Total : 60 pages , Total amount : 1,915 Records , Total amount : 2 Resources.
Advance Search
มัดรวมกันอยู่ใน “เลขที่ ๔๓ บัวรมบัวรอย นกแลฅำ อักษรธรรมล้านนา ภาษาบาลี-ไทยล้านนา ฉบับล่องชาด ทองทึบ ๘ ผูก ลานแรก ด้านซ้าย ระบุ “นกแรฅำ ผูกปลาย ถ้วน ๕” ท้ายลาน ระบุ “กิริยาสังวรรณนา เต ปทุมชาดก ยกแต่เค้าเถิงปลาย ก็สมเร็จเสด็จแล้วเท่านี้ก่อนแลแลแลแลนายเหย เสด็จแล้วยามเมื่อปีขาล แรม ๔ ค่ำ พร่ำว่าได้วันอาทิตย์ บ่ายสามโมงค่ำแลนายเหย || ตัวบ่ดีสักน้อยเหมือนปูน้อยยาดคันนาแลนา ยังมีศรัทธาภิกขุ ๒ ตัว ก็พร้อมกับด้วยญาติโยมผู้ชื่อว่า ทั้งหลายก็อุบายขวงขวายหาได้ยังใบลานมาสร้าง ขอส่วนกุสลานาบุญอันนี้ช่วยหุ้มปกยกเอาตัวผู้ข้าทั้งหลายพ้นจากทุกข์จิ่มเทอะ” มีรอยทำเครื่องหมายแบ่งวรรคและเพิ่มเติมวรรณยุกต์ด้วยปากกาลูกลื่นสีน้ำเงิน
มัดรวมกันอยู่ใน “เลขที่ ๔๓ บัวรมบัวรอย นกแลฅำ อักษรธรรมล้านนา ภาษาบาลี-ไทยล้านนา ฉบับล่องชาด ทองทึบ ๘ ผูก ลานแรก ระบุ “นกแรฅำ ผูกปลาย” ท้ายลาน ระบุ “กิริยาสังวรรณนา เต ปทุมชาดก ยกแต่เค้าเถิงปลาย ก็สมเร็จเสด็จแล้วเท่านี้ก่อนแล || เสด็จแล้ววัน ๗ เดือน ๑ ใต้ เดือน ๑๐ เหนือ แรมสี่ค่ำ ข้าเขียนบ่งามสักน้อย เหมือนไก่เขี่ยหัวมอง ศรัทธานางเมาหาโปฏกยังใบลานมา ข้าชื่อว่า หนานมูร” ผู้จารเป็นคนเดียวกันกับ RBR003-126 มีรอยแก้ไขด้วยดินสอดำ
กัณฑ์นครกัณฑ์ เป็น กัณฑ์ที่หกกษัตริย์นำพยุหโยธาเสด็จนิวัติพระนคร พระเวสสันดรขึ้นครองราชย์แทนพระราชบิดาพระเจ้ากรุงสญชัยตรัสสารภาพผิด พระเวสสันดรจึงทรงลาผนวชพร้อมทั้งพระนางมัทรี และเสด็จกลับสู่สีพีนคร เมื่อเสด็จถึงจึงรับสั่งให้ชาวเมืองปล่อยสัตว์ที่กักขัง ครั้นยามราตรีพระเวสสันดรทรงปริวิตกว่า รุ่งเช้าประชาชนจะแตกตื่นมารับบริจาคทาน พระองค์จะประทานสิ่งใดแก่ประชาชน ท้าวโกสีห์ได้ทราบจึงบันดาลให้มีฝนแก้ว 7 ประการ ตกลงมาในนครสีพีสูงถึงหน้าแข้ง พระเวสสันดรจึงทรงประกาศให้ประชาชนขนเอาไปตามปรารถนา ที่เหลือให้ขนเข้าพระคลังหลวง ในกาลต่อมาพระเวสสันดรเถลิงราชสมบัติปกครองนครสีพีโดยทศพิธราชธรรมบ้านเมือง ร่มเย็นเป็นสุขตลอดพระชนมายุ ------- เวสสันดรชาดก. จาก https://www.watbuddha.org/th/maha-vessantara-jataka/
