต้า, พญาจิตราช อักษรธรรมล้านนา ภาษาบาลี-ไทยล้านนา ฉบับทองทึบ, ล่องชาด, ลานดิบ ๙ ผูก” หน้าต้น ระบุ “พุทธตำนาน หนังสือวัดท่งต้นตาล” / เขียนอักษรไทย ด้วยปากกาลูกลื่นสีแดง “พุทธตำนาน” และสีน้ำเงิน “เขียนเมื่อ พ.ศ.๒๔๔๙” ท้ายลาน ระบุ “ก็บังคมสมเร็จเสด็จบรมวลควรแก่กาลเท่านี้ก่อนแล ๛ เสด็จแล้วเดือน ๗ ขึ้น ๓ ค่ำ พร่ำว่าได้วัน ๖ จุลศักราชได้ ๒ พัน ๔๐๐ ๔ สิบ ๙ พระวัสสา ตนข้าน้อยผู้ชื่อว่า รัสสภิกขุ อาริยะพุทธะอัตติ เขียนบ่งามสักหยาด เหมือนปูยาดคันนา ข้าขออย่านินทาขวัญข้าจิ่มเทอะ นิพฺพาน ปจฺจโย โหตุ ๛” หน้าปลาย “หนังสือตำนานพระยาอินทา หนานภิว สร้างไว้ค้ำชูศาสนาพระโคตมเจ้านี้ ข้า [ขอ] สุข ๓ ประการ มีนิพพานเจ้าเป็นยอดเขาะขอดเสี้ยงทุกอันแด่เทอะ”

RBR003-340พุทธตำนาน

หน้าต้น ด้านหลัง ระบุ “กาส” ลานแรก หัวลาน ระบุ “พุทธตำนานแล ฯฯ:๛” ท้ายลาน ระบุ “พุทธตำนาน นิฏฺฐิตํ กริยาอันกล่าวยัง ๚ พุทธตำนานปริเฉทคำสอนอันเป็นเขตคำสอนก็แล้วเท่านี้ก่อนแล ฯฯ”

RBR003-337พุทธตำนาน

RBR_003_337 อยู่ใน “เลขที่ ๑๔๑ ตำนานพญาอินทร์, พระแก้วดอนเต้า, พญาจิตราช อักษรธรรมล้านนา ภาษาบาลี-ไทยล้านนา ฉบับทองทึบ, ล่องชาด, ลานดิบ ๙ ผูก” ท้ายลาน ระบุ “สมเร็จเสด็จบรมวลกาลควรเท่านี้ก่อนแล ๛ เขียนเดือน ๗ แล้วเดือนแปด ขึ้น ๑๕ ค่ำ ซ้ำใช้ปลาย่างไปนอนกับแมว ซ้ำใช้ลูกไก่นอนกับแหลว ซ้ำใช้แมวไปนอนกับหมา ใช้ลูกกาไปนอนกับไก่ ใช้หน่อไม้ไปนอนในในหม้อ ใช้ปลาก่อไปนอนในเขียง เขียงครัวปลา ใช้อีหล้าไปนอนในเรือน ใช้เดือนไปนอนกับตาวัน ใช้มดแดงคันไฟนอนในหม้อตาล ฯ๏ฯ” จบแต่เท่านี้แล ๚ นายเหย หน้าต้น หน้าปลาย ระบุ “หน้าทับเค้า พุทธตำนาน ข้อยเขียนบ่ช่างสักหน้อย ปัน (ปาน) หนึ่งปูยาดคันนา ปัน (ปาน) หนึ่งปลาบ้วนอยู่ในน้ำเป็นพวกเป็นฝูงแลนายเหย ภิกขุแก้วปางเมื่ออยู่วัดดอนแจงแลนายเหย ข้าเขียนบ่ดีสักน้อย ข้าขอกุศลไปไปรอดฮอดพ่อฮอดแม่ ข้าจิ่มตัวข้าจิ่มเนอ”

