เอกสารโบราณในประเทศไทย

CMRU-AP-B-0003-04นักขัตตรืกส์

CMRU-CM-06-A-063-1นันทเสนกุมาร

NPT009-030นันโทปนันทสูตร ผูก 7

CMRU-CM-06-A-097นางกินปู

RBR002-0743นางแก่นจันทร์

เรื่องนี้ระบุผู้แต่งว่าเป็น อาจารย์หมอคลาย บ้านเกาะเกร็ด

CMRU-CT-06-B0032นางปูคำ

CMRU-CT-08-B-026-3นางปูคำ

CMRU-AP-B-0002-01นางผมพัน

RBR002-0748นางพิกุลทอง (มิโดงเก้ะทอ)

เรื่องนี้ระบุผู้แต่ง อาจารย์หมอคลาย บ้านเกาะเกร็ด จารเสร็จเมื่อ จ.ศ.1228 (พ.ศ.2409)

CMRU-CT-11-B-393นางวิสาขา

SAC001-023นาม นิสสยะ

ว่าด้วยเรื่อง นาม แปลยกศัพท์ภาษาบาลีเป็นภาษาพม่า ;นาม ธรรมที่รู้จักกันด้วยชื่อ กำหนดรู้ด้วยใจเป็นเรื่องของจิตใจ, สิ่งที่ไม่มีรูปร่าง ไม่ใช่รูปแต่น้อมมาเป็นอารมณ์ของจิตได้ 1. ในที่ทั่วไปหมายถึงอรูปขันธ์ ๔ คือ เวทนา สัญญา สังขาร และวิญญาณ 2. บางแห่งหมายถึงอรูปขันธ์ ๔ นั้นและนิพพาน (รวมทั้งโลกุตตรธรรมอื่นๆ) 3. บางแห่งเช่นในปฏิจจสมุปบาท บางกรณีหมายเฉพาะเจตสิกธรรมทั้งหลาย เทียบ รูป ศักราช จ.ศ. 1205 (พ.ศ. 2386) เดือน 4 ขึ้น 6 ค่ำ วันศุกร์ สภาพของเอกสาร มีไม้ประกับ ฉบับปิดทองล่องชาด, เส้นอักษรบาง ไม่ชัด ผิวใบลานสีไม่สม่ำเสมอ รหัสเอกสารเดิม อักษรพม่า 24 ที่มาเอกสาร ดร.อนาโตล เป็ลติเยร์มอบให้

SAC001-026นาม นิสสยะ 11 เล่มรวม

ว่าด้วยเรื่อง นาม แปลยกศัพท์ภาษาบาลีเป็นภาษาพม่า ;นาม ธรรมที่รู้จักกันด้วยชื่อ กำหนดรู้ด้วยใจเป็นเรื่องของจิตใจ, สิ่งที่ไม่มีรูปร่าง ไม่ใช่รูปแต่น้อมมาเป็นอารมณ์ของจิตได้ 1. ในที่ทั่วไปหมายถึงอรูปขันธ์ 4 คือ เวทนา สัญญา สังขาร และวิญญาณ 2. บางแห่งหมายถึงอรูปขันธ์ 4 นั้นและนิพพาน (รวมทั้งโลกุตตรธรรมอื่นๆ) 3. บางแห่งเช่นในปฏิจจสมุปบาท บางกรณีหมายเฉพาะเจตสิกธรรมทั้งหลาย เทียบ รูป หรืออาจเป็นเรื่องบาลีไวยากรณ์ สภาพของเอกสาร มีไม้ประกับ ฉบับปิดทองล่องชาด ที่มาเอกสาร ดร.อนาโตล เป็ลติเยร์มอบให้ รหัสเอกสารเดิม อักษรพม่า 28

CMRU-CM-06-A-010-1นามศัพท์-กิตก์

CMRU-CM-06-A-010-2นามศัพท์-ตัทธิต

CMRU-CM-06-A-017นามศัพท์-สนธิ

CMRU-CM-06-A-010-3นามศัพท์-สมาส (2)