หน้าทับเค้าเขียนอักษรไทยด้วยปากกาลูกลื่นสีดำ “นครกัณฑ์ ผูก ๑๓” หน้าทับเค้า ระบุ “หน้าต้นนครซูเซือม่วนอาละแล || มีอยู่ ๔๔ ใบหน้าแล ๚๛” ท้ายลานจารอักษรไทย ระบุ “มหาเวสันตระจาตะกังนิฐิตัง เตสนา นะคะระกันตัง อันประดับประดาไปด้วยพระคาถาว่าได้ ๔๘ พระคาถา ก็สมเร็จเสด็จแล้วเต่านี้ก่อนและ” มีรอยแก้ไขเพิ่มเติมวรรณยุกต์ คำ และขีดเส้นแบ่งคำหรือวรรคด้วยปากกาลูกลื่นสีแดง และสีน้ำเงิน, จารอักษรไทย ๒ หน้าลาน
อหํ นาม ข้าหนานปัญญาแพง ก็ได้แต้มมาทานหื้อครูบาอาจารย์เจ้าธัมมเสนา วัดน้ำชำ
RBR_003_239-243 รวมกันอยู่ใน “เลขที่ 26 นรชิวสูตร อักษรธรรมล้านนา ภาษาบาลี-ไทยล้านนา ฉบับทองทึบ-ล่องชาด 5 ผูก” / RBR_003_239-242 ชุดเดียวกัน ทองทึบ ทองหลุด พื้นรัก หน้าทับต้น ระบุ “ฯฯ หน้าทับเค้านรชีวะ ผูกถ้วน ๒ แล ธุวํ ธุวํ ข้าแด่” “หน้าทับเค้านรชีวะ ผูกถ้วน ๒ ฯฯ รัสส” เขียนอักษรไทยด้วยปากกาลูกลื่นสีแดง “๒” ท้ายลาน ระบุ “กาลธรรมเทศนายังนรชีวะ ผูกถ้วน ๒ ก็เสด็จบอระมวลเท่านี้ก่อนแล ะ๛ เสด็จแล้ว พอตาวันลอแลงแลนายเหย ฯฯ นบจบแลเดือน ๘ ขึ้น ๑๓ ค่ำ ฯ พร่ำว่าได้วันจันทร์ ฯฯ รัสสภิกขุสร้างไว้ค้ำชูพระศาสนา ฯฯ รัสสภิกขุขะนวนเขียนไว้ค้ำชูพระศาสนาแลนายเหย ฯ ขอหื้อกุศลนาบุญนี้ไปรอดไปเถิงบิดามารดาพี่น้องแก่ข้าเทอะ ฯ ขอกุศลนาบุญชวนยกย่องหื้อไปสู่ที่ดีแด่เทอะ ธุวํ ธุวํ ธุวํ แก่ข้า” มีรอยแก้ไขด้วยปากกาลูกลื่นสีน้ำเงิน และสีแดง
RBR_003_239-243 รวมกันอยู่ใน “เลขที่ 26 นรชิวสูตร อักษรธรรมล้านนา ภาษาบาลี-ไทยล้านนา ฉบับทองทึบ-ล่องชาด 5 ผูก” หน้าทับต้น ระบุ “นรชีวะผูก ๓ มี ๔ ผูก ฯ คุณตาอ่ำสร้าง” (อักษรตัวเอียงเขียนปากกาเมจิกสีน้ำเงินทับ ) / ด้านหลัง ระบุ “ฯ หน้าต้นนรชีวะผูก ๓ แลนายเหยฯ” ท้ายลาน ระบุ “กาลธรรมเทศนายังนรชีวะ ผูกถ้วน ๒ ก็เสด็จบอระมวลเท่านี้ก่อนแล ฯฯะ” มีรอยแก้ไขด้วยดินสอดำ