RBR003-336พุทธตำนาน

RBR_003_336 อยู่ใน “เลขที่ ๑๔๑ ตำนานพญาอินทร์, พระแก้วดอนเต้า, พญาจิตราช อักษรธรรมล้านนา ภาษาบาลี-ไทยล้านนา ฉบับทองทึบ, ล่องชาด, ลานดิบ ๙ ผูก” หน้าต้น ระบุ “หน้าทับ พุทธตำนานแลนายเหย บ่านาค น้องพี่อร อ้ายน้อยยอด” หน้ารอง หน้าต้น ระบุ “หน้าทับเค้า พุทธตำนานเหย” / หน้าหลัง เขียนอักษรไทย ด้วยปากกาลูกลื่นสีน้ำเงิน “ตำนานพญาอินทร์” ท้ายลาน ระบุ “เสด็จแล้ววันศุกร์ แรม ๑๔ ค่ำ เดือน ๑๑ แรม ๒ ค่ำ วันศุกร์ ข้าเขียนพุทธตำนานนี้ ข้าขอส่วนกุศลนาบุญอันี้ไปรอดไปเถิงพ่อแม่พี่น้องวงศาทั้งมวลนั้นเทอะ ธุวํ ธุวํ แก่ข้าเทอะ ข้าขอพระปัญญามาปันหื้อข้าพร่องแด่เทอะ หน้าทับเค้าพุทธตำ[นาน]แล เขียนตัวบ่ดีไปด่าข้าเนอ อยากใคร่ได้บุญเต็มทีแลนายเฮย ข้อยรัสสภิกขุ อิ ดอนซาด ปางเมื่ออยู่วัดดอนแจงแลนายเหย ๑ ๒ ๓ ๔ ๕ ๖ ๗ ๘ ๙ ๑๐”

RBR003-113พุทธตำนาน

หน้าทับเค้าระบุ “ฯı เขียนยามเมื่ออุปสมบทอยู่วัดดอนแจง ฯ ฯı หน้าทับเค้าพุทธตำนานแลท่านเหย ฯ๛๛ฯ ฯı ตัวบ่ดีสักน้อยเหมือนปูน้อยยาดหัวคันนา ฯ”, “เป็นที่ระลึก” และ “๛ฯ[กลับด้านซ้ายขวา] ครั้นว่าตายไปตกที่ร้ายขอหื้อ ฯı๛ ๛ฯ[กลับด้านซ้ายขวา] ยกย้ายขึ้นสู่ที่สูงแด่เทอะฯ๛” ท้ายลานระบุ “จบราทธนาเทศน์เท่านี้ก่อนแลท่านทั้งหลายเหย ฯı๛” หน้าทับปลายระบุ “หน้าปลายพุทธตำนานแลท่านเหยนายเหย ฯı๛ พระเวียนเขียนยามเมื่ออยู่วัดดอนแจงนี้แล ฯı๛”, “เป็นเป็นที่พระระลึก” และ “เสด็จแล้ววันจันทร์ เดือนยี่ ขึ้น ๗ ค่ำ ๓ โมงเช้า ฯı ปีวอก พระพุทธศักราชได้ ๒๔๖๗ ฯı๛”

RBR003-114พุทธตำนาน

ลานแรกด้านซ้ายมือ “หน้าต้นหนังสือพุทธตำนานแลนายเหย ๚” ท้ายลานระบุ “พุทธตำนาน นิฏฺฐิตํ กิริยาอันกล่าวยังพุทธตำนาน ปพฺพปริเจทน คำสอนอันเป็นเขตคำสอนก็แล้วเท่านี้ก่อนแล // ข้าเขียนจบเมื่อ(นา)ฬิกาตี ๒ โมงคำ เลยยังบ่เคิ่ง อยู่อีก ๑๐ ภินิง แลนายเหย // เมื่อเดือน ๑๒ แรม ๕ ค่ำ วันศุกร์แล // นายเหย ธุวํ ธุวํ ข้าแด่เทอะ // รัสสภิกขุอินทจันโท อยู่บ้านใหม่แลนายเหย //” หน้าทับปลายเป็นรู

RBR003-115พุทธตำนาน

ลานแรก ด้านซ้ายมือ “หนังสือพุทธตำนาน” ท้ายลาน ระบุ “กล่าวห้องยังคำสอนแห่งพระยาอินทาบอกไว้แก่คนทั้งหลายก็บังคมสมเร็จเสด็จแล้วเท่านี้ก่อนแลแล // สเดสดแล้วแลนายเหย จบแล้วแล นิจฺจํ ธุวํ ธุวํ // รัสสภิกขุยอดเขียนแล ยังมีพี่อินหาได้ยังใบลานมาหื้อ ผู้ข้าเขียนตัวบ่ดีสักหน้อยเหมือน ๑ ไก่เขี่ยหัวมองแลนายเหย ข้ายังบ่เคยเขียนสักคำเทื่อแล พระพี่ ทุพี่ ผู้ใดได้เล่าได้เรียน ขีดตกทัดใด นิมนต์ส้ายหื้อจิ่มเนอ เพราะว่ากำลังหัดเขียนแล นิจฺจํ ธุวํ ธุวํ // แล แล แล แล แล แล แล แล แล”

CMRU-CM-06-A-099พุทธนิพพาน

CMRU-CM-06-A-033-3พุทธปเวณี

RBR003-271พุทธวงศ์ ผูก 10

RBR_003_262-276 รวมอยู่ใน “เลขที่ 104 พุทธวงศ์ อักษรธรรมล้านนา ภาษาบาลี-ไทยล้านนา ฉบับทองทึบ 15 ผูก” หน้าต้น ระบุ “๚ หน้าต้น พุทธวงศา ผูกถ้วนสิบ มีอยู่สิบ ๕ ผูกเดียวกันแล ฯะ” / หน้ารอง เขียนอักษรไทยด้วยปากกาลูกลื่น “หนังสือนี้เอามาจากเมืองเหนือ” ท้ายลาน ระบุ “กริยาเทศนาแก้ไขยังพุทธวงศา ผูกถ้วนสิบ ก็แล้ว เท่านี้ก่อนและ ฯ นิพฺพาน ปจฺจยฺโย โหนฺตุ ฯ” หน้าปลาย ระบุ “๏ หน้าปลาย พุทธวงศา ผูกถ้วนสิบแล”

RBR003-272พุทธวงศ์ ผูก 11

RBR_003_262-276 รวมอยู่ใน “เลขที่ 104 พุทธวงศ์ อักษรธรรมล้านนา ภาษาบาลี-ไทยล้านนา ฉบับทองทึบ 15 ผูก” หน้าต้น ระบุ “ฯ หน้าต้น พุทธวงศา ผูกถ้วน ๑๑ แล เจ้าเหย ตัวบ่ละเอียดเต็มทีอย่าแล้ว คล่องแล้ว” ท้ายลาน ระบุ “อิติกสฺสปพุทฺธวงฺสวณฺณนา นิฏฺฐิตา กริยากล่าววรรณนายังวงศาแห่งพระพุทธเจ้าตนชื่อ กัสสป ก็แล้วเท่านี้ก่อนและ ฯ นิพฺพาน ปจฺจยฺโย โหนฺตุ เม นิจฺจํ ดั่งนี้แด่เทอะ บริบูรณ์แล้ว ยาม ๒ ทุ่ม เจ้าข้า อหํ นาม ชื่อว่า สุวรรณปัญญา ตัวข้าแท้ ชื่อว่าผู้ใหญ่คำ บ้านนาโป่ง ต้นม่วง เป็นผู้เขียนหื้อแก่ลุงปู่ใจบ้านดงสระแก้วแล้ว แต่ก่อนอยู่เมืองราทธี เขียนยามปี พ.ศ. ๒๔๖๔ ปีวอก เดือนอ้าย แรม ๓ ค่ำ ว่าได้วันเสาร์ ยามนั้นและ ฯะ๛” หน้าปลาย ระบุ “ฯ หน้าปลาย พุทธวงศา ผูกถ้วนสิบ ๑ แล คล่องแล้ว”

RBR003-273พุทธวงศ์ ผูก 12

RBR_003_262-276 รวมอยู่ใน “เลขที่ 104 พุทธวงศ์ อักษรธรรมล้านนา ภาษาบาลี-ไทยล้านนา ฉบับทองทึบ 15 ผูก” หน้าต้น ระบุ “ฯ หน้าทับเค้า พุทธวงศ์ ผูกถ้วนสิบ ๒ บริบูรณ์แล คล่องแล้ว” ท้ายลาน ระบุ “กริยาเทศนาพุทธวงศ์ ผูกถ้วนสิบ ๒ ก็สมเร็จเสด็จแล้ว เท่านี้ก่อนและ บริบูรณ์แล้ว ยามค่ำแลเจ้าที่ไหว้เหย ฯะ” หน้าปลาย ระบุ “ฯ หน้าปลาย พุทธวงศ์ ผูกถ้วนสิบ ๒ มีอยู่สิบ ๕ กันเท่านี้แล ฯฯ”