CMRU-CM-06-A-010-4นามศัพท์-อาขยาต

CMRU-CM-06-A-010-5นามศัพท์-อุณณาส

CMRU-LPH-2-A-004-1นามสัททา

RBR003-383นิทานไก่น้อย

หน้าต้น เขียนอักษรไทย ด้วยปากกาลูกลื่นสีแเดง “ไก่นอ้ยผูกเดียว” ท้ายลาน ระบุ “กุกฺกุฏฺฏฺฐํ กริยาอันกล่าวยังนิทานไก่น้อยไก่โจก ก็สมเร็จเสด็จแล้วเท่านี้ก่อนแล ฯ๛ นิพฺพาน ปจฺจโย โหตุ เม ธุวํ ธุวํ แท้เทอะ”

RBR003-325นิทานตำนานพระเกสาธาตุเจ้าตะกุ้ง

RBR_003_325 อยู่ใน “เลขที่ ๑๔๒ ตำนานตะโก้ง อักษรธรรมล้านนา ภาษาบาลี-ไทยล้านนา ฉบับทองทึบ, ล่องชาด ๗ ผูก” หน้าต้น ระบุ “หน้าทับเค้าธาตุตะคู้ง มีผูก ๑ เสด็จแล้ว ปีซร (ฉลู?) ยามบ่ายแล เดือน ๑๐ แรม ๑ สาม ค่ำ พร่ำว่าได้วัน ส ส ร ภิกขุน้อยเป็นผู้จาร ตัวบ่ดีสักน้อย หนังสือธาตุตะคูง มีผูกเดียว” / เขียนอักษรไทย ด้วยปากกาลูกลื่นสีน้ำเงิน “ตำนานพระเกสาธาตุเจ้าตะกุ้ง” หน้ารองหน้าต้น ระบุ “โยมธิม (ทิม?) บ้านล่องโภงาม (ร่องโพธิ์งาม?) สร้างไว้ในศาสนาแลนายเหย ข้าขอกุศลนาบุญจิ่มเทอะ ขอหื้อไปถึงปิตตาและมาดาข้าแล” / ด้านหลัง ระบุ “หน้าทับเค้าธาตุตะกู้งมีผูกเดียว” ท้ายลาน ระบุ “สํวณฺณนา นิฏฺฐิตา กริยาอันกล่าวยังนิทานตำนานพระเกสาธาตุเจ้าตะกู้ง ก็บังคมเสด็จแล้วเท่านี้ก่อนแล ธุวํ ธุวํ ธุวํ แก่ข้าแด่เทอะ บ่ดีสักน้อยเพราะว่าบ่ชำนาญ ผิดที่ใดใส่หื้อจิ่มเนอ ทุพี่ทุอาวเหย”

RBR003-328นิทานตำนานพระเกสาธาตุเจ้าตะคุ้ง

RBR_003_328 อยู่ใน “เลขที่ ๑๔๒ ตำนานตะโก้ง อักษรธรรมล้านนา ภาษาบาลี-ไทยล้านนา ฉบับทองทึบ, ล่องชาด ๗ ผูก” หน้าต้น เขียนอักษรไทย ด้วยปากกาลูกลื่นสีน้ำเงิน “ตำนานธาตุตะกุ้ง” ท้ายลาน ระบุ “สํวณฺณนา นิฏฺฐิตา กริยาอันกล่าวยังนิ ฯ ทานตำนานพระเกสาธาตุเจ้าตะคู้ง ก็บังคมสมเร็จเสด็จแล้วเท่านี้ก่อนแล แลฯ๛ หนังสือธาตุตะโคง ผูกเดียวแล ธุวํ วํ ข้าแด่เทอะ บ่ดีสักหน้อย แล นายเหย ผิดที่ใดใส่หื้อจิ่มเทอะ อาราทฺธนํ กโรมิ หนังสือโยมพิน โยมนาย และพี่น้องเหย”