RBR_003_239-243 รวมกันอยู่ใน “เลขที่ 26 นรชิวสูตร อักษรธรรมล้านนา ภาษาบาลี-ไทยล้านนา ฉบับทองทึบ-ล่องชาด 5 ผูก” / RBR_003_239-242 ชุดเดียวกัน ทองทึบ ทองหลุด พื้นรัก หน้าทับต้น ระบุ “ฯฯ นรชีวะ ผูกถ้วน ๔ แลนายเหย ฯ ธุวํ ธุวํ แก่ข้าแด่เทอะ ฯฯ ๒๕ ลาน ใบลาน ๒๕ ลาน สร้างไว้ค้ำชูพระ” ท้ายลาน ระบุ “มหานรชีวชาตกํ นิฏฺฐิตํ กิริยาอันเทศนาสำแดงยังมหานรชีวชาตกผูกถ้วน ๔ ก็สมเสด็จแล้วบอระมวลควรแก่กาลธรรมเทศนาเท่านี้ก่อนแล ฯฯ ศรัทธารัสสภิกขุนวร ได้เขียนได้สร้างแล ฯฯ เสด็จแล้วพอตา[วัน]เที่ยงพอดีก็งามแลนายเหย”
RBR_003_239-243 รวมกันอยู่ใน “เลขที่ 26 นรชิวสูตร อักษรธรรมล้านนา ภาษาบาลี-ไทยล้านนา ฉบับทองทึบ-ล่องชาด 5 ผูก” / RBR_003_239-242 ชุดเดียวกัน ทองทึบ ทองหลุด พื้นรัก หน้าทับต้น ระบุ “ฯฯหน้าต้นนรชีวะ ผูกต้นแลนายเหยฯฯ” / เขียนอักษรไทยด้วยปากกาลูกลื่นสีน้ำเงิน “เรื่องทอดกฐิน”, “นวจิระ ผูก ๑” / เขียนอักษรไทยด้วยปากกาลูกลื่นสีดำ “นรชิวกสูตร” / เขียนอักษรธรรมล้านนาด้วยปากกาลูกลื่นสีดำ “มี ๔ ผูกกับกัน” ท้ายลาน ระบุ “กาลธรรมเทศนายัง นรชีวะ ผูกต้น ก็เสด็จแล้ว บอระมาลควรแก่กาลเท่านี้ก่อนแล ฯฯ จบแล้วตาวันพอใส่นาแลง”
RBR_003_239-243 รวมกันอยู่ใน “เลขที่ 26 นรชิวสูตร อักษรธรรมล้านนา ภาษาบาลี-ไทยล้านนา ฉบับทองทึบ-ล่องชาด 5 ผูก” ลานแรก ด้านซ้ายมือ ระบุ “ผูกต้น นรชีวแลนายเหย” ท้ายลาน ระบุ “กาลธรรมเทศนายังนรชีว ผูกต้น ก็เสด็จแล บอระมวลแก่กาลเท่านี้ก่อนแล ⁜๛ เสด็จแล้วเวลาเพลน้อย ๑ แลนายเนอ ๛ เดือน ๑๐ ขึ้น ๖ ค่ำ วัน ร วัน อา ๑ ศักราช ๒ พัน ๕ ร้อย ๑๐ วัสสา ล่วงไป ๗ วัน ยังจักมา ๙ วันเดือน ยังจักมา ๓ เดือน ปีมะโรง แลเหยนาย || ใส่ศักฯถูกบ่ถูกก็บ่รู้ได้แล ข้าขอกุศลจิ่มเทอะ พระยาพ่อ พระยาแม่เนอ || เขียนบ่ดีบ่งาม คันว่าอยา[ก]ทางงาม หื้อทำนาได้ข้าวหลาย ๆ ก่อนเทอะ จิ่งได้ตัวงามแล้ว || บ่เคยสักคำเท่อ แอวมันก็เจ็บ อตส่าห์เอาจีนั้นแล้ว ทุพี่พระพี่เหย “นรชีวะ มีด้วยกัน ๔ ผูกต้น มันท่องอังกูรแล ว่าเรื่องมันมันว่าวอก ว่าวอก แว่ แว่ วอก บ่เชื่อก็ลองดูเทอะ” “ที่นี้จะกล่าวส่วนบุญก่อนแล หนานทองกับนางรา กับลูกเต้าหลานเหลน พ่อแม่ลูกเต้าพร้อมแล้ว จิ่งซื้อเอาใบลานมาให้รัสสภิกขุบุด เขียนไว้กับศาสนา คันข้ามีสติปัญญามีมาแล้ว คันว่าได้ทำบุญหา บาบุญจัน แม่เอี้ยงแล้วจิ่งจะสละแลท่านเอย || ดูกึ่งกลางเสียก่อนจริงนา” มีรอยแก้ไขด้วยปากกาลูกลื่นสีน้ำเงิน
วรรณกรรมชาดกล้านช้าง เรื่อง นรชีวะชาดก
24.3.1984
(1) วันที่ 10 กันยายน พ.ส.2472 พระวิลาภิกขุได้เขียนธัมม์นันทกุมาร เป็นธัมม์สมบัติวัดน้ำชำ ตำบลห้วยซาย อำเภอสันกำแพง จังหวัดเชียงใหม่ มณฑลพายัพ ฯ (2) พระวิลาเขียน ข้าพเจ้ามีความปราถนาขอเอาพระพุทธ พระกุสลทั้ง 3 ประการ
เรื่องนี้ระบุผู้แต่งว่าเป็น อาจารย์หมอคลาย บ้านเกาะเกร็ด
หนานแว้น แต้มทานในปีดับไส้ 1327 ตัว เดือน 11 ลอง 15 ฅ่้ำ พร่ำได้แมง 7 ไทยวันเต่าสะง้า เริกฟ้าเจ้าได้ 13 ตัว ยาดน้ำหมายทานข้าแด่ ฯ นิพฺพาน ขอหื้อเปนผละอานิสงโช่นี้แลชาติหน้า คือเมืองฟ้ายอดมหาเนรัพพานแท้ข้าแด่บุญเหิย... แต้มทานกับวัดบ้านสุภมมา เอิ้งในเวียงข้าแล
แต้มแล้วยามกลองแลงข้าแล ฯ ตัวบ่ดีบ่งามสักหยาด ของบ่เหมือนเจ้า ตัวน้อยตัวใหย่แกมกัน ข้ากดทวยแม่ต้างมัน ย้างชูด ๘ ใบ เตมว่าแต้มมายังเหลือ 3 ไม้ 13 ปลายอิด ผู้ข้าผู้ลิกขิตตาแต้มผู้ชื่อว่าหนานอ่อนข้าแล ฯ ตั้งเสี้ยงมี 11 ผูก สลา 5 ห้อง 5 ผูก นางปูฅำ 5 ผูก ปารมีกันแจกผูก 1 ฯ ปุพฺพํคเจตนาสัทธาผู้ข้าหนานไส่ปาง นางหลวง ส้างทานข้าแล ลูกชายชื่อหลวง ผู้ ๑ ชื่อชายสามทิบ ข้าแล ฯ
เรื่องนี้ระบุผู้แต่ง อาจารย์หมอคลาย บ้านเกาะเกร็ด จารเสร็จเมื่อ จ.ศ.1228 (พ.ศ.2409)