RBR003-274พุทธวงศ์ ผูก 13

RBR_003_262-276 รวมอยู่ใน “เลขที่ 104 พุทธวงศ์ อักษรธรรมล้านนา ภาษาบาลี-ไทยล้านนา ฉบับทองทึบ 15 ผูก” หน้าต้น ระบุ “ฯ หน้ารับต้น พุทธวงศ์ ผูกถ้วนสิบ ๓ บริบูรณ์แล คล่องแล้ว” ท้ายลาน ระบุ “กริยาอันกล่าววรรณนาพุทธวงศ์ ผูกถ้วน ๑๓ ก็แล้ว เท่านี้ก่อนและ บริบูรณ์แล้ว ยามบ่าย ๑ โมง ปีระกา เดือน ๕ ขึ้น ๒ ค่ำ ยามนั้นแล นิพฺพาน ปจฺจยฺโย โหนฺตุ เม นิจฺจํ ฯ” หน้าปลาย ระบุ “ฯ หน้ารับปลาย พุทธวงศ์ ผูกถ้วนสิบ ๓ มีอยู่สิบ ๕ ผูกแล ฯ”

RBR003-275พุทธวงศ์ ผูก 14

RBR_003_262-276 รวมอยู่ใน “เลขที่ 104 พุทธวงศ์ อักษรธรรมล้านนา ภาษาบาลี-ไทยล้านนา ฉบับทองทึบ 15 ผูก” หน้าต้น ระบุ “๏ หน้าต้น พุทธวงศ์ ผูกถ้วน ๑๔ บริบูรณ์แล้ว ยาม ๒ ทุ่มพอดีแล คล่องแล้ว” ท้ายลาน ระบุ “กริยาอันกล่าวยัง พุทธวงศ์ ผูกถ้วน ๑๔ ก็สมเร็จเสด็จแล้ว เท่านี้ก่อนและ บริบูรณ์แล้ว ยาม ๒ ทุ่ม เดือน ๕ วันอังคาร ขึ้น ๕ ค่ำ ปีระกา ต่อกันกับจอ ยามนั้นแล ๚ พ.ศ. ๒๔๖๔” หน้าปลาย ระบุ “ฯ หน้าปลาย ผูกถ้วน ๑๔ มีอยู่สิบ ๕ ผูกเท่านี้แล คล่องแล้ว”

RBR003-276พุทธวงศ์ ผูก 15

RBR_003_262-276 รวมอยู่ใน “เลขที่ 104 พุทธวงศ์ อักษรธรรมล้านนา ภาษาบาลี-ไทยล้านนา ฉบับทองทึบ 15 ผูก หน้าต้น ระบุ “หน้าปลาย มหาพุทธวงศ์ ผูก ๑๕ และ เจ้าเหย คล่องแล้ว” หน้ารอง เขียนอักษรธรรมด้วยดินสอ “นิมนต์ท่านดูผูกต้นกับปลาย จำไว้ดี” ท้ายนลาน ระบุ “พุทฺธานุสฺสติกถาสมตฺตา กริยาอันกล่าวจาพุทธานุสสติกรรมฐานอันมีในมหาพุทธวงศปกรณ ก็สมเร็จเสด็จแล้วด้วยประการดั่งกล่าวมานี้แล ฯะ บริบูรณ์แล้ว ยาม ๑ ทุ่ม ปีระกา เดือน ๔ แรม ๖ ค่ำ พร่ำว่าได้วันเสาร์ เจ้าเหย อหํ นาม ชื่อว่า หนานคำ บ้านนาโป่ง หมู่ที่ ๕ ริจนาหื้อปู่ใจ ดงสระแก้ว ยามนั้นแล ะ” หน้าปลาย ระบุ “ฯ หน้าปลาย มหาพุทธวงศ์ ผูก ๑๕ บริบูรณ์ ยาม ๑ ทุ่มแล คล่องแล้ว”

RBR003-262พุทธวงศ์ ผูก 1

RBR_003_262-276 รวมอยู่ใน “เลขที่ 104 พุทธวงศ์ อักษรธรรมล้านนา ภาษาบาลี-ไทยล้านนา ฉบับทองทึบ 15 ผูก” หน้าต้น ระบุ “๚ หน้าต้น พุทธวงศ์ ผูกต้น มี ๑๕ ผูกกับกันแล คล่องแล้ว” (ตัวเอียงไม่ลงหมึก) ท้ายลาน ระบุ “กริยาอันกล่าวพุทธวงศ์ ผูกต้นก็แล้ว เท่านี้ก่อนและ ฯ นิพฺพานํ สุขํ แท้แล” หน้าปลาย ระบุ “๏ หน้าปลาย พุทธวงศ์ ผูก ๑ แล บริบูรณ์แล้ววัน ๔ ยามบ่าย ๒ โมง เดือน ๔ แรม ๑ ค่ำ แล”