RBR003-329นิทานตำนานพระเกสาธาตุเจ้าตะคุ้ง

RBR_003_329 อยู่ใน “เลขที่ ๑๔๒ ตำนานตะโก้ง อักษรธรรมล้านนา ภาษาบาลี-ไทยล้านนา ฉบับทองทึบ, ล่องชาด ๗ ผูก” หน้าต้น ระบุ “พระธาตุตะคู่งมีผูกเดียว” / เขียนอักษรไทย ด้วยปากกาลูกลื่นสีน้ำเงิน “พระธาตุตะกุ้ง” หน้าหลัง หน้าต้น “๚ ห[น้]าทับเค้า ธาตุตะคูง มีผูกเดียวเท่า ฯıı นี้ เสด็จแล้วปีมะแม ยามบ่ายแล เดือนแปด แรมสี่ค่ำ พร่ำว่าได้วันทิตย์ หนังสือธาตุตะคู่งมี พรหมสุกฺขา ” (ตัวเอียง จารขึ้นทีหลัง) ท้ายลาน ระบุ “สํวณฺณนา นิฏฺฐิตา กริยาอันกล่าวยังนิทานตำนานพระเกสาธาตุเจ้าตะคู่ง ก็บังคมสมเร็จเสด็จแล้วเท่านี้ก่อนแล ฯııะ๛ ฯ ธุวํ ธุวํ แก่ข้าแด่เทอะ บ่ดีสักน้อยเพราะว่าบ่สะนาน (ชำนาญ) ผิดที่ใดใส่หื้อจิ่มเนอ ฯıı๛”

CMRU-AP-LA-D-0004นิทานท้าวเสียวสวาด

RBR004-108นิทานพระธาตุตุกุง

CMRU-AP-LA-D-0003นิทานเสียวสวาด (เล่ม 1)

SKN001-113นิพพาน กัมมัฏฐาน ปฐมวัคค์

การปฏิบัติพระกัมมัฏฐานนั้นก็เพื่อชำระจิตของผู้ปฏิบัติให้บริสุทธิ์สะอาดหมดจดจนกระทั่งถึงบรรลุมรรคผลนิพพาน

NPT009-009นิพพานมหานครสูตร

ครั้งหนึ่งพระสารีบุตรได้กล่าวกับภิกษุทั้งหลายในวิหารเวฬุวันว่า “นิพพานนี้เป็นสุข” พระอุทายีตั้งข้อสังกาว่า “นิพพานนี้ไม่มีเวทนา เป็นสุขได้อย่างไร” พระสารีบุตรจึงได้กล่าวว่า “นิพพานไม่มีเวทนานี้แลหะจึงเป็นสุข” พร้อมกับอธิบายถึงสุขที่เกิดขึ้นจากกามสุขทั้ง 5 และอธิบายว่า ถึงแม้ภิกษุที่บรรลุฌานชั้นต่างๆ ตั้งแต่ ปฐมฌานไปจนถึง เนวสัญญานาสัญญาตนฌาน ก็ไม่สามารถปราศจากทุกข์ได้ ต่อเมื่อบรรลุเนวสัญญาสัญญาตนฌานโดยประการทั้งปวง อาสวะทั้งหลายก็สิ้นแล้วเพราะเห็นด้วยปัญญา จึงรู้ว่านิพพานนี้เป็นสุขอย่างไร

RBR004-250นิพพานสูตร

พระสูตรว่าด้วยนิพพาน

RBR004-170นิพพานสูตร

พระสูตรว่าด้วยเรื่อง นิพพาน

RBR004-169นิพพานสูตร

พระสูตรว่าด้วยเรื่อง นิพพาน

RBR004-168นิพพานสูตร

พระสูตรว่าด้วยเรื่อง นิพพาน