ลิกขิตตะแต้ม ข้าขอเปนผลอานิสงส์ข้าแด่ ฯ ธำนางวิสาขาผูกนี้เปนปุพพังคเจตนาสัทธาข้า นางพิน บ้านอโสก เปนเคล้า ลูกเต้าทังมวร ส้างทานเมื่อปี 1363 ตัว เดือนยี่ออก 10 ฅ่ำ หยาดน้ำหมายทานข้าแด่ สาธุ ฯ เจตนาสัทธาผู้ข้าป้าพินเปนเคล้า ลูกเต้าทังมวรหมายมีนางบัวนวน นางฅำแดง อุหนานชาย ภริยาชื่อนางแสงยวง นางเกียงหอม ชายบุญแก้ว นางแก้ว นางหอมฅำ ชายหลวง บ้านอโสกพระกาง ถวายทานเมื่อปี 1363 ตัว เดินเจียงเพง เมงวันพุธ เปนวันหยาดน้ำหมายทานข้าแด่ สาธุ สาธุ ถวายทานกับวัดฟ้ากางข้าแด่
ว่าด้วยเรื่อง นาม แปลยกศัพท์ภาษาบาลีเป็นภาษาพม่า ;นาม ธรรมที่รู้จักกันด้วยชื่อ กำหนดรู้ด้วยใจเป็นเรื่องของจิตใจ, สิ่งที่ไม่มีรูปร่าง ไม่ใช่รูปแต่น้อมมาเป็นอารมณ์ของจิตได้ 1. ในที่ทั่วไปหมายถึงอรูปขันธ์ ๔ คือ เวทนา สัญญา สังขาร และวิญญาณ 2. บางแห่งหมายถึงอรูปขันธ์ ๔ นั้นและนิพพาน (รวมทั้งโลกุตตรธรรมอื่นๆ) 3. บางแห่งเช่นในปฏิจจสมุปบาท บางกรณีหมายเฉพาะเจตสิกธรรมทั้งหลาย เทียบ รูป ศักราช จ.ศ. 1205 (พ.ศ. 2386) เดือน 4 ขึ้น 6 ค่ำ วันศุกร์ สภาพของเอกสาร มีไม้ประกับ ฉบับปิดทองล่องชาด, เส้นอักษรบาง ไม่ชัด ผิวใบลานสีไม่สม่ำเสมอ รหัสเอกสารเดิม อักษรพม่า 24 ที่มาเอกสาร ดร.อนาโตล เป็ลติเยร์มอบให้
ว่าด้วยเรื่อง นาม แปลยกศัพท์ภาษาบาลีเป็นภาษาพม่า ;นาม ธรรมที่รู้จักกันด้วยชื่อ กำหนดรู้ด้วยใจเป็นเรื่องของจิตใจ, สิ่งที่ไม่มีรูปร่าง ไม่ใช่รูปแต่น้อมมาเป็นอารมณ์ของจิตได้ 1. ในที่ทั่วไปหมายถึงอรูปขันธ์ 4 คือ เวทนา สัญญา สังขาร และวิญญาณ 2. บางแห่งหมายถึงอรูปขันธ์ 4 นั้นและนิพพาน (รวมทั้งโลกุตตรธรรมอื่นๆ) 3. บางแห่งเช่นในปฏิจจสมุปบาท บางกรณีหมายเฉพาะเจตสิกธรรมทั้งหลาย เทียบ รูป หรืออาจเป็นเรื่องบาลีไวยากรณ์ สภาพของเอกสาร มีไม้ประกับ ฉบับปิดทองล่องชาด ที่มาเอกสาร ดร.อนาโตล เป็ลติเยร์มอบให้ รหัสเอกสารเดิม อักษรพม่า 28
(2) ข้าเขียนปลางเมื่ออยู่สถิตวัดซายมน วันนั้นกี้แล ฯ