RBR003-263พุทธวงศ์ ผูก 2

RBR_003_262-276 รวมอยู่ใน “เลขที่ 104 พุทธวงศ์ อักษรธรรมล้านนา ภาษาบาลี-ไทยล้านนา ฉบับทองทึบ 15 ผูก” หน้าต้น ระบุ “ฯ หน้ารับเค้า พุทธวงศ์ ผูกถ้วน ๒ แล บริบูรณ์แล้วเท่านี้แล คล่องแล้ว” (ตัวเอียงไม่ลงหมึก) / เขียนอักษรไทย ด้วยปากกาลูกลื่นสีน้ำเงิน “พุทธวงส์” ท้ายลาน ระบุ “กริยาอันกล่าวพุทธวงศ์ ผูกถ้วน ๒ ก็แล้ว เท่านี้ก่อนแล ๚ บริบูรณ์แล้ว ยาม ๒ ทุ่มเศษแล” หน้าปลาย ระบุ “๚ หน้ารับปลายพุทธวงศ์ ผูกถ้วน ๒ เจ้าเหย ฯ คล่องแล้ว” (ตัวเอียงไม่ลงหมึก)

RBR003-264พุทธวงศ์ ผูก 3

RBR_003_262-276 รวมอยู่ใน “เลขที่ 104 พุทธวงศ์ อักษรธรรมล้านนา ภาษาบาลี-ไทยล้านนา ฉบับทองทึบ 15 ผูก” หน้าต้น ระบุ “ฯฯ หน้ารับเค้า พุทธวงศ์ ผูกถ้วน ๓ แล บริบูรณ์ยาม ๒ ทุ่ม ๒ และ คล่องแล้ว” (ตัวเอียงไม่ลงหมึก) ท้ายลาน ระบุ “กริยาอันกล่าวพุทธวงศ์ ผูกถ้วน ๓ ก็สมเร็จเสด็จแล้ว เท่านี้ก่อนแล ๚ ปริปุณณาแล้ว ยาม ๒ ทุ่ม เดือน ๙ แรม ๘ ค่ำ พร่ำว่าได้วันศุกร์ ยามนั้นแล” หน้าปลาย ระบุ “ฯ หน้าปลาย พุทธวงศ์ ผูกถ้วน ๓ มีอยู่สิบ ๕ กับกันแลเจ้าเหย คล่องแล้ว” (ตัวเอียงไม่่ลงหมึก)

RBR003-265พุทธวงศ์ ผูก 4

RBR_003_262-276 รวมอยู่ใน “เลขที่ 104 พุทธวงศ์ อักษรธรรมล้านนา ภาษาบาลี-ไทยล้านนา ฉบับทองทึบ 15 ผูก” หน้าต้น ระบุ “๚ หน้าต้น พุทธวงศ์ ผูกถ้วน ๔ มีอยู่สิบ ๕ ผูกกับกันและเจ้าเหย คล่องแล้ว” (ตัวเอียงไม่ลงหมึก) หน้าปลาย ระบุ “๏ หน้าปลาย พุทธวงศ์ ผูกถ้วน ๔ แล เจ้าที่ไหว้เหย ๚ คล่องแล้ว” (ตัวเอียงไม่ลงหมึก)

RBR003-266พุทธวงศ์ ผูก 5

RBR_003_262-276 รวมอยู่ใน “เลขที่ 104 พุทธวงศ์ อักษรธรรมล้านนา ภาษาบาลี-ไทยล้านนา ฉบับทองทึบ 15 ผูก” หน้าต้น ระบุ “๚ หน้าต้น พุทธวงศ์ ผูกถ้วน ๕ มีอยู่สิบ ๕ ผูกกับกันแล คล่องแล้ว หน้าต้นพุทธวงศ์ผูก ๕” (ตัวเอียงไม่ลงหมึก) ท้ายลาน ระบุ “กริยากล่าววรรณนาพุทธวงศ์ ผูกถ้วน ๕ ก็สมเร็จเสด็จแล้ว เท่านี้ก่อนแล ๚ นิพฺพานํ โหตุ เม นิจฺจํ ฯฯ” หน้าปลาย ระบุ “ฯ หน้าปลาย พุทธวงศ์ ผูกถ้วน ๕ แล เจ้าที่ไหว้เหย คล่องแล้ว” (ตัวเอียงไม่ลงหมึก)