(หน้าทับ) ส้างในปลีเต่าเส็ด สกราชได้ ๑๑๖สี่ตัว เดือน 11 แรม 13 ฅ่ำ พร่ำได้วันผัส ยามกอง สะเด็จแล้วยามกองแลนายเหย ฯ นามสัพท์ตัทธิต ผูกต้นแล สช ท้องแล้ว ฯ มุลสัทธาสวาธุเจ้าพุทธวงส์อรัญญวาสี พร้อมกับด้วยสิสสานุสิสสะเจ้าชู่ตนชู่พระองค์ ส้างไว้โชฏกะสาสนาแห่งพระเปนเจ้า เพื่อหื้อตั้งหมั้นแห่งพระปริยัตติธรรมเจ้าแล ฯ (2) อันคร้านหาที่จักว่าบ่ได้เสียแลเจ้าเลย ฯ พระอวนนี้บ่รู้ ได้ไหว้ เท่าฝัน หายโสกทุกข์เสียบันเทา แก่ข้อย เมื่ออินท์ราชบดบัน กินเครื่อง เมืองเอย่ แหนมบ่เมือเมืองฝ้าอยู่สถาน หอมอวน ฯ ลายลักขณ์บ่จังจาน จิตสนิทหลาย พอเขียนขีดเปนบทหมาย ร่ำชู้ ทรวงเรียนสั่นสยบตาย พลัดแม่ มีเอย่ ตนตัวตายบอกบทเบื้องรู้ ราชแค้งตรัสมโน ฯ
ไชยเสนาภิกขุเขียน ฯ
(มีอักษรไทนิเทส)
-
1-ข้าขอเอาสุข ๓ ประการ มีเมืองฟ้าแลนิพพานเปนยอดแด่ ฯ จุดสักกภัททะ จุฬสกราชได้ 1164 ตัว ปลีเต่าเส็ด เดือน 11 ออก 13 ฅ่ำ พร่ำว่าได้วัน 3 ยามกองแลงเรือนน้อย ฯ ข้าเขียนทึงบ่เปนตัว ปุคละผู้ใดได้อยืมต่อ อย่าด่าข้าสะน่อยเทอะ ฯ อุนาทิแล ส้างปลางเมื่ออยู่วัดแก้วดอนมนซายฅำ แจ่งกะท้ำกล้ำใต้วันนั้นกี้แล สาวหยนฺติ พี่เขียนบ่งามคำแล้วแลนายเหย ฯ 3-มุลสัทธาภายในหมายมีครูบาเจ้าพุทธวงส์วชิรอรัญญวาสี ทังสิกข์โยมชู่ตนชู่องค์ หนสัทธาภายนอกหมายมีเถ้าแก่พ่อแม่พ่อออกแม่พี่น้องลูกหลานชู่ฅน ส้างปัจจยุปถัมภะไว้ค้ำชูสาสนาพระพุทธเจ้าตราบห้าพันพระวัสสา ขอเปนประจัยแก่สุข ๓ ประการ มีเนรัพพานเปนยอด คำปราถนามีด้วยประการสันใด จุ่งสมริทธีชู่เยื่องชู่ประการแก่ผู้ข้าทังหลายแด่เทอะ ฯ ส้างในปีเต่าเส็ด สกราชได้ ๑๑๖๔ ตัว เดือน 11 ออก 2 คร่ำ พร่ำได้อาทิตย์ สระเด็จแล้วแล สมณลิกขิตตะ อัตตโน ด้วยตนเองแล นิพฺพาน ปจฺจโย โหตุ โน นิจฺจํ ฯ
เนื้อหากล่าวถึง การอาบน้ำชำระล้าง (กูสูน) ในโอกาสต่าง ๆ บทสวดขอพร (ดุอา) ในโอกาสต่าง ๆ เช่น วันอีด ดุอาตวงข้าว ชะกาตฟิตเราะห์ การอาบน้ำละหมาด การเสียน้ำละหมาด กฎเกณฑ์และขั้นตอนของการละหมาด
หน้าต้น เขียนอักษรไทย ด้วยปากกาลูกลื่นสีแเดง “ไก่นอ้ยผูกเดียว” ท้ายลาน ระบุ “กุกฺกุฏฺฏฺฐํ กริยาอันกล่าวยังนิทานไก่น้อยไก่โจก ก็สมเร็จเสด็จแล้วเท่านี้ก่อนแล ฯ๛ นิพฺพาน ปจฺจโย โหตุ เม ธุวํ ธุวํ แท้เทอะ”
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