RBR003-267พุทธวงศ์ ผูก 6

หน้าต้น ระบุ “ฯ หน้าต้น พุทธวงศา ผูกถ้วน ๓ แล เจ้าเหย คล่องแล้ว” (ตัวเอียงไม่ลงหมึก) ท้ายลาน ระบุ “กริยากล่าวพุทธวงศา ผูกถ้วน ๓ ก็สมเร็จเสด็จแล้ว เท่านี้ก่อนและ ฯ นิพฺพาน ปจฺจยฺโย โหตุ เม นิจฺจํ ดั่งนี้แด่เทอะ ฯ บริบูรณ์แล้ว ยาม ๒ ทุ่มเศษแล เท่านี้เป็นห้องก่อนและ ฯ” หน้าปลาย ระบุ “ฯ หน้าปลาย พุทธวงศา ผูกถ้วน ๓ มีอยู่สิบ ๕ ผูกแล คล่องแล้ว” (ตัวเอียงไม่ลงหมึก)

RBR003-268พุทธวงศ์ ผูก 7

หน้าต้น ระบุ “ฯ หน้าต้น พุทธวงศ์ ผูกถ้วน ๗ บริบูรณ์แล้ว คล่องแล้ว” (ตัวเอียงไม่ลงหมึก) ท้ายลาน ระบุ “กริยาอันกล่าวพุทธวงศา ผูกถ้วน ๗ ก็สมเร็จเสด็จแล้ว เท่านี้ก่อนแล ๚ ปริปุณณาแล้ว ยาม ๒ ทุ่มแล เจ้าเหย อายุ สุขํ ปวฒนฺตุโน ฯฯ” หน้าปลาย ระบุ “ฯ หน้าปลาย พุทธวงศ์ ผูกถ้วน ๗ แล้ว เท่านี้แล คล่องแล้ว” (ตัวเอียงไม่ลงหมึก)

RBR003-269พุทธวงศ์ ผูก 8

หน้าต้น ระบุ “๚ หน้ารับเค้า พุทธวงศา ผูกถ้วน ๘ แล เจ้าเหย ฯ คล่องแล้ว” (ตัวเอียงไม่ลงหมึก) ท้ายลาน ระบุ “กริยาอันกล่าววรรณนายังวงศาแห่งพระพุทธเจ้าวิปัสสิตนถ้วน ๑๙ ก็แล้ว เท่านี้ก่อนและ ฯ จบบริบูรณ์และ ะ๛” หน้าปลาย ระบุ “ฯ หน้ารับปลาย พุทธวงศา ผูกถ้วน ๘ มีอยู่ ๑๕ ผูกด้วยกันแล ฯฯ คล่องแล้ว” (ตัวเอียงไม่ลงหมึก)

RBR003-270พุทธวงศ์ ผูก 9

หน้าต้น ระบุ “ฯ หน้ารับเค้า พุทธวงศ์ ผูกถ้วน ๙ มีอยู่ ๑๕ ผูกด้วยกันและ คล่องแล้ว” (ตัวเอียงไม่ลงหมึก) ท้ายลาน ระบุ “กริยาอันกล่าวยังพุทธวงศา ผูกถ้วน ๙ ก็แล้ว เท่านี้ก่อนแล ฯ บริบูรณ์แล้ว ยาม ๒ ทุ่มเจ้าเหย จลอนว่าผิดเพี้ยนเปลี่ยนอักษรกลอนคำธรรมพระพุทธสินนสีเจ้า (ชินสีห์เจ้า) สาธุใส่แปลงแต่ใส่หื้อข้าเจ้า จิ่มพร่องเทอะ เจ้าที่ไหว้เป็นไม้ไต้ส่องหนทางนิพพานแด่เทอะ” หน้าปลาย ระบุ “ฯ หน้ารับปลาย พุทธวงศ์ ผูกถ้วน ๙ บริบูรณ์ ยาม ๒ ทุ่มและ คล่องแล้ว” (ตัวเอียงไม่ลงหมึก)

CMRU-CT-02-B-043-1พุทธวงส์

CMRU-CM-06-A-022พุทธวงส์

CMRU-CT-11-B-011-1พุทธสัมภระ

CMRU-CM-06-A-085-5พุทธสาสนารอม